ΤώνιαΛιοδάκη
Δημοσιογράφος
«Παλιά έκανα πολλές ανοησίες. Τώρα πια όμως, το έχω σκεφτεί και το έχω αποφασίσει. Θέλω να προχωρήσω στη ζωή μου» λέει ο 21χρονος Περίανδρος που θέλει να βάλει πλώρη για μηχανικός στην εμποροπλοιάρχων.
Με τη σειρά του, ο 22χρονος Ιάκωβος βλέπει το μέλλον του προς σχολή αστυφυλάκων, ενώ ο βενιαμίν της παρέας, ο 7χρονος Στέφανος δεν προβληματίζεται ακόμα γι’ αυτά. Κάτι άλλο τον «καίει». Κάτι σοβαρό… ποιόν θα βρει να του μάθει καράτε.
Όλοι έχουν ένα κοινό. Έχουν βρει φωλιά στο κέντρο αποκατάστασης παίδων και νέων Κρήτης.
Δεν υπάρχει προσωπικό και υποδομή
Παιδιά που φεύγουν από προβληματικές οικογένειες, καλούνται να ενταχθούν σε ένα νέο, πιο υγιές αλλά αρχικά άγνωστο γι’ αυτά περιβάλλον, χωρίς να υπάρχει καν κάποιος παιδοψυχολόγος να τους μιλήσει στην αρχή και να τα προσεγγίσει.
Φιλοξενούνται σε ένα χώρο παλιό, ένα μεγάλο τμήμα του οποίου κρίθηκε ακατάλληλο μετά τον τελευταίο σεισμό των 6,4 ρίχτερ. Σε ένα χώρο που δένει κόμπο στο λαιμό… (Ευτυχώς τώρα τελευταία οι εθελοντές του “ΣυνΑνθρωπου” έχουν αρχίσει και καταφέρνουν σταδιακά να μετατρέπουν… το βάτραχο σε πρίγκιπα).
Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει και είναι στα χέρια όλων να βοηθήσουν. Πριν δούμε όμως το «πώς», ας δούμε το «για ποιούς»
Λίγα λόγια για το κέντρο
23 παιδιά φιλοξενούνται στο κέντρο αποκατάστασης παιδιών και νέων Κρήτης, στα Χανιά, από τα οποία 2 είναι φοιτητές στο ΤΕΙ στο Ηράκλειο. Οι ηλικίες κυμαίνονται από 7 μέχρι 22 ετών. Το κέντρο συντηρεί αυτά τα παιδιά σαν “φύλακας άγγελος” μέχρι να τελειώσουν τις σπουδές τους.
Εκεί κατόπιν εισαγγελικής εντολής ή παρέμβασης της πρόνοιας, βρίσκουν «καταφύγιο» στη ζωή παιδιά που προέρχονται από προβληματικό και ακατάλληλο οικογενειακό περιβάλλον.
Πιο χαρακτηριστική και “αληθινή” περιγραφή για το τι γίνεται μέσα στο κέντρο, δεν θα μπορούσε παρά να μας δώσει ο προϊστάμενος, Μιχάλης Κονταξάκης:
“Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα οικογενειακό περιβάλλον. Είναι δύσκολο γιατί όλα τα παιδιά έρχονται από δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον, χωρίς όρια. Εδώ πρέπει να ζήσουν με όρια και στοιχειώδεις κανόνες. Με το χρόνο όμως τα καταφέρνουν. Τα περισσότερα παιδιά που έχουν έρθει εδώ πέρα, δεν θέλουν να ξαναπάνε σε οικογένεια. Δηλαδή έχουμε παιδί που ήρθε πριν από ένα μήνα και του λέμε πήγαινε στη μάνα σου (που είναι στα Χανιά) και δε θέλει να πάει. Αυτό κάτι δείχνει. Τα παιδιά εδώ ζουν ανθρώπινα. Τους προσφέρεται ένα καλό φαγητό, ρούχα, το δωμάτιό τους, τα παιχνίδια τους. Φοιτούν κανονικά στα σχολεία της πόλης. Χρειάζεται χρόνος, αγάπη και μεγάλη προσπάθεια για την επανένταξη του παιδιού.
Αυτά τα παιδιά να ξέρετε ότι ξέρουν ποιοι τους αγαπάνε και ποιοι δεν τους αγαπάνε. Δεν εμπιστεύονται εύκολα ανθρώπους γιατί έχουν ζήσει μεγάλη απόρριψη πρώτα από την οικογένεια τη δικιά τους. Οπότε για να σε εμπιστευτούν πρέπει να τους δείξεις ότι τα αγαπάς και όχι μόνο να το δείξεις, αλλά να τα αγαπάς. Πολλά παιδιά τα κατάφεραν.
Είμαι 29 χρόνια εδώ. Επειδή το έχω ζήσει, σας λέω το εξής: το πόσο καλά πέρασαν τα παιδιά, το τι σχέσεις δημιουργήσαμε, φαίνεται από τους απόφοιτους, οι οποίοι έρχονται συνεχώς από εδώ με καλούνε στους γάμους, στις βαφτίσεις των παιδιών τους, σε αρραβώνες, στις χαρές τους”.
Οι συστάσεις… γνωρίστε τους
Ο Ιάκωβος
Συναντήσαμε τον 22χρονο Ιάκωβο Καζέλλη. Βρίσκεται 5 χρόνια στο κέντρο και ήρθε από τη Ρόδο καθώς εκεί δεν υπάρχει κέντρο αποκατάστασης αρρένων.
Φοιτά στην τρίτη λυκείου και θέλει να περάσει στη σχολή αστυφυλάκων.
«Αυτή τη στιγμή είναι λίγοι άνθρωποι εδώ για τα παιδιά. Χρειαζόμαστε εξειδικευμένους ανθρώπους αλλά και περισσότερους καθηγητές και δασκάλους για να διαβάζουν τα παιδιά, γιατί οι επιμελητές που είναι εδώ είναι λίγοι και δεν μπορούν να τα κάνουν όλα.
Πέρα από αυτό όμως, επειδή όσο να ‘ναι, εδώ μέσα είναι κλειστός ο χώρος, δεν έχουν πολλές δραστηριότητες τα μικρότερα παιδιά. Οπότε καλό θα ήταν να μπορούσε να προσφέρει κάποιος κάτι πιο δημιουργικό γι’ αυτά ή πιο διασκεδαστικό» μας λέει ο Ιάκωβος.
Ο Περίανδρος
Ο 22χρονος Περίανδρος Φρεγαδάκης, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρέθυμνο. Βρίσκεται 7 χρόνια στο κέντρο.
«Από τα 13 μου είχα παρατήσει το σχολείο και είχα αρχίσει δουλειά. εδώ ήρθα στα 14. Ήταν για λόγους οικονομικούς, επιβίωσης. Τώρα είναι λίγοι εθελοντές. Με το ζόρι υπάρχουν λίγα λεφτά. Πιστεύω πως αν βοηθούσε ο κόσμος θα γινόταν καλύτερη δουλειά»
Ο Περίανδρος μας ανοίγει την καρδιά του και μας λέει πως από δικά του λάθη έχασε πολύτιμο χρόνο στη ζωή του. Δηλώνει όμως αποφασισμένος να το αλλάξει αυτό.
«Πηγαίνω β’ λυκείου. Έχω μείνει βέβαια σε τάξη, από βλακεία δικιά μου. Είμαι στο πρώτο ΕΠΑΛ και θέλω να πάω μηχανικός εμποροπλοιάρχων. Πιστεύω ότι αν θέλω να προχωρήσω στη ζωή μου – και το έχω σκεφτεί, θέλω να προχωρήσω στη ζωή μου – πρέπει να δώσω πανελλήνιες για να πάω στα πλοία και αν μπορέσω, να κάνω κάτι στη ζωή μου.
Εδώ είμαι 7 χρόνια και έχω κάνει πολλές βλακείες. Πιστεύω πως αν δώσω λίγη πίεση στον εαυτό μου, θα προχωρήσω. Αν υπήρχαν άνθρωποι να με συμβουλέψουν, να μου δείξουν το δρόμο και να με βοηθήσουν σε αυτό, ίσως να ήταν πιο εύκολο. Μόνο με εθελοντές θα μπορούσε να γίνει δουλειά.»
Ο Στέφανος
Ο μικρός Στέφανος δεν ήθελε να μας μιλήσει στην αρχή. Τον ρωτήσαμε αν θέλει να ζητήσουμε για χάρη του κάτι από τους Χανιώτες.
Του προτείναμε μάλιστα, αν θέλει να μάθει κάποιο άθλημα όπως μπάσκετ ή ποδόσφαιρο.
Τότε «ξεκουμπώθηκε» και μας είπε ότι δεν θα ήθελε, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί… είναι ήδη πολύ καλός σε αυτά τα αθλήματα.
Μας είπε όμως, ότι έχει έναν άλλο καημό:
Μέχρι να τελειώσουμε το ρεπορτάζ, ο Στέφανος ο οποίος είναι μόλις 7 χρόνων και ήρθε πρόσφατα στο κέντρο, πριν από 3 μήνες, μας ρώτησε επανειλημμένως πότε θα έρθει ο δάσκαλος που θα του μάθει καράτε.
Ο Γιάννης
Τι ήταν να πει ο Στέφανος για το καράτε, ο μικρός Γιάννης που βρισκόταν δίπλα, δεν άντεξε και ζήτησε και αυτός μια χάρη, όχι καράτε αλλά kick boxing.
Και εδώ έρχεστε εσείς...
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει επιστημονικό προσωπικό.
«Η μόνη κοινωνική λειτουργός είναι μια κοπέλα που κάνει πρακτική. Δεν υπάρχει ψυχολόγος. Είναι ντροπή που το λέω, γιατί φέτος ήρθαν 5 νέα παιδιά και δεν υπάρχει ένας άνθρωπος να τους μιλήσει. Φανταστείτε ένα παιδί που έρχεται εδώ πρώτη φορά, με τα προβλήματα που έχει από την οικογένεια και μπαίνει σε ένα καινούριο χώρο. Πώς θα προσαρμοστεί, πώς θα προχωρήσει, πώς θα διαβάσει» δηλώνει ο προϊστάμενος του κέντρου, Μιχάλης Κονταξάκης
Τι χρειάζεται και πώς μπορείτε εσείς να βοηθήσετε;
- ψυχολόγος, παιδοψυχολόγος, παιδοψυχίατρος και κοινωνικοί λειτουργοί, τουλάχιστον ένας για το πρωί και ένας για το απόγευμα. Τόσοι επαγγελματίες με τις συγκεκριμένες ειδικότητες, που ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο μπορεί να μην έχουν δουλειά, μπορούν να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους ή έστω και νέοι να κάνουν την πρακτική τους εθελοντικά.
- Άλλοι εθελοντές ο καθένας από το μετερίζι του, που πιστεύει ότι θα μπορούσε να προσφέρει με τη δουλειά του ή τη δραστηριότητά του στα παιδιά αυτά, είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτος στο κέντρο. Είτε πρόκειται για μάθηση είτε για κοινωνικοποίηση είτε για ψυχαγωγία και δημιουργική απασχόληση.
- Τα πλυντήρια πνέουν τα λοίσθια και είναι ζήτημα χρόνου να χαλάσουν.
- Τα είδη ένδυσης και υπόδησης για αγόρια είναι πάντα χρήσιμα.
- Τα παιδιά ζητούσαν αν υπάρχει η δυνατότητα να τους βρούμε κάποιο παιχνίδι, όπως ποδήλατα ή κάποιο μπιλιάρδο, όχι σπουδαία πράγματα, ίσα, ίσα για να περνά ευχάριστα ο ελεύθερος χρόνος τους.
- Επιπλέον, χρειάζονται σαλόνια καθώς αυτά που υπάρχουν είναι παλιά
Το διπλανό κτήριο στο οποίο στεγάζονταν τα πλυντήρια, το ραφείο η κουζίνα, η τραπεζαρία και δυο εργαστήρια πηλού και κεραμικής, κρίθηκε ακατάλληλο μετά το σεισμό της 12ης Οκτωβρίου.
Για να λυθεί το θέμα, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο των προνοιακών ιδρυμάτων της Κρήτης, Κυριάκο Ζαχαριουδάκη, αποφασίστηκε μαζί με την πρόεδρο Ελένη Τσαντιράκη, να ζητηθούν 4 αίθουσες προκάτ.
Το θέμα έχει φτάσει στην περιφέρεια η οποία το έχει δει θετικά. Ας ελπίσουμε ότι γρήγορα θα το πράξει.
Οι εθελοντές και το δώρο Θεού… ο ΣυνΑνθρωπος
Όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο αντιπρόεδρος κ. Ζαχαριουδάκης:
«Αρωγοί στέκονται οι εθελοντές και παρακαλούμε τον κόσμο να βοηθήσει τόσο στην κάλυψη ειδικοτήτων όσο και σε υλικές δομές, για να φτιάξουμε ένα αλλιώτικο περιβάλλον γι’ αυτά τα παιδιά».
Και υπάρχουν ήδη άνθρωποι που αφιλοκερδώς προσπαθούν με όποιο τρόπο μπορούν να προσφέρουν.
Τόσο ο κ. Ζαχαριουδάκης όσο και ο κ. Κονταξάκης μιλώντας για την ομάδα εθελοντών «ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΣ» είπαν: «Αυτοί οι άνθρωποι μας ήρθαν εξ ουρανού»!
– Ο «ΣυνΑνθρωπος» είναι η ομάδα εθελοντών που έγινε η καλή νεράιδα για τα παιδιά αυτά και έχει βαλθεί με προσωπική δουλειά να μετατρέψει το γκρίζο σε πολύχρωμο (δείτε εδώ).
Τα διαθέσιμα χέρια ωστόσο ποτέ δεν περισσεύουν, για όποιον ενδιαφέρεται να γίνει κοινωνός της προσπάθειας αυτής.
– Την ώρα που βρισκόμασταν εκεί, είδαμε μια γυναίκα. Μας ενημέρωσαν ότι ήταν συνταξιούχος δασκάλα που πήγαινε για να διαβάσει το Στέφανο και άλλα δυο μικρά παιδιά.
– Και από την «ΠΟΛΥΔΡΑΣΗ» εκπαιδευτικών, έχουν βοηθήσει στέλνοντας εκπαιδευτικούς να διαβάσουν παιδιά.
– Ένας ζαχαροπλάστης, ο οποίος θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, έχει δώσει εντολή όποτε γιορτάζει κάποιο παιδί να τον ενημερώνουν για να τους στέλνει τούρτα, όπως και γίνεται.
– Επιπλέον κανένας ιδιώτης γιατρός, όπως μας είπαν δεν έχει πάρει ποτέ λεφτά για εξέταση των παιδιών.
Τόσο απλά πράγματα κι όμως τόσο μεγάλα!
Ένα τηλέφωνο 2821341500 που αντιστοιχεί σε 23 παιδιά
Πράξτε το, διαδώστε το…
