Το κυρίως πιάτο στο χθεσινό δείπνο της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες ήταν οι όροι της καγκελαρίου Αγκέλα Μέρκελ προκειμένου να δώσει το «πράσινο φως για τη δημιουργία του ενιαίου μηχανισμού εξυγίανσης/εκκαθάρισης τραπεζών (Single Resolution Mechanism- SRM).

Παραμονή της έναρξης της Συνόδου, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε ανακοινώσει τον «οδικό χάρτη» των stress tests που θα διενεργήσει στις 130 μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρωζώνης προτού αρχίσει να τις εποπτεύει σε έναν χρόνο από σήμερα στο πλαίσιο της ενεργοποίησης του πρώτου πυλώνα της τραπεζικής ένωσης.

Και… πέταξε το μπαλάκι στις εθνικές κυβερνήσεις να ανοίξουν τα χαρτιά τους για τον δεύτερο πυλώνα, που αφορά το πώς θα κλείσουν οι κεφαλαιακές «τρύπες» που θα αναδείξουν οι έλεγχοι, σε περίπτωση που οι πιο αδύναμες τράπεζες αδυνατούν να αντλήσουν τα απαιτούμενα κεφάλαια από τις αγορές.

Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, προειδοποίησε ότι είναι κρίσιμης σημασίας η ύπαρξη «διχτύου ασφαλείας». Ως τέτοιο καλείται να λειτουργήσει ο SRM, ο οποίος προκαλεί σφοδρές αντιδράσεις στο Βερολίνο, καθώς προβλέπει τη δημιουργία «κοινού ταμείου» που θα χρηματοδοτεί την εξυγίανση ή την εκκαθάριση των προβληματικών τραπεζών.

Σε μακροπρόθεσμη βάση, το ταμείο αυτό θα χρηματοδοτείται από τις ίδιες τις τράπεζες (π.χ. μέσω ειδικής εισφοράς ή του διαβόητου «φόρου Τόμπιν», εάν ποτέ εφαρμοστεί?) Επειδή όμως για να συμβεί αυτό θα χρειαστούν τουλάχιστον 10-15 χρόνια, εγείρεται το ερώτημα από πού θα προέλθουν τα κεφάλαια αυτά μέχρι τότε: Η απάντηση είναι είτε από τις εθνικές κυβερνήσεις (που θα κληθούν να παρέμβουν αφού έχει προηγηθεί bail-in βάσει των νέων κανόνων περί κρατικής στήριξης), είτε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM) που θα πρέπει να αποτελεί το έσχατο ανάχωμα όταν θα έχουν εξαντληθεί τα υπόλοιπα περιθώρια.

Παρότι η δυνατότητα απευθείας ανακεφαλαιοποίησης των προβληματικών τραπεζών μέσω του ESM αφότου αναλάβει τα εποπτικά της καθήκοντα η ΕΚΤ αποτελεί πολιτική δέσμευση των Ευρωπαίων ηγετών από τη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου του 2012, η Γερμανία είχε φροντίσει να την καταστήσει «κενό γράμμα». Τώρα, όμως, με τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν, αφού το υφιστάμενο χρονοδιάγραμμα για την τραπεζική ένωση κάνει λόγο για καταρχήν συμφωνία για τον ενιαίο μηχανισμό εξυγίανσης/εκκαθάρισης έως το τέλος του έτους, το Βερολίνο ξεδιπλώνει τη στρατηγική του: Επιδιώκει λοιπόν:

Πρώτον, η δυνατότητα στήριξης μέσω ESM να αφορά μόνο τις 130 τράπεζες που θα ελέγξει η ΕΚΤ και που θεωρεί σημαντικές για τη σταθερότητα του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού συστήματος (και όχι τους μικρότερους ομίλους που εμφανίζονται πιο ευάλωτοι).

Δεύτερον, το «εργαλείο» να είναι διαθέσιμο μόνο αφού έχει προηγηθεί «κούρεμα» των μετόχων των τραπεζών, των ομολογιούχων όχι μόνο μειωμένης εξασφάλισης (junior) αλλά και των κύριων (senior), παρά την πρόσφατη προειδοποίηση του Ντράγκι ότι το haircut των ομολογιούχων σε τράπεζες που αντιμετωπίζουν μεν προβλήματα αποτελεί «βόμβα» στα θεμέλια ολόκληρου του κλάδου. Η Γερμανία επιμένει άλλωστε στο να υπάρχει μια ξεκάθαρη και ανελαστική κατάταξη για όλους τους πιστωτές που είναι δυνητικά υπόχρεοι «κουρέματος», συμπεριλαμβανομένων και των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ στο τέλος της λίστας.

Τρίτον, η όποια βοήθεια δοθεί από τον ESM σε τράπεζες να έχει προηγουμένως εγκριθεί από τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών που θα συνεισφέρουν.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η καγκελάριος παρουσίασε τις απαιτήσεις της στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο κατά την επίσκεψη του τελευταίου στο Βερολίνο νωρίτερα εντός της εβδομάδας και το πιθανότερο είναι ότι θα γίνουν δεκτές.

imerisia.gr

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook