Μακρύς φαίνεται πως είναι ακόμα ο δρόμος που έχουν να διανύσουν Χριστιανοδημοκράτες (CDU) και Σοσιαλδημοκράτες (SPD) για να φτάσουν σε συμφωνία για τη συγκρότηση του περίφημου «μεγάλου συνασπισμού». Τα «αγκάθια» είναι μεγάλα, το SPD είναι διχασμένο, με τα σενάρια της κυβέρνησης μειοψηφίας και της νέας προσφυγής στις κάλπες να δυναμώνουν.

Στο στρατόπεδο του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος δεν υπάρχει σύμπνοια απόψεων για το εάν και με ποιους όρους θα υπάρξει συμφωνία με το CDU. Κάθε άλλο.

Το SPD φαίνεται βαθιά διχασμένο ως προς την προοπτική αυτή, αφού τα στελέχη του φοβούνται μην καταλήξει το κόμμα να έχει την τύχη των τέως εταίρων της Μέρκελ, των Φιλελευθέρων (FDP). Οι Σοσιαλδημοκράτες έπειτα από την τελευταία συνύπαρξή τους με την Άνγκελα Μέρκελ (2005-2009) έφτασαν σε ιστορικό χαμηλό στις εκλογές, χάνοντας 76 έδρες. Κάτι τέτοιο δεν θέλουν να πάθουν στις επόμενες κάλπες, από τη στιγμή, που η Μέρκελ δεν αναμένεται να είναι εκ νέου υποψήφια.

Παράλληλα, υπάρχει φόβος για διαρροή ψήφων προς το Κόμμα της Αριστεράς (Die Linke) και κυρίως των «αριστερόστροφων» ψηφοφόρων. Το συνέδριο της Παρασκευής αναμένεται κομβικό ως προς τις προθέσεις του SPD, αφού υπάρχει πολύ ισχυρή εσωκομματική τάση που λέει «όχι» στη συμμετοχή στον συνασπισμό. Και πως να μην λαμβάνεται σοβαρά υπόψη όταν την εκφράζει η δεύτερη δημοφιλέστερη γυναίκα στη Γερμανία, ίσως και μελλοντική καγκελάριος, η πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας Χανελόρε Κραφτ.

Δεύτερο μεγάλο πρόβλημα αποτελεί η «μοιρασιά» των υπουργείων και κυρίως του υπουργείου Οικονομικών. Οι Σοσιαλδημοκράτες το θέλουν πολύ, με τον αρχηγό τους Ζίγκμαρ Γκάμπριελ να μην επιθυμεί να διατηρήσει το χαρτοφυλάκιο ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αντιθέτως, ο υπουργός Οικονομικών επιθυμεί να συνεχίσει στη θέση του, όπως και πάνω από 7 στους 10 (72%) Γερμανούς, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Stern.

Η χρυσή τομή δεν έχει βρεθεί ακόμα και σε επιμέρους ζητήματα οικονομικής πολιτικής, όπως η φορολόγηση των πλουσίων, την οποία έχει υποσχεθεί προεκλογικά το SPD, η φορολόγηση του κατώτατου μισθού και η διπλή υπηκοότητα.

Και στην περίπτωση των Πρασίνων (Grune) η συμφωνία είναι πολύ δύσκολη, αφού στην ηγεσία του κόμματος υπάρχουν ανακατατάξεις, ενώ ο επικεφαλής των Χριστιανοκοινωνιστών στη Βαυαρία, Χορστ Ζεεχόφερ έχει θέσει βέτο σχετικά με τη συμμετοχή τους στον συνασπισμό.

To ρεκόρ διαπραγματεύσεων σημειώθηκε το 1976 οπότε χρειάστηκαν 73 μέρες για τον σχηματισμό συνασπισμού.
Σενάρια χωρίς συνασπισμό

Εκτός από τα σενάρια συμβιβασμού, φυσικά, δεν λείπουν και αυτά που βασίζονται στην προοπτική αδιεξόδου, όπως για παράδειγμα να προχωρήσει η Άνγκελα Μέρκελ με κυβέρνηση μειοψηφίας, όπως έγραψε για παράδειγμα η Die Zeit. Σε αυτή την περίπτωση το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα θα αναζητά συμμαχίες στην Bundestag για τα επιμέρους ζητήματα, όσες δυσκολίες κι αν συνεπάγεται αυτό. Η ίδια η καγκελάριος, στις δηλώσεις της αμέσως μετά την επικράτησή της την Κυριακή, ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας.

Το ενδεχόμενο επαναληπτικής κάλπης, πάντως, δεν αποτελεί ταμπού για τον γερμανικό τύπο. Το περιοδικό Stern έγραψε την Τρίτη για το εν λόγω σενάριο επικαλούμενο την «απροθυμία» του κάθε κόμματος να συναινέσει για τους δικούς του λόγους, ενώ χθες ο χριστιανοδημοκράτης βουλευτής Κρίστιαν Χίρτε ότι, «εάν το SPD και οι Πράσινοι απορρίπτουν για λόγους τακτικής να αναλάβουν την ευθύνη για το καλό του έθνους μας, θα πρέπει να ξαναψηφίσουμε».

Από τα παραπάνω σενάρια, αυτός της συγκρότησης του «μεγάλου συνασπισμού» ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας παραμένει το πιο πιθανό, εξαιτίας και της πολιτικής κουλτούρας των Γερμανών, όμως όσο εξακολουθούν να υψώνονται μεγάλα εμπόδια στην προσπάθεια συμφωνίας κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα για την επόμενη μέρα στην Bundestag.

newpost.gr

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook