• 2-3 καβούρια περίπου 500 γρ.
• 200 γρ. ρύζι κίτρινο μπονέτ
• 600 ml. ζωμό (απο το βράσιμο των καβουριών)
• Ξύσμα και χυμό απο 1 λεμόνι
• 80 γρ. ελαιόλαδο
• Αλάτι & φρεσκοτριμμένο πιπέρι (ανάλογο)
• 2 κ.σούπας μαϊντανό

Εκτέλεση

Πλένουμε τα καβούρια και τα βράζουμε για 20 λεπτά περίπου, κρατώντας το ζωμό τους. Τους στραγγίζουμε, ξεχωρίζουμε τα πόδια τους και τα κοπανίζουμε.

Τα βάζουμε σε ένα σουρωτήρι, τα βρέχουμε με λίγο τρεχούμενο νερό και το ζουμάκι που προκύπτει το ανακατεύουμε με το ζωμό που έβρασαν τα καβούρια.

Μετράμε το ζωμό και τον ρίχνουμε σε κατσαρόλα. Μόλις πάρει βράση, προσθέτουμε το ρύζι. Φτιάχνουμε τη γεύση με αλάτι και ψήνουμε για 15 λεπτά περίπου ανακατεύοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Σε εκείνο το σημείο προθέτουμε τα καβούρια, το χυμό και το ξύσμα του λεμονιού.

Σερβίρουμε με φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και πασπαλίζοντας με ψιλοκομμένο μαϊντανό.

Για να γνωρίζουμε…

Οι κάτοικοι των παραλιακών περιοχών της Κρήτης κατανάλωναν συχνά οστρακόδερμα που υπήρχαν άφθονα στις θάλασσες του νησιού.

Στις περιοχές με πολλά νερά όπως τον «Καβρό» Αποκορώνου Χανίων και τη Μεσσαρά Ηρακλείου οι κάβουρες αφθονούσαν.

Έτσι ειδικά την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου και του Φθινοπώρου υπήρχε η εθιμική συνήθεια να τρώγονται είτε στη νηστεία είτε παρέα με μια ρακί σαν μεζεδάκι στα ρακοκάζανα.

Στην ενδοχώρα επίσης έτρωγαν καβουρες, αλλά ποταμίσιους που επίσης ήταν άφθονοι.