Το γεγονός αυτό έχει αναστατώσει την περιοχή και οι κάτοικοι τονίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο χάνεται η πολιτιστική κληρονομιά του τόπου.
Το πολύ σοβαρό αυτό ζήτημα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, καθώς είναι αδιανόητο να ξεριζώνονται δέντρα που έθρεψαν γενιές Κρητικών και αποτελούν μνημεία της φύσης.
Το φαινόμενο αυτό, μάλιστα, εντείνεται λόγω της οικονομικής κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και, δυστυχώς, δεν υπάρχουν ανασταλτικοί παράγοντες που να αναχαιτίσουν τους ανθρώπους που το κάνουν αυτό.
Ο Άρης Κουτάκης, μέλος του Παγκρήτιου Δικτύου για την ανάδειξη και τη διάσωση των μνημειακών ελαιών της Κρήτης, μιλώντας στο «Ρ» ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η κοιλάδα που ξεκινάει από την Αγία Φωτεινή Αμαρίου και φτάνει μέχρι την Αμπαδιά είναι γεμάτη από ελαιόδεντρα. Στη χρονολόγηση των δέντρων αυτών μας έχει βοηθήσει το ΤΕΙ Κρήτης, με το οποίο συνεργαζόμαστε, και έτσι γνωρίζουμε ότι πολλά από αυτά είναι μέχρι και 2.500 χρόνων».
50 μνημειακά ελαιόδεντρα στο Αμάρι
Όσον αφορά στην προσπάθεια που γίνεται για να διατηρηθούν τα μνημεία της φύσης, ο κ. Κουτάκης τόνισε: «Εμείς σαν Δίκτυο Πολιτιστικών Συλλόγων Κρήτης έχουμε κάνει μία προσπάθεια, στην οποία κανείς δε θα μας έχει βοηθήσει, και έχουμε κάνει καταγραφή στην περιοχή του Αμαρίου, αλλά και σε άλλες περιοχές της Κρήτης.
Έχουμε καταγράψει γύρω στα 50 μνημειακά ελαιόδεντρα στην περιοχή του Αμαρίου, τα οποία είναι πραγματικά να χαίρεται και να λυπάται κανείς όταν τα βλέπει.
Μέσα στις δύσκολες συνθήκες που βιώνουμε όλοι, πολλές φορές οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες προβαίνουν στο να κόβουν τα ελαιόδεντρα, μη λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι αυτά που έθρεψαν και αυτούς και τους προγόνους τους για χιλιάδες χρόνια, αυτά μας έδωσαν τον πολιτισμό μας, αυτά συνδέθηκαν με θεότητες.
Βέβαια, πέρα από τους ιδιοκτήτες, στην επαρχία Αμαρίου παρατηρείται το φαινόμενο της πληθυσμιακής αποψίλωσης, ο πληθυσμός είναι πολύ γερασμένος και δεν υπάρχουν νέοι άνθρωποι και επιπλέον υπάρχουν πάρα πολλοί ξενιτεμένοι, οι οποίοι έρχονται και βρίσκουν τα ελαιόδεντρά τους κομμένα.
Δυστυχώς, αυτό γίνεται από κάποια συνεργεία της γύρω περιοχής, τα οποία έχουν διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει φύλαξη και κανείς που να ενδιαφέρεται στα χωριά.
Επιπλέον, δεν υπάρχει νομοθεσία μέχρι στιγμής που να προστατεύει τα ελαιόδεντρα, προστατεύει μεν τον πρίνο, τον δρυ, τον πλάτανο. Αλλά και την ελιά θα πρέπει να τη σεβαστούμε, να τη διατηρήσουμε και να την αναδείξουμε. Πιστεύω ότι το φαινόμενο αυτό θα επεκταθεί, θα αυξηθεί και κάθε φορά πηγαίνουμε με κτύπο στην καρδιά για το αν θα δούμε τα ελαιόδεντρα στη θέση τους».
rethemnosnews.gr