Στα τέλη του 1880, ανασύρθηκε από τα νερά του Σηκουάνα στο Παρίσι, το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας. Καθώς δεν έφερε ίχνη βίας, ο θάνατός της αποδόθηκε σε αυτοκτονία.

Το πτώμα μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο του Παρισιού όπου, ένας από το προσωπικό, γοητευμένος από την ομορφιά της κοπέλλας αποφάσισε να τη διατηρήσει, φτιάχνοντας ένα νεκρικό προσωπείο.

Μπορεί το πτώμα του άτυχου κοριτσιού να μην αναγνωρίστηκε ποτέ, όμως το νεκρικό του προσωπείο πέρασε από το νεκροτομείο στα καλούπια των κατασκευαστών αγαλματιδίων και γέμισε το Παρίσι και τα σπίτια των μποέμ της εποχής. Εξακολουθεί να πωλείται ως αναμνηστικό.

Η πιο γνωστή του χρήση όμως, είναι αυτή της CPR Annie, μιας κούκλας που χρησιμοποιείται για την εκπαίδευση φοιτητών ιατρικής και νοσηλευτικής, καθώς και όλων όσοι παρακολουθούν μαθήματα καρδιοαναπνευστικής ανάνηψης. Η πρώτη κούκλα προσομοίωσης με το πρόσωπο της άγνωστης του Σηκουάνα κατασκευάστηκε το 1960 και εξακολουθεί να επιβιώνει.

Το νεκρικό αυτό προσωπείο ενέπνευσε πολλούς δημιουργούς στο έργο τους. Υπάρχουν αρκετά έργα ζωγραφικής και γλυπτικής σχετικά, καθώς και πλείστες όσες αναφορές σε λογοτεχνικά έργα παγκοσμίως.