Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, τα δάση της Ελλάδας από το 48% που ήταν το 1821 έφτασαν σήμερα στο 19% του ελληνικού εδάφους, ενώ ακόμη δεν έχει επιλυθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς δασών, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων.
Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση :
\”Ημέρα των Δασών. Παγκόσμια ημέρα της Δασοπονίας…
Επιλέχθηκε από τον ΟΗΕ- FAO, Ρώμη 1973- να γιορτάζεται με την μορφή υπενθύμισης , την 21η Μαρτίου κάθε έτους πρώτη μέρα της Άνοιξης για το Βόρειο ημισφαίριο, η σημασία των Δασών για την υδρόγειο.
Στα Δάση επιτελούνται μόνο ωφέλιμες διεργασίες για τον άνθρωπο, έργο γνήσιο, αθόρυβο και αποτελεσματικό.
Ανθρώπινος νους και αδυναμίες συστημάτων, έχουν εμπλέξει το δάσος και την επιστήμη που προορίζεται να το υποστηρίζει, την Δασοπονία και την οικολογία των Φυσικών οικοσυστημάτων, σε ένα ανταγωνιστικό πλαίσιο με διπολικές ιδιότητες:
Από την μία πλευρά οι πάσης φύσεως κερδοσκόποι και από την άλλη το ιερατείο της (don’t touch) μην ακουμπάτε, λογικής.
Και όπως όλα στη ζωή η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.
Αρμονικά, σε μια κοινωνία εκπολιτισμένη μπορούν να συνυπάρξουν πολλές καταστάσεις και επενδύσεις γύρω και εντός των δασών και δασικών εκτάσεων.
Αρκεί το πλαίσιο να είναι ξεκάθαρο, η αρχή διαχείρισης να είναι αειφορική και να ισχύει προς όλες τις κατευθύνσεις, καθιστώντας την κοινωνική δικαιοσύνη πραγματικό αγαθό και όχι μόνο δικαίωμα.
Όμως η Ελληνική Πολιτεία μη έχοντας επιλύσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασών και των δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων, δεν έχει οριοθετήσει τον ζωτικό του χώρο στον τομέα αυτό δίνοντας εικόνα αναποτελεσματικότητας.
Ο άνθρωπος από τα πρώτα του βήματα πάνω στη γη δέθηκε με το δάσος, βρήκε τροφή και καταφύγιο, βρήκε καύσιμη ύλη και ξυλεία για να κατασκευάσει στέγη αλλά και πλοία. Μετά τις ανάγκες βιοπορισμού ήλθαν οι ανάγκες επικράτησης και αυτό είχε σαν συνέπεια την εκχέρσωση ευρέων εκτάσεων για παραγωγή εμπορεύσιμων υλών.
Ήλθαν πόλεμοι και πράξεις αποσταθεροποίησης ήλθαν οι καταστροφικές πυρκαγιές επέρχεται η κλιματική διαφοροποίηση:
Τα δάση της χώρας από το 48% το 1821 μειώθηκαν στο 19% σήμερα.
Τα δάση, δεν είναι σοφό να διαχειρίζονται με την λογική των καρπώσεων από πολυετή επένδυση και άρα χαμηλής προσόδου και όμως έως πριν 50 χρόνια τα δάση τα διοικούσαν οι οικονομικοί έφοροι. Η επιστήμη για το Δάσος μέχρι τότε φρόντιζε μόνο για την ξυλοπονία .
Και ήλθε η επιστήμη της οικολογίας Φυσικού Περιβάλλοντος για να διακηρύξει στους λαούς ότι:
Είναι (και θα είναι ακόμη ποιο ακριβό στο μέλλον) δημόσιο αγαθό. Είναι πάροχος ωφελειών χωρίς αντιπαροχή. Είναι μυσταγωγία ζωής :
Δημιουργεί και βελτιώνει τα εδάφη.
Αποτρέπει την διάβρωση.
Συντηρεί και βελτιώνει τους υδατικούς πόρους.
Μειώνει την μέγιστη και ελάχιστη θερμοκρασία φροντίζοντας για το μικροκλίμα των περιοχών.
Διατηρεί την καθαρότητα του αέρα.
Δεσμεύει τεράστιες ποσότητες ενέργειας με την φωτοσύνθεση που αποδίδεται με την καύση.
Αποσβένει τους θορύβους.
Δίδει χρώμα στις άχρωμες και γκρίζες πολιτείες μας.
Παρέχει αναψυχή στους λαούς.
Υπάρχει όμως και μια επιπλέον ωφέλεια που η σημαντικότητα της γίνεται αντιληπτή στα πλαίσια μια πολυεπιστημονικής επεξεργασίας.
Η ύπαρξη δάσους αλλά και των διαβαθμίσεων του συμβάλλει στην διατήρηση της βιοποικιλότητας δηλαδή της ποικιλομορφίας και της αλληλεπίδρασης ζώντων οργανισμών, του φυτικού του ζωικού και του υδατικού περιβάλλοντος.
Η διατήρηση της οδηγεί στην αειφορία του Φυσικού Περιβάλλοντος άρα μεγαλύτερος αριθμός έμβιων όντων σηματοδοτούν υγιέστερο δάσος στην υπηρεσία των πολιτών.
Προστατεύοντας το Δάσος προστατεύουμε τον άνθρωπο.
Ζητούμενο, η αλληλεγγύη και ο εθελοντισμός προς το δάσος, τον άνθρωπο δηλαδή.
Η Ειδική Γραμματεία Δασών και ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας προκήρυξαν Πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό για το Σάββατο 20 Απριλίου 2013 σε συνεργασία με το πρόγραμμα « Young People in European Forests». Μια διαδικασία έλλογης προσέγγισης στη σχέση νεανικότητας και προστασίας του Δάσους.
Εκ της Διεύθυνσης Δασών Χανίων\”