Οι επιτραπέζιες ελιές, το παρθένο ελαιόλαδο, οι κονσέρβες ροδάκινων, τα γαλακτοκομικά προϊόντα (κυρίως φέτα) και οι τσιπούρες, περιλαμβάνονται στην πρώτη εικοσάδα των εξαγώγιμων ελληνικών προϊόντων προς τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με την έκθεση του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων του Προξενείου μας στη Νέα Υόρκη, οι ελληνικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ το 2013 κατέγραψαν ελαφρά πτώση (-3,6%) συγκρινόμενες με τις εξαγωγικές μας επιδόσεις το 2012.
Συγκεκριμένα, η αξία των εξαγωγών μας το 2013 ανήλθε σε 951,94 εκατ. δολάρια ΗΠΑ περίπου, έναντι 986,99 εκατ. το 2012 και 864,04 εκατ. το 2011.
Ωστόσο οι εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων παρουσίασαν αύξηση σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Αναλυτικότερα οι ελληνικές εξαγωγές αγροτικών προϊόντων προς τις ΗΠΑ, με βάση την αξία τους, είναι ως ακολούθως:
Πρώτες έρχονται οι εξαγωγές επιτραπέζιων ελιών, που ήταν αξίας 101,86 εκατ. δολαρίων, οι οποίες παρουσίασαν άνοδο κατά 8,5% σε σχέση με το 2012.
Ακολουθούν οι εξαγωγές παρθένου ελαιολάδου, που ήταν αξίας 28,25 εκατ. δολαρίων, οι οποίες παρουσίασαν άνοδο κατά 57,8% σε σχέση με το 2012.
Στη συνέχεια έρχονται οι εξαγωγές κονσέρβας ροδάκινου, αξίας 24,9 εκατ. δολαρίων, οι οποίες παρουσίασαν άνοδο κατά 40% σε σχέση με το 2012.
Ακολουθούν οι εξαγωγές τσιπούρας, αξίας 19 εκατ. δολαρίων, οι οποίες παρουσίασαν άνοδο κατά 12,2% σε σχέση με το 2012.
Συγκρίνοντας τις ελληνικές εξαγωγές στις ΗΠΑ με τις αντίστοιχες αμερικανικές εξαγωγές στη χώρα μας, παρατηρούμε ότι οι ελληνικές εξαγωγές (σε αξία) υπερβαίνουν τις αντίστοιχες αμερικανικές κάθε μήνα του παρελθόντος έτους με εξαίρεση τον Απρίλιο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το εμπορικό πλεόνασμα της χώρας μας έναντι των ΗΠΑ διευρύνθηκε, φθάνοντας τα 216,9 εκατ. δολάρια έναντι 182 εκατ. το 2012.
Πρόβλημα τυποποίησης αντιμετωπίζουν οι εξαγωγές ελαιολάδου
Πάντως τα στοιχεία της έκθεσης του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας, η υψηλή τιμή και η απουσία τυποποίησης φαίνεται να είναι η «αχίλλειος πτέρνα» για το ελληνικό ελαιόλαδο, το οποίο, παρά τις σημαντικές προοπτικές που εμφανίζονται πλέον στην αγορά των ΗΠΑ, αδυνατεί να κατακτήσει σε αυτήν σημαντικό μερίδιο.
Ενα από τα βασικά προβλήματα που ευθύνονται για τη μη περαιτέρω διείσδυση του ελληνικού ελαιολάδου στην αμερικανική αγορά είναι η υψηλή τιμή του.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της προαναφερθείσας έκθεσης, η αξία ανά τόνο του ελληνικού ελαιολάδου ήταν η υψηλότερη το 2012 (3.426 δολάρια), με το ιταλικό να διαμορφώνεται στα 3.352 δολάρια/τόνο. Η υψηλή τιμή του ελληνικού ελαιολάδου σχετίζεται αφενός με την υψηλή ποιότητά του και αφετέρου με το υψηλό κόστος παραγωγής εξαιτίας της έλλειψης οικονομιών κλίμακος.
Επιπλέον, το γνωστό πρόβλημα της περιορισμένης τυποποίησης ελαιολάδου στην Ελλάδα, έχει ως συνέπεια να μην εξάγονται διαφοροποιημένα ως προς την ποιότητα και κυρίως ως προς τη συσκευασία, κάτι αντιθέτως που έχουν επιτύχει οι Ιταλοί. Στην πραγματικότητα μεγάλο μέρος της ελληνικής παραγωγής εξάγεται χύμα στην Ιταλία, όπου τυποποιείται και εξάγεται από εκεί στις ΗΠΑ από ιταλικές επιχειρήσεις.
agrotypos.gr