Την επόμενη εβδομάδα θα αρχίσουν οι διαδικασίες για τη συγκρότηση του νέου μεγάλου συνασπισμού στο Βερολίνο. Παρά τις δικαιολογημένες επιφυλάξεις του στελεχιακού δυναμικού της σοσιαλδημοκρατίας, που φοβάται ότι το κόμμα μπορεί να καταστραφεί στην επανάληψη του εγχειρήματος του 2005-09, η ηγεσία και η στελεχιακή του ελίτ υποτάχθηκαν στη λογική της Staatsräson. Αποδέχτηκαν δηλαδή, ότι τα κρατικά συμφέροντα υπερισχύουν όλων των άλλων συμφερόντων. Οι σοσιαλδημοκράτες ψήφισαν υπέρ της έναρξης διερευνητικών συνομιλιών με με τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) της καγκελαρίου Μέρκελ.
Καθώς υπήρχαν ισχυρές φήμες για κάθε πιθανό σενάριο, ακόμα και για επαναληπτικές εκλογές, η Ευρώπη και η Αθήνα ανακουφίστηκαν. Ενθουσιασμένες δεν μπορούν να είναι πάντως. Οι διερευνητικές επαφές και οι διαπραγματεύσεις δεν σημαίνουν κατ’ ανάγκη την συγκρότηση κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση, θέλουν το χρόνο τους. Και ακόμα και αν επιτευχθεί συμφωνία, αυτή θα είναι στον αέρα ώσπου να την εγκρίνει η κομματική βάση του SPD. Αυτό ήταν το τίμημα που έπρεπε να καταβάλει ο πρόεδρος του κόμματος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, για να κερδίσει τη συναίνεση των στελεχών του. Πότε θα γίνει αυτό; Σύμφωνα με τους αναλυτές του κόμματος, στο τακτικό συνέδριο του SPD, που θα γίνει από τις 14 ως 16 Νοεμβρίου στη Λειψία.
Σε επίπεδο πολιτικού περιεχομένου, οι σοσιαλδημοκράτες είναι αποφασισμένοι να διαπραγματευτούν σκληρά. Ωστόσο τα θέματα στα οποία διατυπώθηκε η πρόθεση του στελεχιακού δυναμικού στο μίνι-συνέδριο να του κόμματος να βάλει τον πήχη ψηλά μάλλον θα πρέπει να απογοήτευσαν τους μη Γερμανούς: «Αμοιβή Εργασίας», «Επέκταση κοινωνικού κράτους» «δίκαιη φορολογική και δημοσιονομική πολιτική», ενίσχυση των Δήμων, «ενεργειακή πολιτική», «επέκταση υποδομών» και «οικογενειακή πολιτική». Για την Ευρώπη δεν ακούστηκε κάτι, για την Ελλάδα ακόμα λιγότερα. Ο Πεερ Στάινμπρουκ, που ήθελε ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ για το Νότο, παραιτήθηκε την Παρασκευή από όλα του τα αξιώματα και θέλει να μείνει απλός βουλευτής. Πιθανόν να είναι θετικό, ότι ζήτησε να μπει στην ομάδα, που θα διεξάγει τις διαπραγματεύσεις.
Το πρώτο συμπέρασμα από όλα αυτά είναι ότι προς το παρόν για την Ευρώπη και την Ελλάδα ισχύει η γραμμή Μέρκελ-Σόιμπλε, και πιθανότατα, αυτό να μην αποτελέσει σημείο τριβής. Όλη αυτή η διαδικασία συνεπάγεται και πάντως μεγάλο ρίσκο για τον Γκαμπριελ αν, τα μέλη του κόμματος απορρίψουν μια έτοιμη συμφωνία. Τότε το SPD θα αναζητεί μια νέα ηγεσία, και η κυρία Μέρκελ μια διέξοδο στο πολιτικό αδιέξοδο.
newpost.gr