Κάποτε ήταν σπίτι για πάνω από 6.000 ασθενείς αλλά έκλεισε το 1978 αφότου οι πρακτικές του χαρακτηρίστηκαν βάναυσες.

Το νοσοκομείο χαρακτηριζόταν ως \”το μέρος δίχως επιστροφή\” επειδή οι ασθενείς που στέλνονταν εκεί για να γιατρευτούν υποθετικά δεν γύριζαν ποτέ στο σπίτι τους.

Στους τοίχους του νοσοκομείου είναι ακόμα χαραγμένα σκαλίσματα ενός ασθενή ο οποίος βρισκόταν έγκλειστος για πάνω από δέκα χρόνια. Πρόκειται για τον Oreste Ferdinand Nannetti, του οποίου τα σκαλίσματα θεωρούνται από πολλούς αριστουργήματα.

Η 39χρονη φωτογράφος και ερευνήτρια Eleonora Castagnozzi μπήκε μέσα στο πρώην άσυλο και απαθανάτισε το χώρο.

\”Όταν μπήκα μέσα, ένιωσα απίστευτη λύπη. Ένιωθα ότι μπορούσα να καταλάβω τους ανθρώπους που ήταν κλεισμένοι εδώ. Πρέπει να ένιωθαν τέτοια απομόνωση\”, είπε η ίδια.

\”Είδα σιδερένιες μπάρες σε όλα τα παράθυρα και τρύπες στις πόρτες κάτι που δείχνει ότι τους επιτηρούσαν μέρα νύχτα\”, προσέθεσε.

Το νοσοκομείο δεν είχε καλή φήμη καθώς εφάρμοζε στους ασθενείς ηλεκτροσόκ.

Υπάρχουν μάλιστα αναφορές ότι οι ασθενείς ήταν δεμένοι στο κρεβάτι με ζουρλομανδύες και πως τα γράμματα από συγγενείς τους δεν ανοίγονταν ποτέ.

Ο χώρος μοιάζει σαν να εγκαταλείφθηκε και να αφέθηκε να σαπίσει.