Δραματική εξέλιξη είχε ο 61ος τελικός του Κυπέλλου ΕΠΣΡ με την Επισκοπή να κατακτάει το τρόπαιο με 3-2 στις καθυστερήσεις απέναντι στον μαχητικό ΟΦΑ στον τελικό του ΔΑΚ Γάλλου. Οι «κυανόλευκοι» κέρδισαν το παιχνίδι με το εύστοχο πέναλτι του Πετράκη στα… χασομέρια της αναμέτρησης με τους Αρμένους να αμφισβητούν έντονα την απόφαση αλλά να έχουν και πολλά παράπονα από την διαιτησία του Τσακού.
Ο τελικός πάντως ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς αφού μέχρι το 13’ το σκορ ήταν 1-1. Στο 10’ ο τυπικά φιλοξενούμενος ΟΦΑ προηγήθηκε όταν ο Τσακάλι ανατράπηκε από τον Καψαλάκη και κέρδισε το πέναλτι με την ομάδα του Σπύρου Σπυριδάκη να ζητάει μάλλον δικαιολογημένα και την αποβολή του αμυντικού της Επισκοπής αλλά τον διαιτητή Γιώργο Τσακό να τον «τιμωρεί» απλά με κίτρινη. Ο Αντώνης Κολυβάκης που εκτέλεσε την παράβαση σημείωσε το 0-1. Η… απάντηση της Επισκοπής ήρθε στο 13’ όταν από το φάουλ του Καραβιώτη ο Κοκκινάκης με κεφαλιά ισοφάρισε. Η ομάδα του Χρήστου Βασιλείου έκανε την ανατροπή στο 26’ με το γκολ του Μιχελακάκη μετά την σέντρα του Κατσαμά.
Ο τελικός πήρε δραματική τροπή στα τελευταία λεπτά όταν οι Αρμένοι με τους δυο πρωταγωνιστές τους, Τσακάλι και Αντ. Κολυβάκη, έφτασαν στην ισοφάριση στο 79’ με τον πρώτο να «σερβίρει» και τον δεύτερο να σκοράρει έδειχναν να οδηγούν το ματς σε παράταση. Στις καθυστερήσεις όμως η Επισκοπή κέρδισε πέναλτι στο 95\’ για χέρι του Καρπουζάκη, που αμφισβητήθηκε έντονα από τους τυπικά φιλοξενούμενους, το οποίο εκτέλεσε εύστοχα ο Πετράκης χαρίζοντας στην ομάδα του το τρίτο Κύπελλο ΕΠΣΡ της ιστορίας της. Οι ηττημένοι ολοκλήρωσαν τον τελικό με εννιά παίκτες αφού αποβλήθηκαν με 2η κίτρινη οι Αντ. Κολυβάκης (87\’) και Καρπουζάκης (95\’)
Επισκοπή: Ο. Κελαϊδής, Καψαλάκης, Μ. Κατσαμάς, Μανταδάκης, Πετράκης, Κοκκινάκης, Χαρατσής, Καραβιώτης (84’ Μουλίτσας), Βελονάκης (60’ Νικολάου), Μιχελακάκης (74’ Σουμπασάκης), Αντιασβίλι.
ΟΦ Αρμένων: Φραγκιαδάκης, Κονδύλης, Γεωργιουδάκης, Α. Βογιατζάκης, Κουνατίδης (60’ λ.τ. Γασπαράκης), Καρπουζάκης, Γκέργκι, Ν. Χαλκιαδάκης, Α. Κολυβάκης, Τσακάλι, Χατζησπύρος (73’ Π. Γασπαράκης).
Λευτέρης Αντωνακάκης