Κι αν ο Πάνος Καμμένος έσπευσε να υιοθετήσει τη θέση του περιφερειάρχη, δεν το έκανε από πολιτική αβρότητα. Θέλει κι αυτός ένα κομμάτι από την εκλογική πίτα των ακροδεξιών ψηφοφόρων.
Κάποιοι σχολίασαν με αρκετή δόση ειρωνείας, πως με τον Παπαγεωργόπουλο στη φυλακή και τον Ψωμιάδη έκπτωτο, πάλι καλά που ο Τζιτζικώστας κάλεσε εκπροσώπους της Νέας Δημοκρατίας στην παρέλαση.
Μικρή σημασία έχει. Αν, όμως, κάτι πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τον αστικό πολιτικό κόσμο είναι πως σε μια πόλη με ακραία συντηρητικές αφετηρίες, είναι δυσνόητη η διαφορά μεταξύ φασισμού και πελατειακής αντίληψης στη διαχείριση της εξουσίας και αδύνατη η διάκριση μεταξύ δολοφονικών ενεργειών και διαφθοράς.
Και ότι κάποιοι χρεώνουν αποκλειστικά και μόνο στο ΠΑΣΟΚ τα θλιβερά λάθη της Mεταπολιτευτικής περιόδου, λες και δεν υπήρξαν κυβερνητικές θητείες της Δεξιάς, ή ευθύνες ακόμη και της Αριστεράς στη διαιώνιση ενός στρεβλού αναπτυξιακού μοντέλου.
Σύμφωνοι, το ΠΑΣΟΚ εκπέμπει την εικόνα ενός νεκρού πολιτικά οργανισμού και φαίνεται πως όλοι, από το ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη Χρυσή Αυγή, προσπαθούν να κερδίσουν πολιτικά από τη δημοσκοπική του κατρακύλα.
Ακόμη κι ο Τζιτζικώστας, φαίνεται πως κέρδισε πόντους στο σκληρό Δεξιό κομματικό ακροατήριο, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι στοχοποίησε τον Μπουτάρη, λίγους μήνες από πριν τις Δημοτικές, άσχετα εάν τώρα τον αδειάζει η Συγγρού.
Εφόσον, όμως, αυτός και οι όμοιοί του υιοθετούν τη ρητορική της Χρυσής Αυγής, φοβάμαι πως αργά ή γρήγορα θα το βρουν μπροστά τους. Και τότε θα είναι αργά. Για αυτούς αλλά και για εμάς τους υπόλοιπους.
Απόστολος Μαγγηριάδης
Δημοσιογράφος
aixmi.gr