Μέρος δεύτερο: Τριπλές εκλογές Μαΐου – Ευκαιρία για την αρχή της ανατροπής
Στις δημοτικές εκλογές κρίνεται η πορεία της κάθε πόλης, του κάθε Δήμου, της κάθε τοπικής κοινωνίας, κρίνεται η αξιοπιστία και η σοβαρότητα κάθε πρότασης και πολίτη που την υποστηρίζει, κρίνεται κάθε υποψήφιος! Δεν κρίνεται η πορεία κάθε κόμματος.
Τα κόμματα κρίνονται στις βουλευτικές εκλογές. Κάθε άλλος χειρισμός συνθέτει και ένα ψευτοδίλημμα που αποπροσανατολίζει τους πολίτες, στραγγαλίζει την αυτονομία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την κακοποιεί και δείχνει πολιτική ανωριμότητα και έλλειψη σεβασμού απέναντι στις τοπικές κοινωνίες.
Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και ένα πεδίο σοβαρής – ίσως της σοβαρότερης – αντιπαράθεσης και σύγκρουσης των «πολιτικών» των κομμάτων στο πρωτογενές δημοκρατικό κύτταρο της κοινωνίας, την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Μιας αντιπαράθεσης όμως που έχει διαμορφωθεί ιστορικά από διάφορες αλλοιώσεις και στρεβλώσεις, αποπροσανατολιστικές πρακτικές, ακυρώσεις ή υποβαθμίσεις του ρόλου της, απαξιωτικές διαδικασίες, και που είναι ανάγκη να αποκατασταθεί στον πραγματικό «πρωτογεννή δημοκρατικό και παραγωγικό της ρόλο».
Κι αυτός ο στόχος πρέπει να είναι το ουσιαστικό επιτελικό καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί μόνο το ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τον πετύχει.
Το επιτελικό ενδιαφέρον και η βαρύτητα που πρέπει να επιδείξει το ΣΥΡΙΖΑ στην επικείμενη κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση , πιστεύω, θα πρέπει να προσανατολιστεί στις παρακάτω «στοχευμένες» εκλογικές επιτυχίες: πρώτιστα στην κάλπη των Ευρωεκλογών, στις κάλπες των περιφερειών και των μητροπολιτικών και μεγάλων και κρίσιμων δήμων… και δευτερευόντως στους «μικρούς» Δήμους και Κοινότητες.
Νίκη σε αυτούς τους «επιδιωκτέους» στόχους, θα είναι και η ουσιαστική αρχή της διαδικασίας ανατροπής και κατάρρευσης αυτής της προδοτικής συγκυβέρνησης.
Η λογική που κάποιοι έχουν με το \”όλα ή τίποτα\”, αφενός είναι πρακτικά αδύνατη, ουτοπική και ανέφικτη (για να μην πω αποπροσανατολιστική) για νίκη σε όλα, και αφετέρου θα πισωγυρίσει το κίνημα για ανατροπή που είναι ο διακαής πόθος του λαού.
Η διεκδίκηση από το ΣΥΡΙΖΑ και του τελευταίου δήμου της χώρας, ξέροντας εκ των προτέρων ότι θα χάσει σε πολλούς από αυτούς, είναι πολιτικά και οργανωτικά αδιέξοδη και αντιβαίνει στην επικρατούσα εκλογική λογική που αφορά τις αυτοδιοικητικές αναμετρήσεις.
Θα πρέπει, κατά συνέπεια, να επικεντρώσει τον επιτελικό του σχεδιασμό και την κινητοποίηση των δυνάμεών του σε τέτοιο βαθμό, που να μην αναλώνονται και σε χρόνο σε δευτερεύοντα θέματα και χάνεται η ουσία και ο κεντρικός στόχος της ανατροπής.
Το προηγούμενο δίμηνο ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι διακατέχεται από μια (περίεργη και άκαιρη για την κρισιμότητα των περιστάσεων) εσωστρέφεια και χάσιμο χρόνου σε θέματα που είναι παιδαριώδη και ασύμβατα για αριστερό κόμμα.
Ακόμα και το αναγκαίο άνοιγμα σε άλλους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους που προσπάθησε να κάνει, το έκανε με λάθος τρόπο και με λανθασμένη επιλογή προσώπων που απαξιώνουν την \”καθαρότητα\” του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη, μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και ολόκληρες τοπικές οργανώσεις (Μακεδονίας, Πελοποννήσου, κ.λπ.), αντί να διατυπώνουν εποικοδομητικά τις όποιες διαφωνίες ή ακόμη και αντιθέσεις τους και να ασκούν την όποια κριτική τους στα όργανα και στα γραφεία του κόμματος, την διατυπώνουν δημόσια με κακέκτυπο και ρεβανσιστικό τρόπο, σάμπως να βρίσκονται σε διαγωνισμό για την κατάκτηση του τίτλου και του ρόλου ενός κλόουν.
Μέλη δήθεν του ΣΥΡΙΖΑ, που καθημερινά ασχολούνται όχι με τον κεντρικό πολιτικό στόχο του, αλλά με την υποβάθμιση και απαξίωση των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή ενδεχομένως έχουν προσωπική εμπάθεια ή διαφωνία σε αυτούς ή και για οποιοδήποτε άλλο – πλην αδιάφορο λόγο.
Δείχνουν μέλη χωρίς ίχνος αριστερής συνείδησης, με μόνη ασχολία την αυτοπροβολή μέσα από μια δημόσια, \”άρρωστη\” και εμπαθή κριτική (με απολύτως απεχθή παλαιοκομματική μεθοδολογία) στην ηγεσία τους.
Καμιά σχέση δεν έχει αυτή η συμπεριφορά για μέλη αριστερών κομμάτων, και οδηγεί σε ανεπίτρεπτα συμπεράσματα που με ασφάλεια και σιγουριά υποβαθμίζουν αισθητά την εικόνα και την πραγματική αναγκαιότητα ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ στην κορυφή της εκλογικής βαθμίδας.
Το ξεκάθαρο μήνυμα στην συγκυβέρνηση θα δοθεί από το λαό στην κάλπη των Ευρωεκλογών προς τη ΝΔ και το συνεταιρικό πλέον ΠΑΣΟΚ, αφού θα πρέπει με τόσα κακά που έχουν κάνει στη χώρα να ισοπεδωθούν εκλογικά, με σημαντική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμη καμιά περιφέρεια ή μεγάλος δήμος δεν πρέπει, αν είναι δυνατόν, να κρατηθεί από τα «μνημονιακά κόμματα», που με τον μανδύα και την κάλυψη των δήθεν ανεξάρτητων σχημάτων, προσπαθούν να μπερδέψουν και να εγκλωβίσουν αντιμνημονιακούς ψηφοφόρους.
Υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που στήριξαν και ψήφισαν μνημόνια, που υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν τις μνημονιακές πολιτικές, χωρίς να έχουν καταθέσει τις κομματικές τους ταυτότητες (όχι δηλαδή πως κι αν τις καταθέτανε θα αλλάζανε τις πολιτικές τους), μας εμφανίζονται σήμερα ως υποψήφιοι σωτήρες του τόπου από τα μνημόνια που οι ίδιοι είτε άμεσα είτε έμμεσα ψήφισαν και στηρίζουν και να μας απαλλάξουν από τα αμαρτωλά κόμματα που οι ίδιοι στελέχωσαν και υπηρέτησαν, και που οι ίδιοι συνεχίζουν να είναι στελέχη και μέλη χωρίς βέβαια να το διατυμπανίζουν πια λόγω συγκυρίας στα κόμματα αυτά (βλέπε υποψήφιοι ΠΑΣΟΚ , ΝΔ, Δήμος Ηρακλείου, Περιφέρεια Κρήτης, κ.λπ. ).
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που εμφανίζονται σχεδόν παντού με \”ανεξάρτητα\” σχήματα και ψηφοδέλτια, εκλογικό στόχο δεν έχουν να κρατήσουν κάποιες θέσεις, αλλά μοχθούν με κάθε τρόπο ή μέσον να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ όπου προτείνει και στηρίξει κομματικό υποψήφιο.
Εννοείται βέβαια ότι στο δεύτερο γύρο όπου έχει «περάσει» «Συριζαίος», οι υποψήφιοι της συγκυβέρνησης και της προδοτικής ΔΗΜΑΡ θα πάνε πακέτο, συνεπικουρούμενοι κι από «λοιπές δημοκρατικές(!) δυνάμεις».
Η λογική του ΣΥΡΙΖΑ να έχει χρισμένο υποψήφιο ακόμη και στο κάθε χωριό είναι πολιτικά και οργανωτικά καταστροφικό, γιατί θα δώσει τη δυνατότητα τη βραδιά των εκλογών να δείξουν και να προβάλλουν έντονα οι αντίπαλοι του – χρόνια την … τρώμε την… πατάτα! –, πόσους δήμους έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ με κομματικό υποψήφιο.
Γνώμη μου είναι λοιπόν, ότι υποψήφιοι με «χρίσμα» από το ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι μόνο στις Περιφέρειες και στους Δήμους – έδρες νομών (μητροπολιτικούς) και σε δήμους με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι απεμπολούμε την πιθανότητα – δυνατότητα στήριξης υποψηφίων σε μικρότερους Δήμους με την προϋπόθεση ότι θα κατακτηθεί η δεύτερη τουλάχιστον θέση.
Η μάχη δίνεται άνισα, γιατί οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ επιστρατεύουν μεθόδους που θα ζήλευαν και οι πιο πολύπειρες και καταχθόνιες μυστικές υπηρεσίες και οργανώσεις συμμοριών.
Για την Κρήτη στόχος στη μάχη των ευρωεκλογών θα πρέπει να είναι κατά τη γνώμη μου, ένα σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό από το 35% του 2012, ενώ θα πρέπει να είναι και η νίκη στην περιφέρεια ως αυτονόητη.
Επίσης στόχος για την Κρήτη θα πρέπει να είναι η ανατροπή των «μνημονιακών» δημάρχων στις έδρες των νομών, καθώς και η μάχη για κάποιους ακόμα ειδικών χαρακτηριστικών δήμους.
Η λογική του ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικήσει ακόμα και τον τελευταίο επαρχιακό δήμο της Κρήτης, με «χρισμένο» υποψήφιο, είναι όχι μόνο εκλογικά αποτυχημένη προσπάθεια, αλλά πολιτικά και οργανωτικά ολέθρια για το ΣΥΡΙΖΑ, αφού με τον τρόπο και τακτική αυτή πολώνει και αποδιώχνει τους αντιμνημονιακούς ψηφοφόρους που θα στηρίξουν άλλα δημοτικά ψηφοδέλτια (λόγω τοπικών ιδιομορφιών, συγγενειών, πελατειακών, οικονομικών σχέσεων, κ.λπ.), ώστε να αποστραφούν ολικά τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ και για την περιφέρεια, αλλά και για την κάλπη των Ευρωεκλογών.
Δεν είναι πολιτικά σωστό, την τελευταία στιγμή να γεννιούνται «δημοτικές κινήσεις» από το ΣΥΡΙΖΑ σε μικρούς δήμους με την συγκυριακή συνένωση μερικών ανθρώπων χωρίς να έχουν εμπειρία ή έστω κάποια γνώση των δημοτικών πραγμάτων στους συγκεκριμένους δήμους, χωρίς να είναι γνώστες των προβλημάτων και των τοπικών κοινωνιών, να προσπαθούν να «φυτέψουν» ένα «ευκαιριακό» ψηφοδέλτιο έστω λειψό, με μόνη ασφαλή προοπτική την ήττα τους στο δήμο, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό και την πόλωση που ήδη θα έχει προκύψει εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ από την κάλπη της περιφέρειας και των ευρωεκλογών.
Η λογική να καταγραφεί απλά μια εκλογική δύναμη και ένα αντίστοιχο ποσοστό της τάξης του 10 ή 15% είναι λογική ΚΚΕ που είναι αποτυχημένη εδώ και δεκαετίες τώρα στις εκλογικές αναμετρήσεις.
Ας αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις λογικές προηγούμενων εκλογικών δημοτικών αναμετρήσεων που ήταν η καταγραφή ενός μικρού ποσοστού που επεδίωκε, και ας προσαρμοστεί στο νέο ρόλο που έχει επιφορτιστεί από την ιστορία και από τη συναίσθηση χρέους, και που να καταγράφει μόνο νίκες με στόχο την ανατροπή των μνημονιακων σκουπιδιών που ξεπουλούν τη χώρα και εξαθλιώνουν τους κατοίκους.
Δεν μπορώ να καταλάβω ποιο θα είναι το πολιτικό όφελος που θα αποκομίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, κερδίζοντας ο χρισμένος συνδυασμός του, ένα μικρό ποσοστό σε ένα μικρό δήμο και ταυτόχρονα δημιουργώντας πρόβλημα με σημαντική συρρίκνωση των ποσοστών του στις κάλπες της περιφέρειας και των Ευρωεκλογών.
Κάποιοι προφανώς υποψήφιοι έχουν δει τον εαυτό τους ως «αυτοκράτορες» ή νομίζουν ότι το κόμμα θα \”στήσει μπέτη\” για να τους εκλέξει.
Θα ρωτήσει κάποιος: ένα μέλος ή στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κατέβει υποψήφιος δήμαρχος σε ένα χωριό;
Απάντηση: και βέβαια μπορεί κάθε πολίτης να ασχολείται με τα κοινά και να είναι υποψήφιος δήμαρχος, με μια διαφορά κατά τη γνώμη μου: να μην περιμένει να τον εκλέξει δήμαρχο το κόμμα του, ούτε να έχει «εξασφαλίσει» το χρίσμα ως διαβατήριο εκλογής του, αλλά να παλέψει και να πείσει την τοπική κοινωνία ότι είναι ο πιο κατάλληλος για να την υπηρετήσει.
Αυτός που ζητάει χρίσμα συνήθως είναι αυτός που δεν παίρνει ούτε την ψήφο του. Οι λογικές αυτές της παρέας δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα και την αριστερά, και είναι οι ίδιες λογικές και πρακτικές που χρησιμοποιούνε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στη Κρήτη τώρα και δεκαετίες, που αυτές τις λογικές καταδικάζει ο λαός καθημερινά, γι\’ αυτό αναζητά κάτι καινούριο και φρέσκο για να εμπιστευτεί και να οραματιστεί.
Οι τοπικές κοινωνίες ούτε εκβιάζονται, ούτε πρέπει να προκαλούνται με τρόπους \”περίεργους\”, ούτε να νομίζουν κάποιοι ότι μπορούν να χρησιμοποιούν το κόμμα για προσωπική ανέλιξη σ’ αυτές, ή για προσωπική προβολή και όφελος, εφαρμόζοντας τις προσωπικές τους στρατηγικές ή ακόμα κάποιοι άλλοι – συμβαίνουν κι αυτά – να προσπαθούν να εκδικηθούν τους τοπικούς τους αντιπάλους ή κάποιους που δεν θα \”γούσταραν\”.
Η αριστερά, αν έρθει, που πρέπει να έρθει, δεν πρέπει να έχει στόχο την εκδίκηση, αλλά να υπηρετεί τη δικαιοσύνη και την ηθική σε όλα τα επίπεδα.
Για ποια ανατροπή μιλάμε, όταν οι τρόποι, οι συμπεριφορές, οι πρακτικές και λογικές άλλων εποχών και άλλων αστικών κομμάτων, αν και έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού μας, κάποιοι και στο ΣΥΡΙΖΑ τις «επαναφέρουν από το παράθυρο» για την προσωπική τους ανέλιξη και προβολή;
Όταν λέμε ανατροπή δε νομίζω να εννοούμε τις αλλαγές προσώπων που ίσως βαρεθήκαμε να βλέπουμε, αλλά τις ανατροπές στην συμπεριφορά, στις ιδέες, στις πρακτικές, στο ήθος, στις ξεπερασμένες λογικές και στην αλλαγή τρόπου σκέψης.
Για την ιστορία και μόνο να θυμίσω (πολλοί βέβαια ξέρουν) ότι στο Νομό Ηρακλείου για δεκαετίες, όταν τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ ήταν 65% , με κυβέρνηση, με όλο το κράτος στη διάθεση του, με οργανώσεις και κομματική δύναμη αδιαπέραστη, με εμπειρία σε εκλογικές αναμετρήσεις πρωτόγνωρη, στις δημοτικές εκλογές η πλειοψηφία των υποψηφίων χρισμένων από το ΠΑΣΟΚ δημάρχων έχανε πανηγυρικά.
Ακόμη και η νομαρχία Ηρακλείου θα χανότανε από το ΠΑΣΟΚ το 2002 αν στο δεύτερο γύρο πήγαινε τότε ο φίλος Ευριπίδης Κουκιαδάκης.
Ας διδαχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ από χρίσματα γιατί νομίζουνε ότι τα χρίσματα είναι και διαβατήρια για ράψιμο δημαρχιακών κουστουμιών και ποικίλης πολιτικής ανέλιξης.
Από εμπειρία σας λέω ότι χρίσματα ζητούσαν αυτοί που δεν μπορούσαν να κάνουν συνδυασμό μόνοι τους, και χρίσματα ακόμα έδινε το ΠΑΣΟΚ και σε αυτούς που θα εκλεγότανε έτσι κι αλλιώς..
Σας θυμίζω ότι χρίσμα είχε ο Δανέλης στη Χερσόνησο και ο Αρναουτάκης στις Αρχάνες από το ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ τα χρόνια των σκληρών συγκρούσεων γιατί απλά θα εκλεγότανε και τρέχανε τα κόμματα να πιστωθούν τη νίκη.
Εν κατακλείδι, ας μην ράβουν κάποιοι δημοτικά κουστούμια, αφού δεν έχουν το ύφασμα ακόμη. Δείχνουν μόνο κάποιοι ότι το ενδιαφέρον τους είναι περισσότερο για προσωπικό όφελος παρά αγωνία για ανατροπή του σάπιου καθεστώτος της διαπλοκής.
«Το πιο ατίθασο και επικίνδυνο άλογο είναι το καλάμι».
Η απειρία δεν είναι κακό να υπάρχει, αρκεί να μην είναι οδηγός και σύμβουλος στις αποφάσεις. Ούτε είναι άλλοθι η απειρία, που στο όνομα της οδηγούμαστε σε συνειδητά σφαλερές επιλογές.
Είναι καλύτερα να διορθώνει κάποιος τις λανθασμένες του αποφάσεις, παρά να τις υλοποιεί.
Δεν είναι εγωιστικό, αλλά δείγμα ανθρώπου που αναγνωρίζει τα λάθη και πορεύεται σωστά, πιστεύοντας ότι μοναδικός σκοπός και στόχος είναι μια κοινωνία πιο δίκαιη, με εξάλειψη της φτώχειας και της αδικίας, με δικαιοσύνη και στοχεύοντας στην ολοκλήρωση του ανθρώπου.
Κλείνοντας θέλω να καταλήξω σε κάποιες προτροπές προς όλους τους αποδέκτες (φυσικούς και δυνητικούς).
Ασχοληθείτε φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ να κάνετε το κόμμα περισσότερο αξιόπιστο και φερέγγυο, σταθερό και σίγουρο για τις θέσεις του που να ορθώνεται στα μάτια των πολιτών, ως τείχος αντίστασης και θάλλον δέντρο ελπίδας και σωτηρίας του τόπου.
Δείχνετε υπέρμετρο άγχος για επουσιώδη ζητήματα και δεν ασχολείστε με το να πεισθούν και να σιγάσουν ή να αποχωρήσουν ή να αναζητήσουν την πολιτική στέγη που μπορεί να τους στεγάσει οι κάθε λογής δεξιόστροφοι Σταθάκηδες και οι πολιτικές που εκφράζουν (5% απεχθές χρέος, φορολόγηση ιδιωτών και εταιριών κ.λπ.), που δημιουργούν προβλήματα και σύγχυση στην κοινή γνώμη (άλλο ο απαιτητός, διαφανής εποικοδομητικός, δημοκρατικός διάλογος που πείθει, κι άλλο η συστηματική (να υποψιαστώ και υποβολιμαία;) ενδο-αντιπολιτευτική αντιπαράθεση σε δημόσια θέα που καταπονεί και διχάζει) με τις τακτικές δηλώσεις τους, παρουσιάζοντας το ΣΥΡΙΖΑ περίπου ευθυγραμμισμένο με το οικονομικό πρόγραμμα της συγκυβέρνησης, χωρίς να ακολουθεί επίσημη διάψευση από το κόμμα.
Γίνετε φερέγγυοι με τις προτάσεις και θέσεις που πρέπει να εκφράζονται ενιαία και όχι τον πρώτο λόγο να τον έχουν αυτοί που καταστρατηγούν αποφάσεις (κατανοώ τη εποικοδομητική διαφορετικότητα, αποστασιοποιούμαι από τη διχαστική πρακτική) του πρόσφατου συνεδρίου σας.
Πρέπει άμεσα να θεραπεύσετε τις «παιδικές ασθένειες» του κόμματος σας που οδηγούν στην αναγκαστική, χρήσιμη και \”βίαιη\” προσαρμογή σε κυβερνητικό κόμμα σωτηρίας, ελπίδας και δικαιοσύνης.
Άλλως τον κόσμο που προσπαθεί και θέλει να σας εμπιστευτεί και δεν πείθεται ότι εσείς (το ΣΥΡΙΖΑ) είστε ο δημοκρατικός (και η δημοκρατία έχει όρους λειτουργίας, δεν είναι ενστικτώδης ή ασύστολη ατομική έκφραση), πρόσφορος πολιτικά και ελπιδοφόρος κοινωνικά πολιτικός χώρος, θα τον στείλετε πάλι στα κυβερνητικά κόμματα, δείχνοντας ότι \”όλοι ίδιοι είναι\” ή θα τον «αναγκάσετε» να αναζητήσει άλλον πιο αξιόπιστο, που τώρα όμως δεν υπάρχει… ή οργίλο και αντικοινωνικό κομματικό χώρο (που δυστυχώς υπάρχει ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ…), οδηγημένος από την απελπισία του.
Όσες ψήφους και να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές κάλπες, ανατροπή δεν πρόκειται να υπάρξει.
Το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε δεκαετίες, με τους περισσότερους δημάρχους να ανήκουν σε άλλα κόμματα.
Μόνο μια συντριπτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, θα ανάγκαζε την κυβέρνηση να οδηγηθεί σε βουλευτικές εκλογές για να παραδώσει επιτέλους την εξουσία και να αρχίσει η σταθεροποίηση και η ανόρθωση της χώρας.
Όλες οι άλλες επιλογές ή μεθοδεύσεις ότι θα φύγει η κυβέρνηση με ευχολόγια και με εικασίες είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Πολλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά διαπληκτίζονται και βρίζονται στο διαδίκτυο βγάζοντας τα απωθημένα τους – πράγμα ανεπίτρεπτο, αφού ως αριστερό κόμμα πρέπει να είναι υπόδειγμα σε διαδικασίες εσωτερικού διαλόγου, κάτι που δεν το συναντάς στα άλλα αστικά κόμματα. Καιρός όμως είναι να τα ξεπεράσουμε όλα αυτά.
Φίλοι και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ , δείξτε ότι εσείς σκέφτεστε διαφορετικά από τους συγκυβερνώντες.
Δείξτε ότι ο τόπος και ο λαός είναι πάνω από το προσωπικό σας όφελος, ανέλιξη και φιλοδοξία.
Δείξτε ότι εσείς είστε αυτοί που θα βάλετε φρένο στην κατηφόρα που οδηγείται η χώρα μας.
Δείξτε, επιτέλους, ότι δεν ταυτίζεστε με τους Σαμαροβενιζέλους.
Αν τα καταφέρετε και πείσετε το λαό ότι διαφέρετε, ο λαός θα είναι μαζί σας συμπορευόμενος στην κοινή προσπάθεια για τη μεγάλη ανατροπή.
Για να μην έρθει πάλι ο Θίασος με τη θεατρική παράσταση της συγκυβέρνησης και το έργο \”πλεόνασμα υπάρχει\”, για να οδηγήσει αυτή τη φορά τη χώρα και το λαό οριστικά και κυριολεκτικά στο τάφο.
Όπως είναι ευνόητο και γίνεται εμφανέστατο το παραπάνω άρθρο δεν έχει καμία «αντιπολιτευτική» έννοια ή έννοια αντιπαράθεσης προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ούτε σκοπό έχει να «ανοίξει» κάποιον διάλογο (καιροί γαρ ου μενετοί!) με διάφορα πολιτικά ή μη στελέχη του κόμματος.
Στόχος μου είναι – λόγω και της εμπειρίας και γνώσης του τοπικού και κοινωνικού χώρου – να καταθέσω τον προβληματισμό μου (και ο έχων ώττα…) για την ευώδοση ενός νικηφόρου εκλογικού αποτελέσματος, με την αποφυγή κάποιων (ίσως) εσφαλμένων αποφάσεων που θα στερήσουν από τον λαό μας την ελπίδα της ανατροπής.
Υ.Γ. Συμφωνώ με το διευθυντή του Τσίπρα, Νίκο Παππά, που σε συνέντευξη του είπε ότι: «… ο κίνδυνος για το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να μετατραπεί σε νέο ΠΑΣΟΚ, αλλά να γίνει ένα ακόμη Κ.Κ.Ε…».
Σπύρος Μαγκουφάκης
Εκπαιδευτικός, Πρώην Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Καποδιστριακού Δήμου Αστερουσίων