4 Απριλίου, 2011 | 11:32

Κ.Δαμιανάκη θέλω να σας κάνω μια ερώτηση. Η δημοσιογραφική αίσθηση μου είναι ότι αυτή τη στιγμή η Τρόικα ζητάει επιτακτικά νέα μέτρα, ο Πρωθυπουργός έχει θέσει αυστηρά κόκκινες γραμμές, και υπό το βάρος των εξελίξεων ίσως οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές. Τι εκτιμάτε;

Η χώρα αυτή τη στιγμή διέρχεται μια μείζονα κρίση, ως τμήμα όμως μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που ξεκίνησε από τις Η.Π.Α. και ειδικότερα μιας Ευρωπαϊκής Κρίοης, η οποία είναι σε εξέλιξη.

Υπό αυτή την έννοια, αυτό το οποίο έχουμε ξεκινήσει με πρωταρχικό στόχο την επανάκτηση του κύρους και της αξιοπιστίας μας, η οποία είναι εντελώς χαμένη, πιστεύω ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε σε αυτή τη πορεία. Πορεία όμως που χρειάζεται σίγουρα διαθρωτικές παρεμβάσεις και εννοώ ότι χρειάζεται μια άλλη στρατηγική κατά την γνώμη μου. 

Πρέπει να φύγουμε από τις οριζόντιες πολιτικές και να πάμε σε μια διαδικασία όπου το μεγάλο ζητούμενο αυτής της φάσης είναι να ξεκινήσουμε την ανάπτυξη.  Η ύφεση οδηγεί σε ανεργία και αυτή τη στιγμή υπάρχει ύφεση στην οικονομία όπως και στέρηση εσόδων.

Θα προσπαθήσουμε μέσα από αυτή τη διαδικασία, το  να ρίξουμε χρήματα στην αγορά και το ερώτημά σας είναι προφανώς πού θα τα βρούμε, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επαννεκινηθεί η οικονομία.

Σε ότι αφορά το ενδεχόμενο των εκλογών, πρέπει να σας πω ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα για την χώρα. Οι εκλογές κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να είναι συνταγματικά κατοχυρωμένες ότι η 4ετία θα πρέπει να είναι 4ετία, κάθε κυβέρνηση θα πρέπει να έχει το προγραμματικό χρόνο που έχει δεσμευτεί για να υλοποιήσει το έργο της. Εμείς δεν κοιτάζουμε ποιος θα πάρει τις επόμενες εκλογές, μας ενδιαφέρει ένα πρόγραμμα που έχουμε να το φέρουμε σε πέρας.

Αυτές τις σκέψεις σας τις έχετε μεταφέρει στον Υπουργό Οικονομικών;

Την άποψή μου δεν την λέω μόνο στον Υπ.Οικονομικών, την είπα και προχθές στην σύσκεψη που έγινε παρουσία του γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου, παρουσία του γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και εφτά Υπουργών που συναντηθήκαμε μαζί με όλα τα στελέχη της πολιτικής ηγεσίας, όπου αναπτύξαμε πέρα των θεμάτων της Κρήτης και του νομού μας και όπου βάλαμε τα ζητήματα σε σχέση με το πώς κανείς βλέπει τη πορεία μας από εδώ και πέρα.

Είπα π.χ.: «Και να υπάρχουν λεφτά να γίνει μια επένδυση, το θέμα δεν είναι μόνο η πολιτική βούληση να γίνουν επενδύσεις, το θέμα είναι πώς γίνονται και σε πόσο χρόνο γίνονται, δεύτερον με τι επιτόκια χορηγούνται οι επιχειρήσεις ούτως ώστε να είναι βιώσιμες.

Αυτό λοιπόν που εγώ και πολλοί συνάδελφοι μου είπαμε είναι ότι θα πρέπει να κάνουμε μια αξιολόγηση αυτή τη στιγμή των επιχειρήσεων της χώρας και κυρίως των επιχειρήσεων που έχουν πολλές θέσεις εργασίας. Ξέρετε το θέμα δεν είναι να κάνεις οριζόντια πολιτική και να λες «οι τράπεζες δεν δίνουν λεφτά, ή κάνουμε ένα νέο ΤΕΜΠΕ, αυτό το θεσμό που δημιουργήσαμε τώρα προκειμένου να χρηματοδοτήσουμε μικρομεσαίες και άλλες επιχειρήσεις.

Το θέμα είναι ότι πρέπει η πολιτεία να αναλάβει το βάρος της διεκπεραίωσης ενός στρατηγικού πλάνου, που θα πούμε ποιες επιχειρήσεις τελειώνοντας η κρίση θα μπορούν να είναι βιώσιμες, άρα λοιπόν θα πρέπει η πολιτική να είναι κάθετη και οι εγγυήσεις των τραπεζών να είναι με κυβερνητικό επίτροπο, ο οποίος με προγραμματικές συμφωνίες με τις τράπεζες θα αναλαμβάνει και το κόστος της διάθεσης των τραπεζικών πιστώσεων.

 Διότι γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, ότι χωρίς τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει και αναπτυξιακή διαδικασία.

 Κ.Δαμιανάκη επειδή παρακολουθώ τον πολιτικό λόγο που αρθρώνεται δημόσια επί σειρά ετών,  η αίσθησή μου είναι ότι ζητάτε τουλάχιστον να επισπευστούν οι διαδικασίες και επιβεβαιώνετε την κυρίαρχη αγωνία μεγάλου μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας ότι τα περιοριστικά μέτρα είναι υφεσιακά και δεν οδηγούν πουθενά.

Οφείλω να πω ότι το πρώτο στάδιο εφαρμογής των μέτρων ήταν πράγματι οριζόντιας δράσης, οριζόντια μέτρα τα οποία έθιξαν χαμηλά στρώματα της κοινωνίας. Τότε όμως υπήρχε και μια πολιτική επιλογή. Ή θα δεχόμασταν ότι από την 1^η Μαΐου θα είχε χρεοκοπήσει η χώρα, με ότι αυτό και αν συνεπάγεται, ότι οι καταθέσεις, τα πάντα, χάνονταν σε μια μέρα, μισθοί, συντάξεις, διότι αυτό ήταν το δίλλημα για όλους μας και από την άλλη μεριά ήταν να διατηρήσουμε την κατάσταση ώστε να μπορέσουμε να επανατάξουμε αυτό το οποίο οφείλουμε να κάνουμε στη χώρα μας.

 Είναι σκληρά τα μέτρα; Ναι είναι σκληρά κ.Ουντράκη, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, όμως θα πρέπει κανείς να δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις για να καταλάβουμε ότι στην Ελλάδα του πληθυσμού των 11 εκατομμυρίων και του ενεργού πληθυσμού των 6 εκατομμυρίων, δεν μπορεί να υπάρχει μισθοδοσία 1.300.000 ανθρώπων.

Πρέπει να περιορίσουμε το μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο και δεν εννοώ μόνο στο δημόσιο τομέα αλλά συνολικά των ευρύστερνων και ευρύτερων Δημόσιων.  

Δεν αντέχουμε να συντηρήσουμε αυτό το κράτος;

Θα σας πω γιατί δεν μπορούμε να το συντηρήσουμε. Διότι όταν μια μισθοδοσία όλου του προσωπικού του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα είναι ένα τόσο μεγάλο ποσό  το χρόνο, αντιλαμβάνεστε ότι αυτά τα χρήματα δεν είναι δυνατόν, και ας  ήταν όλα καλά, να τα αντέξει το κράτος.

 Θα μου πείτε, θα κάνετε απολύσεις; Απολύσεις στον Δημόσιο Τομέα μέχρι τώρα δεν έχουν γίνει, ακόμα και η Ολυμπιακή, μια περίπτωση που κληρονομήσαμε από τη προηγούμενη κυβέρνηση, όπου έμεινε ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων και καθόταν 3 χρόνια σπίτι τους και πληρωνόντουσαν κανονικά. Από όλους αυτούς, κανείς δεν έχασε θέση εργασίας.

Απολύσεις θα κάνετε;

Καμία απόλυση δεν θα υπάρξει στον Δημόσιο Τομέα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και οι επιχειρήσεις να λάβουν τα μέτρα τους, γιατί το Δημόσιο να χρηματοδοτεί ας πούμε τον ΟΣΕ με 1δις. ευρώ το χρόνο, αυτό νομίζω η οικονομία δεν το αντέχει και δεν το ανέχεται και κανείς Έλληνας.

Αν γίνει ανασχηματισμός, πράγμα το οποίο καθορίζει απόλυτα η πολιτική βούληση του Πρωθυπουργού, ο κ.Παπακωνσταντίνου θα πρέπει να παραμείνει Υπουργός Οικονομικών κατά την εκτίμησή σας;

Ο κ.Παπακωνσταντίνου είναι ένας πολιτικός που έχει μεγάλο κύρος στο εξωτερικό. Είναι ένας από τους ανθρώπους που με το προφίλ τους, με το βιογραφικό τους, με όλη τους την ικανότητα μπορούν να είναι σε μια τεχνοκρατική Ευρώπη, διότι τον έλεγχο δεν τον έχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δηλαδή, τον έλεγχο της Ευρώπης δυστυχώς τον έχουν οι τεχνοκράτες και όχι τα κοινοβούλια, με ότι αυτό συνεπάγεται. Άρα ο κ.Παπακωνσταντίνου με το δικό του στυλ  είναι ένας άνθρωπος ό οποίος εκπροσωπεί επάξια την χώρα.

Το θέμα του ανασχηματισμού είναι πάντα αποκλειστικό θέμα του Πρωθυπουργού.  Πιστεύω όμως ότι κάποια στιγμή θα πρέπει ορισμένες πτυχές των πολιτικών να περικόψουν τις οριζόντιες πολιτικές δράσεις στο τομέα της οικονομίας. Θα πρέπει να φύγουμε από αυτό το στάδιο και να πάμε σε ένα στάδιο ενός ανασχεδιασμού, όπου πλέον θα μπορούμε να στοχεύσουμε σε επιμέρους βασικά ζητήματα.

Ο μισθωτός και ο συνταξιούχος είναι προφανές ότι άλλες περικοπές δεν μπορεί να δεχτεί. Θα μιλήσω ανοιχτά, γίνεται μια συζήτηση για περικοπή των επιδομάτων και αν αυτό γίνει, να ξέρετε ότι θα γίνει σε πολίτες οι οποίοι έχουν κάποιο φορολογικό εισόδημα και ένα εκτιμώμενο κόστος γύρω στα 60 χιλιάδες ευρώ. Ότι επίδομα είναι από κάτω δεν θα πειραχθεί. Σε μια κρίση θα πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να υπάρχει εξορθολογισμός.

Μια μεγάλη ανησυχία που αγγίζει τα όρια της αγανάκτησης του απλού κόσμου είναι πληρώνουν τα υποζύγια, ενώ οι μεγάλοι ποτέ.  Θα τελειώνει αυτό;

Αλίμονο για την κυβέρνηση και την χώρα αν δεν τελειώσει αυτό. Θα σας πω το εξής:

Χθες βγήκε μια λίστα με 260 μεγαλογιατρούς, των οποίων η περιουσία θα δημευτεί εντός των προσεχών μηνών,  διότι καταλαβαίνω την αγανάκτηση του κόσμου που λέει «πού είναι, πώς τους βάλατε μέσα;», αν γίνει και σήμερα ας πούμε μια αντιδικία μεταξύ μας και αν θέλετε μια πράξη κακουργηματική και θα πρέπει να πάμε για μια οριστική απόφαση, με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της χώρας, θα χρειαστούμε 5 χρόνια να τελειώσουμε στη καλύτερη περίπτωση, ενώ αν πάμε στον Άρειο Πάγο θα θέλουμε 10 χρόνια.

Κάνουμε ουσιαστικές τομές στα θέματα της οικονομίας και της δικαιοσύνης.  Διευρύναμε προχθές τον νόμο περί ευθύνης Υπουργών, που θα υπάρχουν πλέον ακόμα και περιοριστικοί όροι  σε Υπουργούς κατά εφαρμογή του Συντάγματος. Όμως, για να απαντήσω στο αρχικό σας ερώτημα, είμαι βέβαιος ότι το κοινό περί δικαίου αίσθημα, επιβάλλει να βγούμε προς τα έξω και να δείξουμε εκείνα τα πρόσωπα, τα οποία προσβάλλοντας τον όρκο τους, την προσωπική τους αξιοπρέπεια και τιμή, αλλά και την εθνική τους ταυτότητα, ζημίωσαν το κράτος. Και δεν είναι λίγοι αυτοί.

Κ.Δαμιανάκη, η Κοινοβουλευτική Ομάδα, εσείς πχ, είστε 3-4 φορές την εβδομάδα στα Χανιά, οι συνάδελφοί σας ζυμώνονται στις εκλογικές τους περιφέρειες, η Κ.Ο. μήπως προηγείται των αντανακλαστικών του Υπουργικού Συμβουλίου και της Κυβέρνησης; 

Για να μη μασάω τα λόγια μου, η αίσθηση που έχω αποκομίσει μέχρι τώρα είναι η εξής: σας βλέπω λίγο θυμωμένο. Βλέπω έναν έμπειρο κοινοβουλευτικό άνθρωπο, πρώτο σε σταυρούς στις τελευταίες εκλογές που μου λέει πολιτικά ότι δεν πάει άλλο, πρέπει να ακούσουμε την κοινωνία, πρέπει να πάμε σε άλλες πολιτικές.

Λέτε το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια. Εγώ αυτό που λέω είναι ότι η Πολιτεία κάνει πάρα πολλές θεσμικές αλλαγές, αλλά δεν έχουμε ακόμα ορατά αποτελέσματα.

 Δεν είναι κατάκτηση το θέμα του ΑΣΕΠ, που επιβλήθηκε σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής, συμπεριλαμβανομένης της προεδρίας της Δημοκρατίας;

Η κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει πολιτική;

Η κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει τις στοχεύσεις της πολιτικής της. Πρέπει να έχει ένα καλύτερο, πιο ταχύ βηματισμό.

Θα πω ξεκάθαρα ότι ο Γ.Παπανδρέου δίνει το σύνολο των δυνάμεών του, έχει αλλάξει η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, υπάρχουν και πολλοί Υπουργοί που εργάζονται, θα πρέπει όμως και άλλα κυβερνητικά στελέχη  αλλά και οι ίδιοι να επιταχύνουν τον ρυθμό τους, ούτως ώστε σε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι το θέμα του Υπουργείο Οικονομίας-Ανταγωνιστικότητας, που είναι ένα κρίσιμο υπουργείο πλέον για την τρέχουσα πορεία της χώρας, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το Υπουργείο Υγείας, το Υπουργείο Εργασίας, είναι κάποια υπουργεία τα οποία είναι βασικοί διαμορφωτές των πολιτικών αποφάσεων.

Πάνω σε αυτό το μοντέλο πρέπει να υπάρξει ένας καλύτερος συντονισμός. Λογικές ανθρώπων κόντρα στα πραγματικά προβλήματα των πολιτών, προκαλούν, σε καμία περίπτωση δεν τα υιοθετώ και τα καταδικάζω.

Κ.Δαμιανάκη, θέλω να σας κάνω ακόμα ερωτήσεις για τοπικά θέματα. Θέλω να μου πείτε αν το Εφετείο είναι μια βόμβα στα θεμέλια του συγκρητισμού, τι προτίθεστε να πράξετε προσωπικά αλλά και σε συντονισμό με τους άλλους φορείς.

Όταν εξελέγην βουλευτής για πρώτη φορά το 2000, το πρώτο θέμα που βρήκα ήταν του Εφετείου, κατά την γνώμη μου της ανόητης και ανεύθυνης στάσης καθαρά συνδικαλιστικών φορέων, εννοώ τον Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου,  να θελήσουν να πλήξουν έναν θεσμό που λειτουργεί στα Χανιά τα τελευταία 130 χρόνια, να πλήξουν την προοπτική του ζητούμενου συγκρητισμού, δηλαδή της ζητούμενης και αναγκαίας για την επιβολή της περιφέρειας.

Μην ξεχνάτε ότι ο θεσμός του διορισμένου Περιφερειάρχη πήρε πάρα πολλές αρμοδιότητες, τώρα πήγαμε στον αιρετό Περιφερειάρχη και πιστεύω ότι καλά κάναμε και πήγαμε. Είναι μία κίνηση η οποία βάζει έναν δυναμίτη και αντίδραση των πολιτών που λένε «φτάνει πια, όχι όλα εκεί».

Εγώ δεν λέω να τα πάρουν τα Χανιά όλα, εγώ ζητάω σαν κοινοβουλευτικό πρόσωπο και εκφράζοντας μια μεγάλη πλειοψηφία, όταν εννοούμε συγκρητισμό να το εννοούμε σε πράξη. Έγινε μια συνάντηση στην Αθήνα με την κ.Βάρτζελη και αναμένουμε.

Και το τελευταίο ερώτημα: αν όταν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. συλλάβατε την θεσμική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, είχατε υπόψη σας την παρούσα οικονομική κατάσταση και αν μπορεί να ανταποκριθεί ο θεσμός με τα παρόντα οικονομικά δεδομένα;

Οι μεγάλες τομές γίνονται όταν έχεις πολιτική βούληση να τις κάνεις. Μην ξεχνάτε ότι επί κυβερνήσεως Ν.Δ., η αιρετή Περιφέρεια ήταν στο προεκλογικό πρόγραμμα του 2004 και μάλιστα με αφιέρωμα 18 σελίδων δια χειρός του κ.Παυλόπουλου στο πώς θα γίνονταν η αιρετή Περιφέρεια. 

Όταν μια κυβέρνηση βγαίνει με μια ισχυρή πλειοψηφία, τα μεγάλα ζητήματα πρέπει να τα αντιμετωπίζει αμέσως. Άρα λοιπόν, αν δεν γινόταν τώρα ο Καλλικράτης, δεν επρόκειτο ποτέ να γίνει στην Ελλάδα.

 Έχουμε τώρα και τον θεσμό του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, του κ.Καρούτζου. Θα πρέπει από 1^ης Ιουλίου, σύμφωνα με τον νόμο, να γίνει διαχωρισμός αρμοδιοτήτων, όμως τα βήματα που πρέπει να γίνουν είναι ακόμα πολλά. Το κεντρικό Κράτος πρέπει να αποκεντρώσει θέματα κρατικού ενδιαφέροντος  τα οποία χειρίζεται ο Περιφερειάρχης.