Πρόκειται για υποτιθέμενη κοινή επιστολή της υπουργού Οικονομικών και του καγκελάριου προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο κ. Φάιμαν δήλωσε πλήρη άγνοια εκφράζοντας την έντονη δυσαρέσκεια και οργή του σε σημερινή συνέντευξή του στη δημόσια Αυστριακή Ραδιοφωνία.
«Δεν υπέγραψα καμία επιστολή, δεν θα υπέγραφα αυτή την επιστολή και δηλώνω τελείως ανοικτά πως με τον τρόπο αυτό δεν διαπραγματεύεται κανείς», τόνισε οργισμένος ο καγκελάριος. «Η ιδέα της Φέκτερ δεν ήταν καλή και πρόκειται για μια γελοιοποίηση που κανείς δεν την είχε ανάγκη», υποστήριξε.
Νωρίτερα, σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «Βίνερ Τσάιτουνγκ», ο κ. Φάιμαν επισήμανε πως απαιτούνται καλά συντονισμένες διαπραγματεύσεις που να καθιστούν σαφές ότι το τραπεζικό απόρρητο για τους Αυστριακούς διατηρείται, η Βιέννη συμμετέχει με όλες μας τις δυνάμεις στη μάχη κατά της διεθνούς φορολογικής απάτης και πως το θέμα είναι πολύ σημαντικό, χρειάζεται αντικειμενική συζήτηση και όχι βιαστικές κινήσεις.
Παρά το γεγονός ότι η επιστολή είχε διαρρεύσει από χθες βράδυ στον Τύπο, προκαλώντας αναστάτωση στην κυβέρνηση συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών και Λαϊκού Κόμματος, όπως και την οργή του επικεφαλής της, καγκελάριου Φάιμαν, η κα Φέκτερ τηρούσε έως απόψε σιγή, ενώ το υπουργείο Οικονομικών απέφευγε οποιοδήποτε σχόλιο περιοριζόμενο μόνον να επιβεβαιώσει την ύπαρξη της επιστολής.
Σε ανακοίνωση του υπουργείου αναφερόταν πως η επιστολή περιέχει προτάσεις της υπουργού, ωστόσο πρόκειται μόνον για ένα σχέδιο προτάσεων που ακόμη δεν έχουν σταλεί πουθενά, ούτε και στον Τύπο.
Χωρίς αυτό να αλλάζει τίποτε στο εκρηκτικό περιεχόμενό της, άγνωστο εξακολουθεί να παραμένει ποιος την είχε αποστείλει στο Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΡΑ) από το οποίο βέβαια πήρε το δρόμο της προς τα αυστριακά ΜΜΕ.
Από την πλευρά του, ο αντικαγκελάριος, υπουργός Εξωτερικών και αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος, κ. Μίχαελ Σπίντελεγκερ, αποφεύγοντας οποιοδήποτε σχόλιο στη στάση της υπουργού του κόμματός του, προσπάθησε να καθησυχάσει, τονίζοντας το μεσημέρι στη δημόσια Αυστριακή Τηλεόραση ότι σημαντικό είναι να υπάρχει μια κοινή γραμμή της κυβέρνησης συνασπισμού και προς τούτο είχε ήδη σήμερα διαβουλεύσεις με τον καγκελάριο. Στην επιστολή φέρεται να τίθενται τέσσερις προϋπόθεσης για διαπραγματεύσεις ως προς το αυστριακό τραπεζικό απόρρητο, το οποίο η αυστριακή κυβέρνηση έχει διακηρύξει πως θα διατηρηθεί για ημεδαπούς.
Στις τέσσερις προϋποθέσεις αναφέρεται πως στο πλαίσιο μιας αυτόματης ανταλλαγής τραπεζικών δεδομένων θα συμπεριληφθούν σε αυτή οι εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων και παρόμοια κατασκευάσματα, πως θα υπάρχει αισθητά περισσότερη διαφάνεια, πως και τρίτες χώρες θα δεσμεύονται να αναγνωρίσουν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως μοναδικό αρμόδιο νομικό θεσμό σε τέτοιες περιπτώσεις και πως θα διατηρηθούν οι διμερείς συμφωνίες φορολόγησης μαύρου χρήματος που υπέγραψε η Αυστρία με Ελβετία και Λίχτενσταιν.
Δριμύτατη κριτική στη στάση της υπουργού Οικονομικών, άσκησε ο Αυστριακός επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κ. Χάνες Σβόμποντα, τονίζοντας πως εάν η κα. Φέκτερ ανήκε το κόμμα του, τότε αυτή η στάση της θα αποτελούσε λόγο για την απομάκρυνσή της.
Σε σημερινή συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Κουρίρ», ο επικεφαλής του «Euro Working Group», Τόμας Βίζερ επισημαίνει πως σε ό,τι αφορά την ανταλλαγή τραπεζικών πληροφοριών, δεν έχει αλλάξει η επίσημη θέση της Αυστρίας και στις Βρυξέλλες φθάνουν από τη Βιέννη μόνο φήμες και δηλώσεις στον Τύπο, αλλά όχι κάποια επίσημη θέση.
Σε ό,τι αφορά την προϋπόθεση που θέτει η κα Φέκτερ για τη δημιουργία ενός μητρώου των υφιστάμενων εταιριών διαχείρισης κεφαλαίων, ο ίδιος παρατηρεί πως δεν αποτελεί αντικείμενο προς διαπραγμάτευση ούτε στοιχείο των υφιστάμενων οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ακόμη, κατά την άποψή του η Αυστρία δεν μπορεί να επιμείνει στη διατήρηση των διμερών συμφωνιών με την Ελβετία και το Λίχτενσταιν και παράλληλα να ισχύει και η συμφωνία της Ε.Ε. με τους φορολογικούς παραδείσους.
Επιπλέον, όπως τονίζει ο Τόμας Βίζερ, δεν είναι δυνατό να ισχύσει ο όρος που θέτει η Αυστριακή υπουργός Οικονομικών περί αναγνώρισης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από τις τρίτες χώρες ως μόνου αρμόδιου οργάνου για τη διευθέτηση τυχόν διαφορών και για παράδειγμα, εφόσον οι ΗΠΑ υπογράψουν σχετική συμφωνία με την Ε.Ε., δεν θα μπορούσαν να αποδεχτούν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως μόνη αρμόδια αρχή.
protothema.gr