Η Δράμα των τεσσάρων εποχών, των παρθένων δασών, της φύσης και της ιστορίας. Η γη των νερών, των καπνών, του λαϊκού πολιτισμού, της 7ης Τέχνης και της μακραίωνης παράδοσης.

Ενα αληθινό σταυροδρόμι αισθήσεων, ένας ολοκληρωμένος και πολυσυλλεκτικός προορισμός στην ανατολικότερη περιφέρεια της Μακεδονίας. Ευλογημένη από την εύφορη γη, κυκλωμένη απ\’ το Παγγαίο, το Μενοίκιο και το Φαλακρό Ορος, απολαμβάνει τα φυσικά θαύματα που απορρέουν από το φαντασμαγορικό βασίλειο του Νέστου.

\"Οι

Οι μαίανδροι του Νέστου ζωγραφίζουν τοπία μεγίστης «εικαστικής» αξίας στο Παρανέστι

Πόσες εικόνες να μετρήσεις; Εικόνες γήινες, που όμως ξεπερνούν τη φαντασία. Στο Φρακτό χάνεις τα λογικά σου. Στο μεγαλύτερο αδιατάρακτο οικοσύστημα της Ευρώπης με τη μεγαλύτερη ποικιλία χλωρίδας και πανίδας. Στο άβατον της άγριας ζωής με τα σκοτεινά, υγρά δάση και τις συστάδες δέντρων σε εξωφρενικά χρώματα.

Αλαλος μένεις και στο Παρανέστι, μπροστά στο ασύλληπτο θέαμα που μόνο η φύση ξέρει να ζωγραφίζει. Ολα γύρω σου πλασμένα με σοφία. Το Δάσος Λεπίδα, το Στραβόρεμα, το Αρκουδόρεμα, το Διαβολόρεμα. Οι παραποτάμιες χαράδρες και τα παραμεθόρια δάση, τα οποία συντηρούν στον παραμυθένιο «κύκλο» των εποχών τους, την άγρια χλωρίδα και πανίδα. Ακόμα και το ανθρώπινο θαύμα του Θησαυρού, -το μεγαλύτερο φράγμα των Βαλκανίων- φαντάζει πιο όμορφο πλαισιωμένο από το εν λόγω σύνολο, πιο εντυπωσιακό.

Στα καταπληκτικά τοπία, προστίθενται τα επιβλητικά μνημεία και οι χίλιες δυο διαδρομές που πλάθουν αξέχαστες εμπειρίες. Για παράδειγμα, το σπήλαιο του Αγγίτη στην Προσοτσάνη: το μοναδικό ποτάμιο σπήλαιο της Ελλάδας, με τη 12 χλμ. υπόγεια πορεία του από το λεκανοπέδιο Νευροκοπίου. Με την αδιάκοπη ροή του, δίνει ζωή στα χωριά του Μενοικίου, «ποτίζει» γη και παραδόσεις των οικισμών του Φαλακρού. Ο λόγος για τα δρώμενα των Θεοφανίων, τα διονυσιακά κατάλοιπα μιας αρχέγονης παράδοσης που συντηρούνται στην πιο αυθεντική μορφή τους. Ο Βώλακας, η Καλή Βρύση, το Μοναστηράκι, ο Ξηροπόταμος, η Πετρούσα και οι Πύργοι μπαίνουν με τη σειρά τους στο επίκεντρο των θεαματικών παραδοσιακών εορτασμών και (δικαίως) συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου.

\"Τόσα

Τόσα νερά έχουν και τα καλά τους! Στον δρόμο προς το… Κατάφυτο Νευροκοπίου

Ξεχωριστό κεφάλαιο στο τουριστικό «γαϊτανάκι» παίζει η φιλοξενία. Να πεις για το ζεστό καλωσόρισμα στο Κάτω Νευροκόπι; Σε κάθε ακριτικό χωριό, σε κάθε σοκάκι της πρωτεύουσας Δράμας; Για τη μαγευτική Ονειρούπολη, που ανοίγει ξανά τις πύλες της για να υποδεχτεί μικρούς και μεγάλους στο χριστουγεννιάτικό της παραμύθι; Ή για το Χιονοδρομικό Κέντρο στο Φαλακρό, την απαραίτητη χειμερινή επίσκεψη σε ένα από τα αρτιότερα χιονοδρομικά συγκροτήματα της χώρας; Η Δράμα δεν είναι ένας απλός προορισμός. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος που περιμένει να τον ανακαλύψεις!

\"Ο

Ο καταρράκτης της Αγίας Βαρβάρας ένας ιδανικός χώρος αναψυχής στην καρδιά του Παρανεστίου

Τα πλούτη του κάμπου

Eνας κάμπος φωλιασμένος στους πρόποδες του Μενοικίου και του Φαλακρού. Μια πεδιάδα γόνιμη, γερά δεμένη με την καρποφορία της γης, με τη λατρεία του Διονύσου. Ενας τόπος πλούσιος σε αξιοθέατα, έθιμα και παραστάσεις

Γύρω γύρω βουνά και στη μέση κάμπος. Ο περίφημος κάμπος της Προσοτσάνης· εκεί όπου τα καπνά έγραψαν ιστορία, εκεί που το κρασί λατρευόταν σαν θεός, όπου ακόμα και σήμερα διατηρούνται τα αρχέγονα κατάλοιπα της διονυσιακής λατρείας. Εκεί κουρνιάζεις. Στη δυτική άκρη της δραμινής πεδιάδας, 15 χλμ. από την «πόλη των νερών», στη γόνιμη αγκαλιά που ορίζουν οι βουνοκορφές του Φαλακρού και του Μενοικίου όρους.

\"Οι

Οι Αράπηδες του Βώλακα ξυπνούν τη φύση από τη χειμερία νάρκη

Ρίζες βαθιές σε συγκρατούν στη γη, σε δένουν μαζί της αιώνες τώρα. Βαμβάκια, σιτηρά, αμπέλια και το χρυσάφι της γης – η περίφημη ποικιλία «μπασή μπαγλή» (το αλάτι και το πιπέρι σε όλα τα χαρμάνια) πλάθουν τον πλούτο του τοπίου. Οι Θρακιώτες, οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι πρόσφυγες, τον πλούτο του πολιτισμού, τη δημιουργική πνοή με την οποία μπόλιασαν την ιδιοσυγκρασία του τόπου. Ο ποταμός Αγγίτης, τον πλούτο των υδάτων: το 12χλμ. θαύμα του Μααρά ρέει στα πόδια σου· ανάμεσα σε σταλαγμίτες και σταλακτίτες φανερώνει το μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο στην Ελλάδα.

Στον Βορρά, λένε, ζεις την αυθεντική φιλοξενία. Χωρίς… φρου φρου κι αρώματα. Πλάι σε χωριά λιτά. Ακολουθούν κι αυτά τη βουλή των νερών, των βουνών, βλασταίνουν στα ρέματα, φωλιάζουν στα καστανοδάση, ορίζουν περάσματα, ονοματίζουν διαδρομές και φαράγγια. Η Πετρούσα, με το πέτρινό της θέατρο ηγείται των πολιτιστικών εκδηλώσεων κάθε καλοκαίρι. Μα και το 12ήμερο των Φώτων εδώ είναι το επίκεντρο. Η ευρύτερη περιοχή του Φαλακρού και Μενοικίου ανέκαθεν σχετίζονταν με εορτές ανθεστηρίων και αγροτικών Διονυσίων. Με πομπές «σατύρων» ενδεδυμένων με δέρματα τράγων, που τραγουδούν και χορεύουν γύρω από τον βωμό. «Μπαμπούγεροι» στην Καλή Βρύση, αναπαράσταση γάμου στην Πετρούσα, «Νταβανίσκα» στους Πύργους, «Μωμόγεροι» στους Σιταγρούς, «Καλόγερος» στη Μαυρολεύκη. Μια πληθώρα εθιμικών εορτασμών αναστατώνουν τα πνεύματα, διώχνουν το «κακό», οδηγούν στην έκσταση, εξασφαλίζουν την καλοχρονιά.

\"Ματιές
Ματιές στον κάμπο από την Καλή Βρύση

Αν ψάχνεις κι άλλες εικόνες, στρέφεσαι στα βουνά. Από τη Μικρόπολη εισέρχεσαι σε πεζοπορικές ή ήπιες ορειβατικές διαδρομές που σε συστήνουν στον οικολογικό πλούτο του Μενοικίου, στο πολυποίκιλο ανάγλυφο ενός εκ των σημαντικότερων ορεινών όγκων της Ανατολικής Μακεδονίας.

\"Η

Η ιστορία του καπνού στα ενδότερα του Λαογραφικού Μουσείου Προσοτσάνης

Προικισμένο καπνοχώρι

Η μυρωδιά της αγροτικής παράδοσης ξεπηδά από τα καπνομάγαζα του 19ου αι. Σηματοδοτεί την οικονομική πρόοδο χάρη στην οποία ανεγείρονται πνευματικά ιδρύματα, εκπαιδευτήρια που λειτουργούν ακόμα. Στην Προσοτσάνη, γύρω απ\’ τον ιστορικό πλάτανο, στον μαχαλά με τα μακεδονικά σπίτια και τα σαχνισιά ορθώνεται το «περικαλλές των Μουσών Μέγαρο» του 1909. Α\’ δημοτικό σχολείο σήμερα, κυψέλη της ελληνικής παιδείας στα χρόνια του μακεδονικού αγώνα, σφύζει από ζωή και συγκροτεί γύρω του τον πυρήνα του σύγχρονου διοικητικού κέντρου.

\"Το

Το Ανθοχώρι ατενίζει κάμπο και Φαλακρό

Σύμβολα μιας άλλης εποχής, οι δύο καπναποθήκες που απομένουν και μαρτυρούν τη χρυσή εποχή της ονομαστής ποικιλίας «μπασή μπαγλή» – η οποία κάποτε ευδοκιμούσε σε όλα τα καμπίσια χωριά. Ο ανωτέρας ποιότητας καπνός ήταν περιζήτητος στις αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής (σημ. προοριζόταν 100% για εξαγωγή) καθώς αποτελούσε το «μυστικό συστατικό», το άλφα και το ωμέγα για το άρωμα στα χαρμάνια. Η μυρωδιά του δεν θα φύγει ποτέ. Εχει ποτίσει τα ντουβάρια, τις μνήμες, την παράδοση. Φυσικά, στην πεδιάδα, η καπνοπαραγωγή συνεχίζεται. Τα πολύτιμα φύλλα στεγνώνουν στις λιάστρες και ύστερα αναλαμβάνουν οι… λιγότερο παραδοσιακές και πλέον βιομηχανοποιημένες διαδικασίες. Οι αγοροπωλησίες δίνουν και παίρνουν, οι εκτιμητές καπνού οσμίζονται, αγγίζουν, και όπως πάντα, βαθμολογούν.

Γύρω απ\’ τα παλιά καπνομάγαζα και στο Βαρόσι, ο επισκέπτης οδεύει στο παρελθόν. Αν πάντως επιζητεί μια πιο ενδελεχή ματιά στην πολιτιστική κληρονομιά του τόπου, ο δρόμος τον οδηγεί στο αρχοντικό Τσολάκογλου. Ο λόγος για το ολοκαίνουργιο Λαογραφικό Μουσείο Προσοτσάνης, χαρακτηριστικό δείγμα παραδοσιακής κατοικίας, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, τα οποία αποκαλύπτουν σημαντικές πληροφορίες ως προς την αγροτική οικονομία, τις οικιακές ασχολίες, την καθημερινή ζωή και τα ήθη και τα έθιμα των φιλόξενων κατοίκων.

\"Οι

Οι πρωτόγονες μορφές των Μπαμπούγερων στα σοκάκια της Καλής Βρύσης

Διονυσιακά μυστήρια

Λύρα, γκάιντα και νταχαρές ξεσηκώνουν με τον ρυθμό τους και συνοδεύουν πιστά τις αρχέγονες δραμινές τελετουργίες της αρχής του χρόνου. Τα δρώμενα του Δωδεκαημέρου – οι ευετηρικές, δηλαδή, τελετές που εξασφαλίζουν την καρποφορία της γης- αποτελούν νεότερες εκφάνσεις της παγανιστικής διονυσιακής λαϊκής λατρείας και λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο, σε πλήθος χωριών, με τη συμβολή και συμμετοχή όλων των κατοίκων.

Ειδικότερα, την περίοδο των Θεοφανίων η Καλή Βρύση, η Πετρούσα και οι Πύργοι βρίσκονται στο επίκεντρο του εθίμου, στο οποίο (με ορισμένες παραλλαγές) κυριαρχούν οι ζωόμορφες μεταμφιέσεις και η θορυβώδης ηχητική υπόκρουση – ο πλέον «αποδεδειγμένος» τρόπος για να εκδιωχθεί το «κακό»… Οι Μπαμπούγεροι της Καλής Βρύσης για τρεις μέρες περιδιαβαίνουν τα στενά στους πρόποδες του Μενοικίου (6-8/1), στην Πετρούσα σατιρίζουν την αναπαράσταση γάμου μετά συνοδείας καμήλας (7-8/1), στους Πύργους, αρκουδόμορφοι μεταμφιεσμένοι «σέρνουν» το ολονύχτιο γλέντι γύρω από τα καφενεία του οικισμού (6-7/1).

\"Κυψέλη

Κυψέλη παιδείας έως και σήμερα το «Περικαλλές των Μουσών Μέγαρο»

Εξίσου γνωστά και τα Αναστενάρια της Μαυρολεύκης (21-23/5) τα οποία είναι συνώνυμα με ξέφρενο κέφι και χορό σε αναμμένα κάρβουνα!

Σπήλαιο Μαάρα-Υπόγειος ποταμός

Ο λόγος για το μοναδικό αξιοποιημένο ποτάμιο σπήλαιο (και το μεγαλύτερο σε μήκος) στην Ελλάδα. Το 12χλμ. ταξίδι των πηγών του ποταμού Αγγίτη ξεκινά -εδώ και χιλιάδες χρόνια- από τις καταβόθρες της κλειστής λεκάνης Νευροκοπίου -όπου συγκεντρώνεται το νερό από τα χιόνια και τις βροχές- και καταλήγει στη δραμινή πεδιάδα, κοντά στο χωριό Κοκκινόγεια.

\"Το

Το Πέτρινο Θέατρο Πετρούσας στην έξοδο του ομώνυμου φαραγγιού

Στα έγκατα της γης, στη σταθερή θερμοκρασία των 17ο C, ο επισκέπτης περιηγείται στα πρώτα 500μ. του υπόγειου θαύματος, κινούμενος σε ένα διάδρομο αντίθετα με τη ροή του νερού, με μόνιμους συνοδοιπόρους του λευκούς και ερυθρόμορφους σταλακτίτες. Η επονομαζόμενη «αίθουσα του τροχού», αποτελεί τον κύριο χώρο του σπηλαίου και οφείλει το όνομά της στον υδραυλικό τροχό διαμέτρου 8 μ., ο οποίος κάλυπτε τις ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης των κατοίκων από την εποχή της τουρκοκρατίας. Εντυπωσιακό το άνοιγμα στην οροφή του, με διαστάσεις 8×12μ., πιθανή είσοδος των κατοίκων και μυστική πρόσβαση από την ακρόπολη (οχύρωση των ύστερων ρωμαϊκών ή βυζαντινών χρόνων) – στο ποτάμι. Εξίσου εντυπωσιακό και το άνοιγμα απ\’ όπου ξεχύνονται τα νερά και δημιουργούν μια όαση δροσιάς με πλατάνια, λεύκες και ιτιές, ιδανική για την αποφόρτιση των επισκεπτών. Μια και μιλάμε για… ανθρώπινη παρουσία στον χώρο, στο σπήλαιο Μααρά, είναι ήδη γνωστή από τους προϊστορικούς χρόνους, ενώ σύμφωνα με τα ευρήματα, αποδεικνύεται μέχρι και τα μεταβυζαντινά χρόνια.

Αρχαίοι δρόμοι

\"Εκεί,

Εκεί, και να θες δεν φτάνεις! Η «εκτός ορίων» συνέχεια του σπηλαίου Μααρά

Ο Νομός Δράμας αποτελεί λίκνο της διονυσιακής λατρείας από τα αρχαία χρόνια. Το βεβαιώνουν τα ευρήματα: η μαρμάρινη κεφαλή του γενειοφόρου θεού του κρασιού (η οποία εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο Δράμας) και το ελληνιστικών χρόνων ιερό του Διονύσου που ανασκάφηκε σε πλάτωμα 2,5χλμ. από την Καλή Βρύση. Επιπροσθέτως, ο προϊστορικός οικισμός Σιταγρών (στις όχθες του Αγγίτη) είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη γεωργοκτηνοτροφική οικονομία της περιοχής και προσδιορίζει το αστικό κέντρο των αρχαίων και βυζαντινών χρόνων, τον πρόγονο δηλαδή, της σημερινής Δράμας.

Φαράγγι στο φαλακρό

\"Στεγασμένο

Στεγασμένο και ασφαλές, το Ιερό του Διονύσου στην Καλή Βρύση

Μια κλασική φυσιολατρική διαδρομή μήκους άνω των 10χλμ., εντοπίζεται στο άγριας ομορφιάς πέρασμα από τους Πύργους στην Πετρούσα. Πόλος έλξης για τους περιπατητές, ελίσσεται σε απότομες πλαγιές και δασωμένες ράχες οι οποίες φιλοξενούν αγριολούλουδα, ενώ παράλληλα αποτελούν και ασφαλές καταφύγιο για πολλά είδη ζώων. Ειδική μνεία αξίζει στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Πέτρινου Θεάτρου (χωρητικότητας 4.500 θέσεων) εντός του Φαραγγιού, που αποτελεί σήμα κατατεθέν των καλλιτεχνικών δρώμενων, όχι μόνο της Πετρούσας, αλλά ολόκληρου του νομού!

Λαμπρό Οικοσύστημα

Με 132 είδη πουλιών, περισσότερα από 500 είδη φυτών και 20 οικότοπους (οι 6 υπό καθεστώς ειδικής προστασίας) το Μενοίκιο συστήνεται ως ένας θαυμαστός ορεινός κόσμος. Η πρόσβαση στις κορυφές του γίνεται από το χωριό Μικρόπολη, ενώ στην κοντινή θέση Πλατάνια, λειτουργεί Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης. Από εδώ ξεκινά το πολύ καλά σχεδιασμένο δίκτυο περιπατητικών και ορειβατικών μονοπατιών, με δυνατότητα επιλογής διαδρομών, εντός και εκτός των ορίων του περιβαλλοντικού πεδίου.

\"«Ολα

«Ολα καλά»! Και για σένα και για όλους, στο Κ. Νευροκόπι

\"Πέτρινο

Πέτρινο έργο τέχνης το Καμπαναριό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Παγονέρι

Δήμος Νευροκοπίου

Eνα λεκανοπέδιο διάσημο για τις πολικές του θερμοκρασίες και πλάι του δύο τεχνητές λίμνες, ο Νέστος, ο Δεσπάτης και το όρος Φαλακρό. Το Νευροκόπι ξανασυστήνεται μέσα από τις ομορφιές του και αποδεικνύει πόση σημασία δίνει (τελικά) σε όλες μας τις αισθήσεις!

\"«Ποταμοί»·

«Ποταμοί»· όνομα και πράγμα! Πλησιάζοντας στο εκκλησάκι του Αγίου Ραφαήλ

Πόσα περίμενες και πόσα βρήκες στο Κάτω Νευροκόπι; Αυτό έχεις να θυμάσαι απ\’ το κεφαλοχώρι-«ορισμό» των πολικών θερμοκρασιών. Ούτε την παγωνιά ούτε την εξορία. Τη ζεστασιά της γης, τους ανθρώπους του μόχθου, τα θαύματα της φύσης που σε περιτριγυρίζουν, τις περίφημες πατάτες και τα φασόλια που κουβαλάς σαν θησαυρούς μαζί σου στον δρόμο του γυρισμού. Ολες αυτές τις περιβόητες εικόνες της συνοριακής υπαίθρου· τα πρωινά της ομίχλης, την πηχτή υγρασία, τις καμινάδες να καπνίζουν, να λύνουν όποιες απορίες για «αμφίβολα» σημεία ζωής. Και το ανάγλυφο· όπως ο καιρός του, να «αποστομώνει», να στα δίνει όλα εν αφθονία.

Δυτικά οι πλαγιές του Ορβήλου, τα σύνορα με τη Βουλγαρία, βόρεια ο δρόμος για το τελωνείο Εξοχής. Στην καρδιά του κάμπου, το Κάτω Νευροκόπι. Νότια το Φαλακρό με το χιονοδρομικό του, στους πρόποδές του ο Βώλακας, με τους εξίσου δημοφιλείς «Αράπηδες» και τα καζάνια τους να αχνίζουν σε κάθε γιορτή. Κάπου εκεί ξεκινάς το ταξίδι. Απ\’ τον Γρανίτη ολοένα ανεβαίνεις· αγκιστρωμένος στο φαράγγι που οδηγεί στην εύφορη πεδιάδα, πλάι σε στέγες που παίζουν παιχνίδια με τα καστανοδάση. Στο Οχυρό Λίσσε βυθίζεσαι στις λαβυρινθώδεις στοές της γραμμής Μεταξά κι ύστερα ξανά στην επιφάνεια, περιπλανιέσαι σε καμπίσιους δρόμους πνιγμένους στη βλάστηση. Μέσα από δασωμένους λόφους και στρέμματα γης σπαρμένα με πεντανόστιμα φασόλια, αγγίζεις το Κατάφυτο· έρχεσαι σε επαφή με την πρώτη σου τεχνητή λίμνη. Στο Ακρινό, νοσταλγείς όλα τα «άφαντα», εγκαταλελειμμένα χωριά. Στην Εξοχή ανακαλύπτεις τους «Πυρήνες», τα σπίτια των προσφύγων που ερημώνουν στον κάμπο. Κι όταν περνάς στην «απέναντι όχθη», το τοπίο αλλάζει.

\"Ο

Ο λόφος του Οχυρού Λίσσε φρουρεί τα περάσματα

Στα Λευκόγεια, οι λίμνες γίνονται δύο. Στα νερά τους προσθέτεις τον Νέστο, φτάνεις αισίως στην επικράτεια των Ποταμών· στο Παγονέρι, με το πέτρινο καμπαναριό του, αν συνεχίσεις βόρεια, χάνεσαι στο Δάσος Σημύδας. Ωσπου πάλι κατεβαίνεις. Ο κύκλος κλείνει για σένα όπως άρχισε: με θέα στις κορυφές του Φαλακρού, του ψηλότερου βουνού Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Εκεί όπου βασιλεύει το δριμύ ψύχος, μόνο κρύο δεν νιώθεις. Ολες οι αισθήσεις σε λειτουργία· έτσι γίνεται όταν βιώνεις έναν τόπο γαλήνιο, παρθένο, απείραχτο ολοκληρωτικά απ\’ τον τουρισμό.

Απόρθυτο οχυρό

\"Με

Με τέτοιες εικόνες, πώς να μην κερδίζει πόντους στις καρδιές μας η λίμνη Καταφύτου

Το Οχυρό Λίσσε αποτελεί μέρος των συνολικά 21 οχυρωματικών έργων της γραμμής Μεταξά και είναι το μοναδικό επισκέψιμο από τα 12 που υπογείως διασκορπίζονται στο λεκανοπέδιο. Εχει συνδέσει το όνομά του με την επονομαζόμενη «Μάχη των Οχυρών», η οποία έλαβε χώρα στις 6 Απριλίου 1941 και περιγράφει την τετραήμερη άνιση σύγκρουση λιγοστών ταμπουρωμένων Ελλήνων εναντίον του Γερμανού κατακτητή. Το γεγονός ότι δεν νικήθηκαν, αλλά αναγκάστηκαν σε παράδοση με τη συνθηκολόγηση της Ελλάδας, όπως επίσης και ο μετέπειτα χαρακτηρισμός του έργου ως ανώτερο της γραμμής Μαζινό, αποτελεί μέρος του μύθου του. Το συναντάτε στον λόφο πάνω από το χωριό Οχυρό, 2 χλμ. πριν από την είσοδό σας στο Κ. Νευροκόπι. Στους χώρους του λειτουργεί και μουσείο. Ανοιχτό Σαββατοκύριακα ή κατόπιν συνεννόησης (τηλ. 25230 22224).

Εκδρομές για όλα τα γούστα και πανάρχαια έθιμα

Οι λίμνες Λευκογείων και Καταφύτου, αν και δημιουργήθηκαν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες άρδευσης του κάμπου, μέσα σε λίγα χρόνια μετουσιώθηκαν σε οάσεις αναψυχής για τους περιπατητές. Τα έργα πνοής για το περιβάλλον και τους επισκέπτες έχουν συμβάλει τα μέγιστα και στην επέκταση της αγροτικής και της κτηνοτροφικής παραγωγής, οι οποίες, βέβαια, κρατούν τα σκήπτρα της τοπικής οικονομίας.

\"Ο

Ο Βώλακας, φωλιασμένος στους πρόποδες του Φαλακρού

Αξιόλογο σημείο αναφοράς για τους εξερευνητές του Νευροκοπίου αποτελεί και το παραλίμνιο χωριουδάκι των Ποταμών, με τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του, γύρω απ\’ το εκκλησάκι του Αγίου Ραφαήλ. Ενα τοπίο «να μην πιστεύεις στα μάτια σου», είναι αποτέλεσμα της λίμνης που δημιουργήθηκε από τα νερά του Νέστου, μετά την κατασκευή του φράγματος Θησαυρού.

Από το σημείο αυτό, θα έχετε την ευκαιρία να περιπλανηθείτε στο Δάσος Σημύδας (που συνορεύει με το Δάσος Ελατιάς) ή να διαβείτε τα λιθόχτιστα καλντερίμια του Παγονερίου, το οποίο ξεχωρίζει ως ένα από τα ομορφότερα της περιοχής. Στολίδι του παραδοσιακού οικισμού, πέραν των πετρόχτιστων ηπειρώτικων σπιτιών, το καμπαναριό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 1881.

Εξαιρετικής σημασίας και ο Ναός των Ταξιαρχών στο Ακρινό, χτισμένος εν έτει 1848. Για το χωριό πάντως… ούτε λόγος. Ακολούθησε κι αυτό τη μοίρα των παραμεθόριων οικισμών που με την εισβολή του \’41 εκκενώθηκαν και ερήμωσαν για πάντα. Παρόλα αυτά, κάθε 8 Νοεμβρίου στο προαύλιό του διοργανώνεται τρικούβερτο γλέντι, με γεννήτριες, χορό και «κεσκέκι» και τον κόσμο να συρρέει κατά κύματα τόσο από τα ελληνικά όσο και από τα βουλγάρικα χωριά.

Αντίστοιχη… λαοθάλασσα σας περιμένει και στους Αράπηδες του Βώλακα, το 3ήμερο διονυσιακό έθιμο που ξεκινά ανήμερα του Αγίου Ιωάννου και… δεν θες να τελειώσει ποτέ! Μουντζούρες στα πρόσωπα, βελέντζες με άχυρα στην πλάτη, κουδουνοφόροι σε έκσταση, όλα μέρος μιας πανάρχαιας διδαχής που κατ\’ αυτόν τον τρόπο διασφαλίζει την ευετηρία, την καλοχρονιά. Σημειώστε πως μεταβυζαντινά κτίσματα και επιβλητικά καμπαναριά είναι διάσπαρτα σε όλο το λεκανοπέδιο, με πρώτα και καλύτερα τον Αγιο Δημήτριο Νευροκοπίου και τον Αγιο Νικόλαο στο Περιθώρι.

ethnos.gr/Φωτό:Γιώργος Πατρουδάκης-Δημήτρης Κλεάνθης

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook