Η δημόσια ραδιοτηλεόραση έχει μια ξεχωριστή, μοναδική θέση από όλους τους οργανισμούς. Διαδραματίζει σημαντικό εθνικό και κοινωνικό ρόλο, για τη διατήρηση των δεσμών των αποδήμων με την Πατρίδα μας και των ακριτών μας με το κεντρικό κράτος. Διαθέτει σπουδαίο οπτικοακουστικό αρχείο, που είναι στοιχείο της κληρονομιάς μας.
Τα κακώς κείμενα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, όμως, ήταν εκτεταμένα και τα αποδοκίμαζαν όλοι, κυρίως δε ο κόσμος της Αριστεράς!
Κακοδιαχείριση στα οικονομικά. Άνθρωποι που βρέθηκαν στο μισθολόγιο, αλλά ποτέ δεν βρέθηκαν στο πόστο εργασίας τους. Προϋπολογισμοί και τιμολογήσεις εκπομπών, δράσεων και πολιτικών που καμία σχέση δεν έχουν με την έννοια της ορθής και χρηστής διαχείρισης. Τηλεθέαση πολύ χαμηλή – συγκριτικά όχι με τα ελληνικά ιδιωτικά κανάλια, αλλά με τα δημόσια τηλεοπτικά δίκτυα στην Ευρώπη.
Ο Αντώνης Σαμαράς είχε την πολιτική τόλμη και παρρησία να πράξει το δέον γενέσθαι. Να προβεί σε μια αποφασιστική κίνηση, μέσα από την οποία θα γεννηθεί μία αντικειμενική, πλουραλιστική, ανοιχτή δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση. Υπογραμμίζω το «ανοιχτή», γιατί πολλοί καμώνονται πως δεν θυμούνται ότι επί 11 συνεχόμενα Σαββατοκύριακα οι συνδικαλιστές (και όχι οι εξαιρετικοί δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, που ήταν πολλοί και τιμούσαν το λειτούργημά τους) κρατούσαν κλειστή την ΕΡΤ, με τη συμπαράσταση όλων εκείνων που σήμερα αντιτίθενται στην προσωρινή διακοπή λειτουργίας της.
Η αναβάθμιση της δημόσιας τηλεόρασης, η εξάλειψη της αδιαφάνειας, η κατοχύρωση της πολυφωνίας και της ανεξαρτησίας, συνιστούν αναβάθμιση της ίδιας της δημοκρατίας μας. Και αυτό το διακύβευμα δυστυχώς παραλείπουν πολλοί να αναφέρουν, μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που δεν έλαβε στη σχετική δήλωσή του υπόψη τη διαφορετική άποψη πολλών συναδέλφων.
Σημείωσα και πριν ότι πολλοί κατακεραύνωναν, δημόσια μάλιστα, τη λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Κανείς, όμως, δεν έκανε το παραμικρό για να αλλάξει κάτι! Και η αντίδραση, εντός και εκτός Ελλάδας, ήρθε τελικά όταν επιτέλους μία Κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να παλέψει για μία δημόσια ραδιοτηλεόραση ανεξάρτητη, διαφανή, ποιοτική, πλουραλιστική, που σέβεται τον ιδρώτα του χρηματοδότη της, του ελληνικού λαού. Τότε μόνο κάποιοι θυμήθηκαν το ρόλο και την αξία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης για τη δημοκρατία και τους θεσμούς της. Αποσιωπούν όμως ότι μία δημοκρατία που αφήνει τους πυλώνες της να απαξιώνονται διαρκώς, επιτρέπει και τη δική της απαξίωση. Η αναβάθμιση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης εισφέρει σε τελική ανάλυση και σε αυτό, δηλαδή στην αναβάθμιση της δημοκρατίας.
Γιώργος Παπανικολάου
Ευρωβουλευτής ΝΔ