1. χωρίς συμφωνία για την κινητικότητα/διαθεσιμότητα των 12.500 υπαλλήλων δεν καταβάλλεται δόση,
2. οι απολύσεις της ΕΡΤ δεν γεμίζουν τον μνημονιακό στόχο κατά 2000 άτομα αλλά κατά 650 μόνο,
3. το δημοσιονομικό κενό είναι μικρό και οι δανειστές πιστεύουν πως μαζεύεται,
4. αν η τρόικα και η κυβέρνηση δεν τα βρουν ως την Παρασκευή, ο έλεγχος διακόπτεται και συνεχίζεται το Σεπτέμβρη,
5. ωστόσο στις Βρυξέλλες εκτιμούν ότι αυτό δεν είναι το βασικό σενάριο,
6. δεν πρόκειται να γίνει έκτακτο Εurogroup για την Ελλάδα πριν τις 13 Σεπτεμβρίου στο Βίλνιους,
7. αν ο τωρινός έλεγχος συνεχιστεί το Σεπτέμβρη θα συγχωνευτεί με αυτόν του τέταρτου τριμήνου, θα κρατήσει αρκετά και θα είναι 5 φορές πιο δύσκολος,
8. ότι και αν συμβεί το Σεπτέμβρη το ΔΝΤ θα ζητήσει επί της αρχής συζήτηση με τους εταίρους για τη χρηματοδότηση του προγράμματος,
9. αυτή η εξέλιξη οδηγεί σε νέο μνημόνιο ως το τέλος του έτους.
Ακόμα όμως και έτσι η κατάσταση κάθε άλλο παρά δραματική είναι. Αυτό συμβαίνει διότι:
1. η Ελλάδα δεν χρειάζεται άμεσα ολόκληρη τη σούμα των 8,1 δισ. ευρώ (δόση 4,1 + 1,8 από το ΔΝΤ και 2,2 από τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών που δεν είναι μέρος της δόσης)
2. δεν λήγουν μεγάλα ομόλογα στο εγγύς μέλλον,
3. η χώρα επιβιώνει με εναλλακτικά μέσα για πάνω από τρίμηνο, όπως έκανε και πέρσι,
4. η χώρα μπορεί ακόμα να δανείζεται βραχυπρόθεσμα,
5. οι πάντες εξετάζουν το ζήτημα της τμηματικής εκτέλεσης των δύσκολων συμφωνηθέντων με αντάλλαγμα την τμηματική καταβολή των 4,1 δισ. της δόσης.
Συνεπώς ή έκβαση του δράματος μπορεί να έχει τρεις καταλήξεις:
1. ή το πρωί της Παρασκευής η κυβέρνηση θα παρουσιάσει ένα χαρτί με 12.500 ονόματα και θα πάρει όλα τα λεφτά, ώστε να πάει χωρίς άγχος στο θρίλερ του φθινοπώρου,
2. ή δεν θα κάνει τίποτα και το επόμενο ραντεβού θα δοθεί στο Βίλνιους,
3. ή θα συμφωνήσει σε νέα ορόσημα (π.χ. 2.500 άτομα στη διαθεσιμότητα ανά μήνα), λαμβάνοντας τμήματα των χρημάτων.
Ό,τι κι αν συμβεί η παραμονή στο ευρώ δεν κινδυνεύει. Κινδυνεύει όμως η αξιοπιστία της κυβέρνησης στα μάτια των εταίρων που αύριο θα πρέπει να πάρουν πολύ πιο δύσκολες αποφάσεις (π.χ. νέο δάνειο 14 δισ. ευρώ). Επιπλέον κανείς στις Βρυξέλλες δεν μπορεί να καταλάβει με τι ασχολιόντουσαν στην Αθήνα και δεν τέλειωναν ένα γνωστό θέμα ήδη από το Δεκέμβρη του 2012. Προφανώς οι ενδοκυβερνητικές κόντρες δεν αφορούν κανέναν που δε μετέχει στην κυβέρνηση και άρα δεν περνάνε για δικαιολογία.
Το χειρότερο όμως όλων είναι πως σιγά σιγά επιστρέφει η Αθήνα στο κακό παρελθόν των αντιπαραθέσεων: «η κακιά τρόικα και η καλή κυβέρνηση». Το μήνυμα που στέλνουν επίτροποι, αξιωματούχοι, υπάλληλοι και ελεγκτές είναι απλό: «ούτε εσείς είστε κουμουνιστές μπολσεβίκοι, ούτε εμείς πλουτοκράτες και αριστοκράτες». Δουλεύουμε όλοι μαζί με δύο κοινές αρχές: η ΕΕ δεν έχει πουθενά στη συνθήκη της την υποχρέωση να φέρει το σοσιαλισμό επί της γης. Αποτελείται από αστικές δημοκρατίες που οφείλουν να λειτουργούν ως καπιταλιστικές οικονομίες. Τα υπόλοιπα είναι μάλλον προϊόν παρανόησης.
real.gr/Θάνος Αθανασίου