Ειδικότερα, ο οδηγός τον Δεκέμβριο του 2006 κατέθεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφυγή κατά του σχετικού διαγωνισμού πρόσληψης οδηγών στην ΕΑΒ, καθώς έμεινε εκτός του διαγωνισμού.
Η εκδίκαση της υπόθεσης του προσδιορίστηκε αρχικά στο ΣτΕ για τις 5.2.2009, αλλά αναβλήθηκε 4 φορές, καθώς το ΑΣΕΠ δεν έστελνε τα σχετικά έγγραφα λόγω έλλειψης νομικής υπηρεσίας, παρά τις έγγραφες οχλήσεις της αρμόδιας εισηγήτριας της υπόθεσης.
Μετά την ψήφιση του νόμου 3900/2010, λόγω αλλαγής αρμοδιότητας της ύλης των δικαστηρίων, η δικογραφία αυτή (υπόθεση) μεταφέρθηκε στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών.
Η υπόθεση εκδικάστηκε από το Εφετείο στις 16.12.2011, η απόφαση δημοσιεύθηκε στις 29.2.2012 και θεωρήθηκε στις 26.6.2012.
Ο οδηγός διεκδικούσε από το Δημόσιο, σύμφωνα με το Ν. 4055/2012 και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), το ποσό των 35.000 ευρώ για την υλική και ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της υπέρβασης της εύλογής διάρκειας της δίκης του.
Το Διοικητικό Εφετείο με την υπ΄ αριθμ. 1/2013 απόφασή του έκρινε ότι πράγματι υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στην έκδοση της σχετικής απόφασης του οδηγού, η οποία του προκάλεσε ηθική βλάβη, συνιστάμενη στην ταλαιπωρία και την αβεβαιότητα που υπέστη κατά την διάρκεια της όλης διαδικασίας. Για την αποκατάσταση της βλάβης αυτής το δικαστήριο τού επιδίκασε το ποσό των 3.000 ευρώ, το οποίο πρέπει να καταβληθεί από το υπουργείο Οικονομικών ως εκπρόσωπο του Ελληνικού Δημοσίου. Να σημειωθεί ότι το Δημόσιο πρότεινε να επιδικαστεί στον οδηγό το ποσό των 300 ευρώ.
real.gr