Το Βερολίνο συμμερίζεται την επιθυμία του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον για μεταρρύθμιση στις Βρυξέλλες, αλλά όχι το όραμά του για την Ευρώπη, γράφει σε άρθρο του για την εφημερίδα Τάιμς ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γκίντο Βεστερβέλε.
Όπως αναφέρει, στα θετικά της πρόσφατης ομιλίας Κάμερον για το ευρωπαϊκό μέλλον της Βρετανίας συγκαταλέγεται η επισήμανση μεταξύ άλλων της ανάγκης μιας πιο ανταγωνιστικής, δημοκρατικής και διαφανούς Ευρώπης, με επέκταση της ενιαίας αγοράς.
Ο Γερμανός υπουργός γράφει ότι και το Βερολίνο είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων και της άποψης ότι χρειάζεται όχι απλά περισσότερη αλλά καλύτερη Ευρώπη. «Το ερώτημα είναι πώς θα επιτύχουμε αυτό το σκοπό. Επομένως περιμένουμε με αγωνία τις συμπαγείς προτάσεις της Βρετανίας», προσθέτει ο κ. Βεστερβέλε.
Συνεχίζει λέγοντας ότι οι κανόνες της ΕΕ πρέπει να ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη, αλλά ότι δε χρειάζεται να υπάρχουν κανόνες της ΕΕ για όλα. «Αντί να ανησυχούν για το ποσοστό των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων, για παράδειγμα, οι Βρυξέλλες θα ήταν καλύτερο να ασχολούνται με το ξέπλυμα χρήματος και τη διαφάνεια στις τράπεζες», εξηγεί ο Γερμανός αξιωματούχος.
Τονίζει όμως ότι ο επαναπατρισμός εξουσιών σε μεγάλη κλίμακα είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Επικαλούμενος τον Γκαίτε κάνει λόγο για «δυνάμεις που δεν μπορούμε να ελέγξουμε».
«Για να το θέσω διαφορετικά, είναι πολύ πιο εύκολο να γκρεμιστεί το ευρωπαϊκό οίκημα, παρά να ξαναχτιστεί αφού έχει γίνει η ζημιά. Ο Ντέιβιντ Κάμερον έχει δίκιο: αν η Βρετανία εγκατέλειπε την ΕΕ θα επρόκειτο για εισιτήριο χωρίς επιστροφή», προειδοποιεί ο κ. Βεστερβέλε.
Σημειώνει ότι η σημερινή Ευρώπη είναι αποτέλεσμα συμβιβασμών και ότι δεν υπάρχουν δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις. Δεν μπορεί να υπάρξει επιλεκτική συμμετοχή, γράφει ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, προσθέτοντας ότι το να λέει κανείς «είτε κάνεις αυτό που θέλω ή θα φύγω» δεν είναι μια νοοτροπία που λειτουργεί, είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε επίπεδο κοινότητας κρατών.
Όπως προσθέτει, το μάθημα από την οικονομική κρίση και την πρόοδο της παγκοσμιοποίησης είναι ότι χρειαζόμαστε περισσότερη και όχι λιγότερη Ευρώπη, με ανταγωνιστικότητα μέσω της απορρύθμισης και της λιγότερης γραφειοκρατίας και με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος: πρέπει να κάνουμε την οικονομική και νομισματική ένωση ισχυρότερη», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Επίσης εκτιμά ότι το αίτημα για περισσότερη δημοκρατία δε θα πρέπει να περιορίζεται στην αναζήτηση περισσότερου ελέγχου για τα εθνικά κοινοβούλια, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνει και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο Γκίντο Βεστερβέλε καταλήγει τονίζοντας ότι ένα πράγμα είναι αδιαπραγμάτευτο για τη Γερμανία: ότι η ΕΕ είναι πολύ περισσότερα από μια ενιαία αγορά. Είναι μια κοινότητα ενωμένη για την ειρήνη και τη διαμόρφωση του κοινού πεπρωμένου των μελών της. Αυτός ο πολιτικός πυρήνας, όπως σημειώνει, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης και κράτησε την ευρωζώνη ενωμένη στη μεγαλύτερη κρίση της.
skai.gr