Το σχέδιο… «σωτηρίας» που ζητούν οι πιστώτριες τράπεζες να τεθεί άμεσα σε εφαρμογή από τους ακτοπλόους, προβλέπει πωλήσεις των παλαιότερων πλοίων και αναδιάρθρωση δρομολογίων είτε στη βάση των συνεργασιών μεταξύ των εταιρειών, είτε μέσω συγχωνεύσεων κάποιων εκ των βασικών \”παικτών\” του χώρου.
Παρασκηνιακά έχουν ήδη ξεκινήσει επαφές μεταξύ των εταιρειών αναζητώντας τη «χρυσή τομή». Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, υπό την πίεση των τραπεζών που έχουν χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις για αγορές πλοίων, διεξάγονται επαφές προκειμένου να βολιδοσκοπηθούν οι διαθέσεις των μετόχων και των εταιρειών, αλλά και οι δυνατότητες για την υλοποίηση ενός μεγάλου deal, ώστε να δημιουργηθούν τέτοια σχήματα που θα εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των εταιρειών.
Μπορεί εξάλλου τις εξελίξεις στην ακτοπλοΐα να έχουν πυροδοτήσει οι πρωτοφανείς περυσινές ζημίες, ωστόσο αφορμή και θρυαλλίδα για ανατροπές στον χάρτη του Αιγαίου αποτέλεσε το \”ναυάγιο\” στο deal Μινωικών – ΑΝΕΚ για το 33,3% της HSW, έναντι συνολικού τιμήματος 125 εκ. ευρώ, μετά την αδυναμία του ομίλου να πληρώσει τη δόση των 25 εκ. ευρώ τον Νοέμβριο.
Ετσι, οι Μινωικές Γραμμές ανέκτησαν το 33,3% της HSW και πλέον ο Εμμάνουελ Γκριμάλντι είναι και πάλι ο μεγαλύτερος μέτοχος της HSW. Ακολουθεί η Τράπεζα Πειραιώς με ποσοστό 19,996% και η Sea Star Capital με 16,504%. Βασικοί μάλιστα μέτοχοι της κυπριακής Sea Star είναι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης με 37,25%, ο Βίκτωρας Ρέστης με 12,21% και ο Στέλιος Χατζηιωάννου με 5,5%.
Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, αν και θεωρείται βέβαιο ότι θα προχωρήσει σε επαναδιαπραγμάτευση με τον Γκριμάλντι για το ύψος του τιμήματος, στη βάση των νέων δεδομένων που έχουν διαμορφωθεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, είναι σαφές ότι θα επιχειρήσει να διατηρήσει τον έλεγχο της HSW με τη στήριξη της τράπεζας Πειραιώς.
Σε κάθε περίπτωση όμως το ελκυστικό μετοχικό πακέτο της HSW επανέρχεται στο επίκεντρο της αγοράς καθώς ο ιταλικός όμιλος έχει ξεκαθαρίσει από καιρό ότι βασικός επιχειρησιακός στόχος είναι η ενδυνάμωση στην Αδριατική και στη γραμμή Πειραιάς-Ηράκλειο.
Στις γραμμές που παρατηρούνται ισχυρές συνθήκες ανταγωνισμού, ναι μεν υπάρχει η αναγκαιότητα συρρίκνωσης του αριθμού των ακτοπλοϊκών εταιρειών, ωστόσο αυτό θα οδηγήσει σε περαιτέρω συγκέντρωση του κλάδου. Γεγονός που εκ των πραγμάτων θα δημιουργήσει ολιγοπωλιακές αν όχι μονοπωλιακές συνθήκες στην αγορά.
Η απάντηση στο καίριο, λοιπόν, ερώτημα περί αποδοχής ή όχι μιας συγχώνευσης στην ακτοπλοΐα από την Επιτροπή Ανταγωνισμού μοιάζει να βρίσκεται στην εξέλιξη της υπόθεσης συγχώνευσης Aegean-Olympic Air που έχει τεθεί στο μικροσκόπιο της Κομισιόν. Βέβαια, το project της συγχώνευσης της Olympic Air με την Aegean Airlines που βασίστηκε στη λογική της βιωσιμότητας συνεχίζει να βρίσκεται στον αέρα, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέχρι στιγμής διαπιστώνει κίνδυνο παραβίασης της κοινοτικής νομοθεσίας περί ανταγωνισμού.
Οντας πάντως όλες ανεξαιρέτως οι επιχειρήσεις του κλάδου στο «κόκκινο», οι πιέσεις αναμένεται να ενταθούν το 2011, λόγω της περαιτέρω μείωσης της επιβατικής κίνησης που προέρχεται από τον τουρισμό του εσωτερικού και του εξωτερικού και λόγω μείωσης της εμπορευματικής κίνησης.
Εξάλλου, η εμπορική πολιτική του περασμένου καλοκαιριού με την εξαντλητική μάχη των προσφορών αποδείχθηκε άκρως επιζήμια για τις εταιρείες, που είδαν τα έσοδά τους να συρρικνώνονται και τα λειτουργικά τους έξοδα να αυξάνονται εξαιτίας της ανόδου των τιμών στα καύσιμα. Κατά συνέπεια, η σημερινή τάξη πραγμάτων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε οικονομικά αδιέξοδα.
(Με στοιχεία απο το \” \’Εθνος της Κυριακής\”)