Αυστραλοί ερευνητές, που έκαναν τη σχετική ανακάλυψη στα φύλλα ευκαλύπτων σε ύψος δέκα μέτρων πάνω από το έδαφος, όπου βρήκαν άφθονα σωματίδια χρυσού, δήλωσαν πως η παρουσία τους αποκαλύπτει την ύπαρξη κοιτασμάτων χρυσού πολλά μέτρα κάτω από την επιφάνεια, από όπου μέσω των ριζών ανεβαίνουν μέχρι τα φύλλα, αν και σε μικρές ποσότητες. Υπολογίζεται ότι χρειάζονται περίπου 500 τέτοια χρυσοφόρα δέντρα για να φτιαχτεί ένα χρυσό δαχτυλίδι. Όμως κάτω από τα «πολύτιμα» δέντρα, σε βάθος πάνω από 30 μέτρα, κρύβονται πολύ μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον γεωχημικό Μαλ Λίντερν του ερευνητικού κέντρου CSIRO της Αυστραλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», σύμφωνα με το BBC, το Γαλλικό Πρακτορείο, το «Science» και το «New Scientist», πιστεύουν ότι η ανακάλυψή τους προσφέρει μια νέα μέθοδο εντοπισμού χρυσοφόρων κοιτασμάτων σε απρόσιτες τοποθεσίες.
Σημειωτέον ότι καθώς τα «εύκολα» κοιτάσματα έχουν σχεδόν όλα βρεθεί, η ανακάλυψη νέων έχει πέσει δραματικά κατά 45% την τελευταία δεκαετία, με συνέπεια η τιμή των προϊόντων χρυσού να κινείται έντονα ανοδικά μετά το 2000.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, πάνω από 174.000 τόνοι χρυσού έχουν συνολικά εξορυχθεί από τη Γη από την αρχή του πολιτισμού. Η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ εκτιμά ότι υπάρχουν ακόμα αποθέματα περίπου 51.000 τόνων χρυσού στο υπέδαφος παγκοσμίως. Εκτός από τα κοσμήματα, ο χρυσός έχει πολλές άλλες εφαρμογές, όπως στην ηλεκτρονική βιομηχανία και την ιατρική τεχνολογία.
Έως τώρα σωματίδια χρυσού είχαν εντοπιστεί στο χώμα γύρω από δέντρα όπως οι ευκάλυπτοι, αλλά η νέα μελέτη δείχνει ότι το πολύτιμο μέταλλο «τρυπώνει» στα κλαδιά, στον κορμό και ιδίως στα φύλλα, όπου και μπορεί να ανιχνευθεί. Για να το πετύχουν αυτό, οι Αυστραλοί ερευνητές χρησιμοποίησαν το σύγχροτρον, ένα μεγάλο επιστημονικό όργανο που «φωτογραφίζει» με ακτίνες-Χ την ύλη σε μεγάλη λεπτομέρεια. Έτσι, ανακάλυψαν σωματίδια χρυσού με διάμετρο οκτώ μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου) μέσα στα φυτικά κύτταρα, που έφθαναν σε συγκέντρωση 80 έως 100 μερών ανά δισεκατομμύριο.
«Τα δέντρα λειτουργούν σαν υδραυλικές αντλίες. Μεταφέρουν προς τα πάνω νερό από τις ρίζες τους και, με αυτό τον τρόπο, εισρέουν στο εσωτερικό τους διαλυμένα στο νερό σωματίδια χρυσού, τα οποία φθάνουν μέχρι τα φύλλα» δήλωσε ο Λίντερν. Όπως είπε η τεχνική ανίχνευσης χρυσού στα φύλλα είναι πιο φιλική στο περιβάλλον, καθώς αρκεί να αναλυθεί ένα μικρό δείγμα και κλαδιών, χωρίς να γίνουν ανασκαφές. Οι ερευνητές θεωρούν ότι μια ανάλογη μέθοδος θα μπορούσε να εφαρμοστεί για τον εντοπισμό στα δέντρα και άλλων μετάλλων, όπως σιδήρου, χαλκού, μολύβδου κ.α.
protothema.gr