Οι περισσότεροι προέρχονταν από το Μαρόκο, την Τουρκία, το Εκουαδόρ και την Ινδία, ενώ κατά εθνότητα οι Ρώσοι πηγαίνουν κυρίως στις Βαλτικές, οι Νιγηριανοί στην Ιρλανδία, οι Μαροκινοί στο Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ολλανδία, οι Τούρκοι στη Γερμανία, οι Ινδοί στη Βρετανία και οι πολίτες του Εκουαδόρ στην Ισπανία.
Ποσοστιαία τις περισσότερες αποφάσεις για τη χορήγηση της ιθαγένειας έλαβε το Λουξεμβούργο (8.6 ιθαγένειες ανά 1.000 κατοίκους) και ακολουθούν η Σουηδία, η Βρετανία και η Μάλτα. Δώδεκα χώρες-μέλη δεν συγκεντρώνουν καν μια ιθαγένεια ανά 1.000 κατοίκους – τις χαμηλότερες επιδόσεις παρουσιάζουν η Σλοβακία, η Πολωνία, η Λιθουανία, η Τσεχία και η Βουλγαρία, ενώ η Ελλάδα κινείται χαμηλά (με 0.8 ιθαγένεια ανά 1.000 κατοίκους).
Όσον αφορά τη σχέση ανάμεσα στον αριθμό των ξένων που ζουν στις χώρες τους και τον αριθμό των αιτήσεων για ιθαγένεια που εκπληρώθηκαν, υψηλά έρχονται η Πορτογαλία (5.6 ιθαγένειες ανά 100 ξένους πολίτες), η Πολωνία, η Σουηδία, η Βρετανία και η Μάλτα, ενώ αντίθετα και πάλι χαμηλές επιδόσεις έχουν η Τσεχία, η Σλοβακία, η Λιθουανία, η Εσθονία, η Λετονία – η Ελλάδα έχει δώσει κάτι λιγότερο από δύο ιθαγένειες (1.8) ανά 100 ξένους υπηκόους.
Από ενδο-ευρωπαϊκές μετακινήσεις τέλος, στην Ουγγαρία υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση αποδήμων από τη Ρουμανία, στην Ελλάδα από την Αλβανία, στο Λουξεμβούργο από Πορτογαλία.
newsbeast.gr