Στην ανακοίνωσή του μεταξύ άλλων αναφέρει:
Εργαζόμενη, άνεργη, αγρότισσα, μικροεπαγγελματία, νέα, συνταξιούχε
Φορτωμένη από το βάρος των υποχρεώσεων και της κούρασης, δουλειά μέσα κι έξω απ’ το σπίτι, οικογένεια, παιδιά, φροντίδες, ευθύνες. Σκοτισμένη από τα τόσα άλυτα προβλήματά σου, ανεργία, απληρωσιά, ακρίβεια, χαράτσια, χρέη, εφορία, ίσως περιμένεις την «Αργία» της Πρωτομαγιάς για «να πιάσεις το Μάη», αποδιώχνοντας έτσι πρόσκαιρα τις έγνοιες σου και ξεφεύγοντας έστω για λίγο από τη ρουτίνα της καθημερινής ζωής που «κάποιοι» σου την έχουν κάνει κόλαση… Αυτοί οι «κάποιοι» φροντίζουν να μη μάθεις ποτέ τι πραγματικά σημαίνει η Πρωτομαγιά!
Το 1886 χιλιάδες εργατών στο Σικάγο έκαναν απεργία, βγήκαν στο δρόμο διεκδικώντας 8ωρη δουλειά. Η Λούσι Πάρσονς, γυναίκα ενός από τους συνδικαλιστές ηγέτες της απεργίας του 1886, ερχόταν η ίδια σε επαφή με ράφτρες που ήθελαν να οργανωθούν. Το πρώτο γυναικείο εργατικό σωματείο είχε ιδρυθεί το 1844, από τις εργάτριες της βαμβακοβιομηχανίας Lowell στη Μασαχουσέτη.
Το 1889, το ιδρυτικό συνέδριο της Δεύτερης Σοσιαλιστικής Διεθνούς πήρε την απόφαση να καθιερωθεί η συγκεκριμένη ημερομηνία, ώστε οι εργάτες σε όλες τις χώρες και πόλεις ν’ απευθύνουν ταυτόχρονα προς τις δημόσιες αρχές το αίτημα για 8ωρη εργάσιμη ημέρα, αρχίζοντας από την Πρωτομαγιά του 1890.
Στη δεύτερη Πρωτομαγιά (1891), οι δήμιοι της εργατικής τάξης αιματοκύλισαν τους απεργούς υφαντουργούς στο Φουρμί της Βόρειας Γαλλίας. Μια εικοσάχρονη νεαρή κοπέλα (η Μαρί Μπολντό) βάδιζε επικεφαλής της πορείας, κρατώντας ένα κλαδί λευκάνθεμα. Ο πυροβολισμός την πέτυχε στο πρόσωπο. Ανάμεσα στους 9 νεκρούς και τους 70 τραυματίες ήταν πολλές κοπέλες και παιδιά.
Στην Ελλάδα, η πρώτη Πρωτομαγιά γιορτάστηκε το 1893, με πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη.
Εκτός από τη διεκδίκηση του 8ωρου, στα αιτήματα περιλαμβάνονταν η Κυριακή αργία και η χορήγηση σύνταξης λόγω εργατικού ατυχήματος στους παθόντες και τις οικογένειές τους.
Ο Μάης του 1936 σφραγίστηκε από τις απεργιακές κινητοποιήσεις των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης με αιτήματα την αύξηση του μεροκάματου, τη βελτίωση των καταλυμάτων, σύνταξη στους φυματικούς, βοηθήματα στους ανέργους…
Την Πρωτομαγιά του 1944 γράφτηκε μια από τις πιο αιματοβαμμένες, αλλά και πιο ένδοξες σελίδες της νεότερης ιστορίας του ελληνικού λαού. Οι κατοχικές δυνάμεις, ως αντίποινα για την εξόντωση ενός Γερμανού στρατηγού και του επιτελείου του από την Αντίσταση, εκτέλεσαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 200 κομμουνιστές, από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Έπεσαν όλοι φωνάζοντας: Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η Λευτεριά! Στις 3 του Μάη πήραν για εκτέλεση τις 5 πρώτες γυναίκες.
Όλα αυτά τα γεγονότα δεν μπορούν να τα σβήσουν από την ιστορία του εργατικού κινήματος, όσο και αν προσπαθούν να εκφυλίσουν την Πρωτομαγιά, να τη μεταφέρουν. Δεν είναι αργία για να μεταφέρεται!
Η Πρωτομαγιά είναι μέρα τιμής για τους αγώνες των εργαζόμενων του λαού μας και των λαών όλου του κόσμου, των πρωτοπόρων αντρών και γυναικών που με θυσίες και αίμα χάραξαν τους δρόμους των εργατικών κατακτήσεων. Είναι εφαλτήριο για την οργάνωση της πάλης ενάντια στην πολιτική που σήμερα σαρώνει κάθε δικαίωμα, φάρος που φωτίζει τους αγώνες που διεκδικούν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Για μας υπάρχει μόνο η λύση του καθημερινού, οργανωμένου και συλλογικού αγώνα ενάντια στο σύστημα που μας καταδυναστεύει. Αγώνας για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, για συλλογική σύμβαση εργασίας, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία για όλους τους Έλληνες και μετανάστες εργαζόμενους.
Έλα να παλέψουμε ενάντια σε αυτούς που κερδίζουν από τον ιδρώτα μας και νέμονται τον πλούτο που εμείς παράγουμε χωρίς να τους ανήκει.
Η Πρωτομαγιά είναι μέρα Απεργίας!