Οι υψηλές λήξεις ομολόγων που πρέπει να καλυφθούν μέχρι το 2020 είναι ο βασικός λόγος που οι δανειστές μας -και κυρίως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- επιμένουν ότι πρέπει να υπάρξει συντονισμένη παρέμβαση στο ελληνικό χρέος, προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΛΚ, στα τέλη Σεπτεμβρίου το χρέος προς τον Μηχανισμό Στήριξης και τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης ήταν 148,8 δισ. ευρώ, προς ιδιώτες και την ΕΚΤ 113,9 δισ. ευρώ και 18,3 δισ. ευρώ σε έντοκα γραμμάτια, που ως επί το πλείστον βρίσκονται στις ελληνικές τράπεζες. Εξάλλου, σε ειδική μελέτη της η EFG Eurobank υπολογίζει στα 59,8 δισ. ευρώ το χρηματοδοτικό κενό της Ελλάδας στο διάστημα 2012-2020.
Εκτιμάται πως με μία μείωση επιτοκίων κατά 150 μονάδες βάσης στα 53 δισ. των δανείων του πρώτου πακέτου στήριξης και επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών των Κεντρικών Τραπεζών, θα προέκυπτε μείωση 19,5 δισ. ευρώ (ή 9,5% του ΑΕΠ) στο κενό αυτό, το οποίο τελικά θα κατέληγε στα 40,3 δισ. στο τέλος του 2020.
Οπως συμπεραίνει, η μείωση των επιτοκίων στα δάνεια προς την Ελλάδα από το πρώτο και το δεύτερο πακέτο στήριξης θα δώσουν μια σημαντική δημοσιονομική ανάσα στη χώρα, αλλά δεν θα επαρκέσουν ώστε να βελτιώσουν ουσιαστικά τη δυναμική του χρέους.
Σημειώνεται, δε, ότι ήδη το μέσο επιτόκιο με το οποίο δανείζεται σήμερα η Ελλάδα από τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς της τρόικας κυμαίνεται ήδη σε χαμηλά επίπεδα (περίπου 2,15%).
ethnos.gr