Το τι δεν ακούσαμε τα τελευταία 24ωρα, με αφορμή τον πανηγυρισμό Κατίδη. \’\’Ο χαιρετισμός δεν είναι ναζιστικός\’\’, \’\’σιγά και τι έγινε, τα βάλατε με ένα 20χρονο παιδί που δεν ήξερε τι έκανε\’\’, \’\’δεν κοιτάμε τους πολιτικούς μας τους κλέφτες, αλλά τα βάζουμε με τον Κατίδη\’\’ και άλλα τέτοια ωραία.

Μας πως θα γίνει δηλαδή;

Επειδή είναι 20 ετών πρέπει να το περάσουμε στο ντούκου; Επειδή το πολιτικό μας σύστημα μπάζει από παντού, θα βγάλουμε λάδι τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ; Ποια λογική συμψηφισμού τα προβλέπει όλα αυτά;

Ε, ναι λοιπόν.

Ο Κατίδης γι\’ αυτό που έκανε πρέπει να τιμωρηθεί, όχι για να παραδειγματιστεί εκείνος, αλλά για να παραδειγματιστούν εκείνοι που σκέφτηκαν να κάνουν κάτι τέτοιο.

Κυρίως, να καταλάβουν τα παιδιά που βλέπουν και θαυμάζουν Κατίδηδες, πως αυτή η κίνηση είναι φρικιαστική, όπως τα εγκλήματα που έκαναν οι Ναζί σε όλη την Ευρώπη, την Ελλάδα και την Κρήτη. Καίγοντας ανθρώπους, πόλεις, χωριά.

Που να τα μάθουν βέβαια όλα αυτά θα μου πείτε οι Κατίδηδες.

Όταν το μόνο που του έμαθαν είναι να κλωτσά ένα τόπι και να αμείβεται πλουσιοπάροχα. Δεν είναι όμως όλα παιχνίδι και μάλιστα ποδοσφαιρικό. Μερικά πράγματα είναι σημαντικότερα. Σωστά λοιπόν η ΕΠΟ τον τελειώνει ποδοσφαιρικά, σωστά οι οπαδοί της ΑΕΚ τον…επικήρυξαν.

Όλα έχουν το τίμημα τους.

Ο Κατίδης σε χιλιάδες παιδιά που ήταν στις εξέδρες του ΟΑΚΑ έμαθε να πανηγυρίζουν έτσι, να χαίρονται σηκώνοντας το δεξί τους χέρι, κι ας μην ήξερε ούτε εκείνος τι έκανε.

Καμία ανοχή σε τέτοια φαινόμενα, σε μια κοινωνία παρακμάζουσα, που βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί. 

Μανώλης Αλεξάκης