Ελέγχετε την ημερομηνία λήξης και νομίζετε ότι το φάρμακο που έχετε στο σπίτι είναι κατάλληλο για κατανάλωση. Κι όμως κάνετε λάθος, γιατί εάν ο χώρος που το είχατε αποθηκεύσει δεν είναι κατάλληλος τότε το φάρμακο έχει χάσει τη θεραπευτική δράση του και μπορεί να γίνει και επικίνδυνο. Γι’ αυτό χρειάζεται πολλή προσοχή στο πού και πως αποθηκεύετε τα φάρμακά σας.
- Κανένα φάρμακο δεν πρέπει να εκτίθεται σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 30 βαθμών Κελσίου.
- Το αλλοιωμένο φάρμακο έχει ελαττωμένη, έως και μηδενική δράση, με αποτέλεσμα ο ασθενής να νομίζει ότι παίρνει το φάρμακό του, αλλά αυτό να είναι πλέον αδρανές.
- Για μεγάλες κατηγορίες ασθενών, όπως είναι οι άνθρωποι με διαβήτη ή οι καρδιοπαθείς, η αλλοίωση του φαρμάκου μπορεί να είναι κρίσιμη.
- Τα αλλοιωμένα αντιβιοτικά, μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στο στομάχι ή στους νεφρούς.
Ας δούμε κάττοια βασικά πράγματα για το πώς συντηρούνται και πώς χορηγούνται τα φάρμακα.
Η πιο απλή και συνηθισμένη μορφή των φαρμάκων είναι τα χάπια. Στις ενέσεις καταφεύγουμε για παρασκευάσματα που είτε δεν κυκλοφορούν σε χάπια, όπως ορισμένα αντιβιοτικά ή η ινσουλίνη, είτε επειδή πολλά χάπια δεν γίνονται ανεκτά από μερικούς οργανισμούς.
Όσο για τα υπόθετα, αυτά προτιμώνται όταν το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι η ταχεία απορρόφηση κατευθείαν από το έντερο, ενώ σε ειδικές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται ορισμένα θεραπευτικά τσιρότα και τα σπρέι.
Η καλύτερη ώρα
Το πιο συνηθισμένο ερώτημα όλων σχετίζεται με το χρόνο λήψης ενός φαρμάκου σε σχέση με το φαγητό. Έχει αποδειχτεί ότι οι τροφές επηρεάζουν την επίδραση των φαρμάκων. Το αν ένα φάρμακο θα χορηγηθεί πριν ή μετά το φαγητό σχετίζεται με την ικανότητα του οργανισμού να απορροφήσει τη συγκεκριμένη ουσία με άδειο ή γεμάτο στομάχι.
Ορισμένα φάρμακα, όπως:
- Τα αντιφλεγμονώδη και αυτά που χορηγούνται για πόνους στις αρθρώσεις λαμβάνονται μετά το φαγητό, καθώς η αναλγητική δράση τους τα καθιστά ιδιαίτερα ισχυρά για το στομάχι.
- Τα αντιπηκτικά εξουδετερώνονται όταν ο ασθενής ακολουθεί ένα διαιτολόγιο πολύ πλούσιο σε βιταμίνη Κ.
- Τα αλκοολούχα ποτά επιδρούν αρνητικά στα φάρμακα που καταπολεμούν την κατάθλιψη, τα αγχολυτικά και τα αντιισταμινικά.
Φυλάξτε τα σωστά
Τα φάρμακα θα πρέπει απαραιτήτως να φυλάσσονται σε ξηρό και δροσερό μέρος, γιατί οι συνεχείς εναλλαγές στη θερμοκρασία και στην υγρασία τα αλλοιώνουν. Έτσι η κουζίνα και το μπάνιο, όπου συνήθως αναπτύσσονται υψηλότερες θερμοκρασίες, είναι ακατάλληλα σημεία για τη φύλαξή τους.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τις οδηγίες χρήσεως. Υπάρχουν φάρμακα που πρέπει να φυλάσσονται υποχρεωτικά στο ψυγείο, όπως τα εμβόλια, οι οροί, τα αντιβιοτικά σιρόπια στα οποία έχει προστεθεί νερό.
Καταστρεπτικές είναι και οι συνέπειες του φωτός, που έχει την τάση να μειώνει την ισχύ των φαρμάκων. Ακόμη και όταν αυτά βρίσκονται κλεισμένα σε κουτιά ή σε σκούρα μπουκαλάκια, δεν πρέπει να εκτίθενται στο φως.
Ο σωστός χρόνος
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνουμε στην αναγραφόμενη ημερομηνία λήξεως. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό αλλάζει από τη στιγμή που η συσκευασία θα ανοιχτεί. Η ημερομηνία λήξεως ισχύει για όσο διάστημα η συσκευασία μένει σφραγισμένη. Ορισμένα φάρμακα αναγράφουν για πόσο διάστημα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα φάρμακο που έχει ανοιχτεί η συσκευασία του. Εάν όμως δεν αναγράφεται πρέπει να ξέρετε:
- Ένα κολλύριο δεν διατηρείται περισσότερες από 20 ημέρες
- Οι σταγόνες για τη μύτη το ίδιο
- Οι κρέμες σε σωληνάριο όχι περισσότερο από δύο έως τρεις μήνες,
- Τα σιρόπια όχι πάνω από ένα μήνα
- Τα σπρέι όχι περισσότερες από δεκαπέντε με είκοσι ημέρες.
Η σωστή χρήση
Μη μειώνετε από μόνοι σας τις δόσεις ενός φαρμάκου, χωρίς προηγουμένως να συμβουλευτείτε το γιατρό.
Μη διακόπτετε αυθαίρετα μια θεραπεία, διότι πολλές φορές η απότομη διακοπή προκαλεί σοκ στον οργανισμό.
Μην αυξάνετε με δική σας πρωτοβουλία τις δόσεις.
Αν ξεχάσετε να πάρετε μια δόση, μην πάρετε την επόμενη διπλή.
Αποφεύγετε να συστήνετε σε τρίτους φάρμακα που ο γιατρός χορήγησε σε εσάς.
Υπό κανονικές συνθήκες τα φάρμακα δεν έχουν άλλη αποστολή από το να μας ανακουφίζουν από τον πόνο και να μας θεραπεύουν. Έχουν, όμως, και αυτά τη «σκοτεινή πλευρά» τους, που δεν είναι άλλη από τις παρενέργειες και τις αλληλεπιδράσεις.
Γι\’ αυτό άλλωστε και δεν πρέπει να παίρνουμε φάρμακα χωρίς συνταγή γιατρού.
Για παράδειγμα:
– Ένα αντιφλεγμονώδες μπορεί να προκαλέσει ενοχλήσεις στο στομάχι.
– Ένα αντιισταμινικό μπορεί να φέρει υπνηλία.
– Τα αναλγητικά προκαλούν ξηροστομία.
Πρόκειται για ελαφρές και περαστικές ενοχλήσεις, οι οποίες είναι τις περισσότερες φορές αναπόφευκτες και αντιμετωπίζονται περιστασιακά.
Μερικές φορές, όμως, οι συνέπειες μπορεί να αποβούν και ολέθριες.
Για παράδειγμα, τα αντιισταμινικά δεν πρέπει να λαμβάνονται όταν πρόκειται να οδηγήσουμε και τα φάρμακα που επιδρούν στο στομάχι δεν πρέπει να χορηγούνται σε όσους πάσχουν από έλκος. Επιπλέον, μερικοί οργανισμοί παρουσιάζουν ιδιαίτερη ευαισθησία στις αλλεργίες και πολλά είναι τα φάρμακα που προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις. Είναι επομένως πολύ σημαντικό να ενημερώνουμε το γιατρό για όλες τις κατά καιρούς αλλεργικές μας αντιδράσεις. Επίσης δεν πρέπει να συνιστούμε κάποιο φάρμακο σε τρίτους, δεδομένου ότι δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε κατά πόσο είναι επιρρεπείς σε κάποια μορφή αλλεργίας.
Τα μυστικά της ένεσης
Παλιότερα, πολλοί ήταν εκείνοι που γνώριζαν να κάνουν ενέσεις. Στις μέρες μας όλο και περισσότεροι καταφεύγουν σε γιατρούς και νοσοκόμες.
Για την περίπτωση, όμως, που θα αποφασίσετε να μάθετε την «τέχνη», πρέπει να λάβετε υπόψη σας τα εξής:
-Πλένετε καλά τα χέρια πριν πιάσετε τη σύριγγα.
-Επιλέξτε το σημείο που θα γίνει η ένεση βάση της ύπαρξης λίπους.
-Απολυμαίνετε προηγουμένως την περιοχή με ένα βαμβάκι βουτηγμένο στο οινόπνευμα.
– Ζητήστε από τον ασθενή να χαλαρώσει.
– Η βελόνα καρφώνεται γρήγορα, αλλά το φάρμακο χορηγείται αργά.Το ίδιο γρήγορα πρέπει και να απομακρύνεται η βελόνα.
– Πιέστε το σημείο όπου έγινε η ένεση για τουλάχιστον δέκα δευτερόλεπτα με το βαμβάκι.
govastileto.gr