Το μνημείο ανεγέρθη από το Σύλλογο Αμερικανών Φιλελλήνων, που έχει θέσει ως στόχο να ανακαλύψει και να αναδείξει τους Αμερικανούς φιλέλληνες, που προσέφεραν έμπρακτα τη βοήθειά τους στον Αγώνα των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Την προσπάθεια στήριξαν δύο οικογένειες από το Σικάγο, οι Θεόδωρος και Έρικα Σπυρόπουλος και Δημήτρης και Ελένη Μπούση.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν αρκετοί Αμερικανοί επίσημοι και ανάμεσά τους ο Γραμματέας του Department of Veteran Affairs John Scocos, ο οποίος μίλησε για τη διαχρονική φιλία και συνεργασία των δυο χωρών.
Η ιστορία των Τζόναθαν Μίλερ και Λουκά Μιλτιάδη-Μίλερ
Η πορεία των δύο ανδρών, όπως υπογράμμισαν οι ομιλητές στην εκδήλωση, είναι απ’ αυτές που καταγράφονται στην ιστορία του Οικουμενικού Ελληνισμού και θέτει τη δική της σφραγίδα στη φιλία της Ελλάδας και των ΗΠΑ. Ο συνταγματάρχης Jonathan Peckham Miller, ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του Αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας, ξεκίνησε από τις ΗΠΑ στις 15 Σεπτεμβρίου 1824 προς την επαναστατημένη Ελλάδα, μεταφέροντας με δύο ιστιοφόρα, που μίσθωσε ο ίδιος, μεγάλες ποσότητες με φάρμακα και τρόφιμα τα οποία είχε συγκεντρώσει. Την ίδια ημερομηνία είχε γεννηθεί στη Λιβαδειά ο Λουκάς Μιλτιάδης, παιδί Ελλήνων αγροτών, το οποίο η μοίρα έφερε να υιοθετήσει αργότερα.
Κατά την αναχώρησή του από τις ΗΠΑ, ο Τζόναθαν Μίλερ αφήνοντας πίσω την άνετη και πλούσια ζωή του για να βρεθεί μαζί με τους επαναστατημένους Έλληνες, είχε αναφέρει στην οικογένειά του: «Αισθάνομαι ως Έλληνας και με αυτούς είμαι έτοιμος να υποφέρω για την Πίστη και την Ελευθερία».
Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, ο Τζ. Μίλερ έφτασε στο Γαλαξίδι και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, με το βαθμό του συνταγματάρχη, πολέμησε στο πλευρό των Ελλήνων σε Μεσολόγγι, Ναύπακτο, Ναύπλιο και Αθήνα. Πριν από την επιστροφή του στην Αμερική, βρέθηκε στη Λιβαδειά. Εκεί, γνώρισε τη γιαγιά τού 4χρονου, τότε, Λουκά Μιλτιάδη, ο οποίος είχε μείνει ορφανός και από τους δύο γονείς του που είχαν σκοτώσει οι Τούρκοι. Ως ύστατη πράξη βοήθειας προς τους Έλληνες, ο Μίλερ υιοθέτησε το παιδί και το πήρε μαζί του στις ΗΠΑ.
Ο Λουκάς, που από μικρός έδειχνε ότι είναι χαρισματικός, αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή, ενώ εξειδικεύτηκε σε θέματα αγροτικών διεκδικήσεων στο Oshkosh, της Πολιτείας του Ουισκόνσιν. Εκεί τον βρήκε η έναρξη του αμερικανοϊσπανικού πολέμου. Ακολουθώντας τα χνάρια του θετού του πατέρα, πολέμησε με το βαθμό τού συνταγματάρχη στον αμερικανικό στρατό. Η αποστρατεία τού Λουκά Μιλτιάδη-Μίλερ συνέπεσε με την απόφαση του κυβερνήτη του Ουισκόνσιν να παραχωρήσει μεγάλες εκτάσεις γης σε όσους αποφάσιζαν να εποικήσουν την περιοχή. Μαζί με τους χιλιάδες μετανάστες, κυρίως από την Κεντρική και τη Βόρεια Ευρώπη, εγκαταστάθηκε εκεί και το Ελληνόπουλο, που σε ηλικία μόλις 29 ετών είχε καταφέρει να εκλεγεί στο τοπικό Κοινοβούλιο από το 1853.
Στον Λουκά Μιλτιάδη-Μίλερ οφείλουν το όνομά τους τρεις πόλεις της Πολιτείας του Ουισκόνσιν: η Αθήνα, η Αρκαδία και ο Μαραθώνας, που δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 1850 από τους μετανάστες. Ο ίδιος ουδέποτε έπαψε να νιώθει Έλληνας, όπως έλεγε, και διατηρούσε ζεστή τη θύμηση της γενέτειρας. Ο Λουκάς Μιλτιάδης-Μίλερ επανειλημμένα βραβεύτηκε για την προσφορά του στο Ουισκόνσιν. Ακόμη και σήμερα θεωρείται ένας από τους βασικούς πολιτικούς που πέτυχαν τη θεσμοθέτηση προοδευτικών αρχών. Για δέκα χρόνια υπηρέτησε ως επίτροπος Δημοσίων Έργων στο Ουισκόνσιν και ως πρόεδρος των επιτρόπων, κερδίζοντας μεγάλη αναγνώριση στην πολιτεία. Στις εκλογές του 1891 εκλέχθηκε με τους Δημοκρατικούς στο Κογκρέσο, με διετή θητεία.
Ο Λουκάς Μιλτιάδης-Μίλερ, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή στις 4 Δεκεμβρίου του 1902, δώρισε όλη του την περιουσία στο Ουισκόνσιν, η οποία διανεμήθηκε στο Πανεπιστήμιο, την Ιατρική Σχολή και το Εθνικό Πάρκο του Μιλγουόκι, το οποίο φέρει το όνομά του.
greekreporter.gr