Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο διευθυντής του Εργαστηρίου Διαχείρισης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος κ.Γιδαράκος \”σήμερα, 5 Απριλίου 2013, βρισκόμαστε ακριβώς 6 χρόνια μετά το ναυάγιο του SEA DIAMOND στη Σαντορίνη, μια ημέρα που θα μπορούσε να καθιερωθεί ως εθνική ημέρα «αδράνειας», καθώς κάθε χρόνο μας υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν έχει γίνει για την αντιμετώπιση του σοβαρότατου αυτού θέματος από τις αρμόδιες αρχές και τους υπευθύνους.\”
Οι επιπτώσεις απο την διαρροή επικίνδυνων ουσιών στην θαλάσσια περιοχή απο το \”κουφάρι\” του πλοίου είναι τεράστιες, προειδοποιεί ο κ.καθηγητής καθώς \”όπως είχε επισημανθεί και πέρυσι από το Εργαστήριο Διαχείρισης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης, το οποίο έχει πραγματοποιήσει επιστημονική μελέτη στην περιοχή και διαθέτει στοιχεία περιβαλλοντικού ελέγχου, μέχρι σήμερα:
• Διαρροές πετρελαιοειδών συνεχίζονται και «αντιμετωπίζονται» από ένα πλωτό φράγμα, του οποίου η παρουσία φαντάζει αστεία, δεδομένων των δυσμενών καιρικών συνθηκών, που επικρατούν στην περιοχή, περιορίζοντας στο ελάχιστο την όποια αποτελεσματικότητα αυτού.
• Η διάβρωση του κουφαριού του SEA DIAMOND συνεχίζει ακάθεκτη, προκαλώντας αναπόφευκτη έκλυση και εξάπλωση επικίνδυνων στο θαλάσσιο περιβάλλον, με τις όποιες επιπτώσεις αυτές επιφέρουν στο οικοσύστημα και την τροφική αλυσίδα.
• Ο υφιστάμενος περιβαλλοντικός κίνδυνος αντιμετωπίζεται με στρουθοκαμηλισμό, καθώς, κατά πολλούς ,η όποια αναφορά σε αυτόν μπορεί να επιφέρει σημαντικότατο πλήγμα στον τουρισμό του νησιού και της χώρας μας γενικότερα. Λες και η άγνοια ή η εθελοτυφλία προσφέρει ασφάλεια ή λύσεις!
• Επιστημονικές μελέτες ανεξάρτητων φορέων, που δεν παρουσιάζουν την ρόδινη κατάσταση, την οποία αρμόδιοι και υπεύθυνοι επιθυμούν, αποκρύπτονται, δυσφημούνται και απαξιώνονται. Αντιθέτως, βολικά αποτελέσματα, που προέρχονται από μη ανεξάρτητα εργαστήρια και φορείς, προωθούνται και υποστηρίζονται.
• Αδιαφορία, αδράνεια, συγκάλυψη και ημίμετρα είναι οι λέξεις που μπορούν να περιγράψουν τις δράσεις των αρμοδίων.\”
Μάλιστα καταγγέλει προσπάθεια \”φίμωσης\” εκείνων που προειδοποιούν για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους.
\”Αν κάτι καινούριο προστέθηκε στην παραπάνω λίστα το τελευταίο έτος είναι μόνο απειλές εξώδικων σε φωνές που συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, παρουσιάζοντας την πραγματική, επιστημονικά τεκμηριωμένη, υφιστάμενη κατάσταση ρύπανσης και επικινδυνότητας της περιοχής\” αναφέρει ο κ.Γιδαράκος χαρακτηρίζοντας
την επίλυση του προβλήματος του SEA DIAMOND ως αναγκαία και πρωτεύουσας σημασίας, \”καθώς αφορά στο πλέον πολύτιμο αγαθό μας, στο οποίο βασίζεται σημαντικότατο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας μας: το περιβάλλον μας και ιδιαίτερα το θαλάσσιο.
Για την προστασία του απαιτείται πρόληψη και καταστολή, όχι εκούσια αδιαφορία.
Ίσως πρέπει ο περιβαλλοντικός κίνδυνος να μεταφραστεί σε οικονομικό – αναπτυξιακό κίνδυνο για να μπορέσουν να βγουν από την αδράνεια οι αρμόδιοι. Ίσως ακόμη και αυτό να μην αρκεί.
Μέχρι τότε η φύση συνεχίζει ακάθεκτη το έργο της μέσω των διαφόρων διεργασιών της, είτε προς όφελός της, είτε αυτοκαταστροφικά….\”