Όσοι τον γνωρίζουν από κοντά και έχουν παρακολουθήσει την πορεία του στο διπλωματικό σώμα, κάνουν λόγο για έναν διπλωμάτη που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει \”αντιδιπλωματική\”  γλώσσα για να υπερασπιστεί τις απόψεις του.

Πρόκειται για τον εν ενεργεία διπλωμάτη κ. Γιώργο Αϋφαντή ο οποίος από το 1985 αποτελεί μέλος της Ελληνικής Διπλωματικής Υπηρεσίας έχοντας υπηρετήσει στο Βουκουρέστι, στο Στρασβούργο (Συμβούλιο της Ευρώπης), στην Οττάβα και στο Βανκούβερ του Καναδά.

Γνώστης των διεθνών και εθνικών θεμάτων, σήμερα έχει αποσπαστεί ως Διπλωματικός Σύμβουλος στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κ. Αλέξη Τσίπρα.

Πριν δυο εβδομάδες βρέθηκε  στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, μετά από πρόσκληση του καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, κ. Ανδρέα Στεργίου, για να μεταφέρει στους αυριανούς πολιτικούς επιστήμονες και δυνάμει μελλοντικούς συναδέλφους του, ένα κομμάτι από την εμπειρία του στο διπλωματικό σώμα.

Ζητήσαμε με τη σειρά μας, από τον κ. Αϋφαντή να μεταφέρει, αυτή τη φορά στους αναγνώστες του Flashnews.gr, τις θέσεις και τις απόψεις του για θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα, σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

*Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στις 20/3/2014

Εδώ και αρκετό καιρό η Κρήτη, έχει \”ξεσηκωθεί\”, μέσω βουλευτών, φορέων και συλλογικοτήτων, για την καταστροφή, εν πλω του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στη Μεσόγειο. Ποια είναι η άποψή σας για το θέμα;

Η Κυβέρνηση όφειλε να εγείρει το θέμα σ` όλα τα διεθνή fora συμπεριλαμβανομένου και του ΝΑΤΟ. Εκεί θα μπορούσε να σταματήσει τη διαδικασία, εάν χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των χημικών ΝΑΤΟϊκά μέσα (assets).  Μπορεί ακόμη να προσφύγει και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά όσων μεθόδευσαν αυτή την καταστροφή της Μεσογείου τελικώς και όχι των χημικών της Συρίας. Αλλά έχει πρυτανεύσει η λογική «όσοι χρωστάνε δεν μιλάνε!»

Η πιθανή ύπαρξη υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο δημιουργούν νέα δεδομένα για τη χώρα μας και ποια πιστεύετε ότι θα είναι η στάση της Τουρκίας σε σχέση με ενδεχόμενες κινήσεις από την ελληνική πλευρά εκμετάλλευσης αυτών των κοιτασμάτων;

Την απολύτως πλέον αναγκαία εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ελληνικής ΑΟΖ δεν μπορούμε να την θέτουμε υπό την έγκριση της Τουρκίας, όπως έκαναν μέχρι τώρα οι κυβερνώντες. Έχουμε αδήριτη υποχρέωση να δημιουργήσουμε και εξασφαλίσουμε τους όρους της απρόσκοπτης εκμετάλλευσης του εθνικού μας πλούτου. Άμεσα, τώρα, όχι το 3014!

Σε αυτά τα χρόνια του Μνημονίου ασκείται έντονη κριτική ότι οι εκπρόσωποι της Ελλάδας δεν διαπραγματεύονται σθεναρά, είτε στις επαφές τους με την Τρόικα είτε στις Βρυξέλλες και τηρούν υποτακτική στάση. Συμφωνείτε με αυτό και τι σημαίνει για εσάς επιτυχημένη διαπραγμάτευση;

Δεν πρόκειται για ανεπάρκεια συγκεκριμένων διαπραγματευτών αλλά για ανεπάρκεια, λόγω της νοοτροπίας και εξάρτησης, των κυβερνώντων. Αυτοί διάλεγαν στα μέτρα τους, τους εκάστοτε διαπραγματευτές, είτε διπλωμάτες είτε πολιτικά πρόσωπα. Οι πολιτικοί δίνουν τις οδηγίες, οι δημόσιοι λειτουργοί εκτελούν. Αν διαφωνούν ριζικά με τις οδηγίες παραιτούνται.

Κατά τη γνώμη σας, ποιά λάθη οδήγησαν την Ελλάδα σε αυτή την κρίση και αν μπορούμε να μιλάμε για μια στρατηγική εξόδου από αυτήν. Η λύση είναι οικονομική ή πρωτίστως πολιτική

Είναι απέραντη η συζήτηση για τα λάθη που μας οδήγησαν στο σημερινό χάλι. Δεν εξαντλείται στη προσωπική άποψη ενός διπλωμάτη, η οποία εν προκειμένω δεν έχει κάποιο τεκμήριο εγκυρότητος ισχυρότερο της άποψης οιουδήποτε άλλου πολίτη. Εκτιμώ ότι η κρίση είναι πρωτίστως και μακράν πολιτική. Δεν έχουμε να κάνουμε εδώ με κάποιο οικονομικό ατύχημα!

Σε δύο μήνες θα στηθούν κάλπες και για τις Ευρωεκλογές στην Ελλάδα. Πιστεύετε ότι θα υπάρξει έξωθεν παρέμβαση από τους δανειστές και μη, στις εκλογές, και αν ναι τι μορφή θα έχει αυτή η παρέμβαση;

Οι δανειστές στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές αναμίχθηκαν απροκάλυπτα υπέρ των εδώ πολιτικών κομμάτων και προσώπων που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους, δηλ. την πάση θυσία αποπληρωμή τώρα θα είναι αμέτοχοι και αμερόληπτοι;

Πώς κρίνετε τη δημιουργία νέων πολιτικών κινήσεων όπως το \”Ποτάμι\”;

Είχαμε στην Αθήνα τον Κηφισό και τον Ιλισό αλλά οι εργολάβοι τους σκεπάσανε και τους κάνανε υπονόμους.

Σας «χρεώνουν» ότι «βρίσκεστε» πίσω από τις επαφές του Αλ. Τσίπρα στο εξωτερικό, για μερικές από τις οποίες, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ, εκφράστηκαν ενοχλήσεις ακόμα και από στελέχη του κόμματος. Τι απαντάτε και αν πιστεύετε ότι μια πετυχημένη εσωτερική πολιτική προϋποθέτει πολλαπλές συμμαχίες στο εξωτερικό;

Κάνω τη δουλειά που μου αναθέτει ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και η όποια αποτίμησή της γίνεται απ` αυτόν.

Η Ελλάδα είχε συνεπή και σαφή Εθνική Πολιτική και ενιαία «φωνή» στο εξωτερικό; Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει «ενιαία φωνή» στα εθνικά θέματα όταν ήδη φαίνονται διαστάσεις σε θέματα όπως η ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη, η ύπαρξη σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα κτλ

Σε κάθε δημοκρατικό κόμμα και σε κάθε ανοιχτή κοινωνία η έκφραση διαφορετικών απόψεων είναι φυσιολογική, αναμενόμενη, δείγμα υγείας.

Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα δεσμεύεται από το πρόγραμμα που θα καταθέσει ενώπιον του Κοινοβουλίου. Στο πρόγραμμα αυτό θ` αποτιμήσουμε αν όντως η Τουρκία επιδιώκει ειλικρινά ν` αποδεχθεί το κοινοτικό κεκτημένο και την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κατά πόσον συμφέρει την Ελλάδα μια ειδική, προνομιακή σχέση ΕΕ-Τουρκίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα, σε αντίθεση με την προσωπική άποψη κάποιων μελών και στελεχών του, δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη της μειονότητας που αναφέρατε.

Πώς βλέπετε τις εξελίξεις στην Ουκρανία και ποιες είναι οι προβλέψεις σας για την πορεία αυτής της κρίσης. Θεωρείται ότι η ουκρανική κρίση ήταν υποκινούμενη με στόχο να περιοριστεί ο ρόλος της Ρωσίας στην Ευρώπη και πώς κρίνετε την αντίδραση ΗΠΑ και ΕΕ στην αντιμετώπιση του ουκρανικού ζητήματος;

Η κρίση στην Ουκρανία ξεκίνησε από την απόπειρα της ΕΕ να υφαρπάξει, μέσω της συμφωνίας σύνδεσης, τον ενεργειακό και βιομηχανικό πλούτο της χώρας. Έναντι 650εκ. ευρώ η ΕΕ έθετε ασφυκτικούς περιορισμούς στην ανταγωνιστική αγροτική παραγωγή της Ουκρανίας, έβαζε χέρι στις βιομηχανίες αιχμής (π.χ. αεροναυπηγική που ήταν στενά συνδεδεμένη με την Ρωσία)) και κυρίως στην φθηνή ενέργεια από τ` αποθέματα άνθρακα στο Ντονέτσκ. Οι ρύποι βεβαίως θα βάραιναν τον Ουκρανικό λογαριασμό!

Όταν ο Γιαννουκόβιτς πιεζόμενος από την Μόσχα δεν επικύρωσε την συμφωνία, ξεκίνησε η διαδικασία ανατροπής του κυρίως από τις Γερμανικές μυστικές υπηρεσίες και στην πορεία των εξελίξεων από τις Αμερικανικές. Το εργαλείο που είχαν προετοιμάσει και χρησιμοποίησαν ήταν οι ναζιστικές οργανώσεις, το κόμμα SVOBODA και οι παραφυάδες του, τα τάγματα εφόδου του «Δεξιού Τομέα». Με ωμή βία και εξαγορά, περί τους 60 βουλευτές ελεγχόμενοι από ολιγάρχες αποσκίρτησαν άλλαξε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία και πραξικοπηματικά καθαιρέθηκε ο νόμιμος –παρά τις προφανείς του ανεπάρκειες και ελαττώματα– Πρόεδρος της χώρας.

Η πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας στο Κίεβο από τους ναζί πυροδότησε την Ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Κριμαία και την ενσωμάτωσή της. Πρωτίστως για γεωπολιτικούς λόγους η στρατιωτική επέμβαση ήταν μονόδρομος για τον Πούτιν. Δεν μπορεί ν` ανεχθεί στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ και την συνακόλουθη απειλή κατά της Ρωσικής ασφάλειας ούτε στην Κριμαία, ούτε στην Ανατολική Ουκρανία ούτε καν στην Οδησσό. Αλλά και σε καθαρά πολιτικό πεδίο, ενδεχόμενη αδράνεια του Πούτιν για τους Ρωσικής εθνικής συνείδησης πληθυσμούς θα προκαλούσε την πολιτική του καταστροφή και ανατροπή στην ίδια την Ρωσία. Αυτός άλλωστε ήταν και ο απώτερος στόχος της Αμερικανικής εμπλοκής.

Οι Αμερικανοί και η ΕΕ δεν μπορούν ν` αντιπαρατεθούν στρατιωτικά με την Ρωσία ούτε στην Κριμαία ούτε στην ανατολική Ουκρανία. Συνεπώς θα περιορισθούν στην απορρόφηση και στρατιωτικοποίηση της δυτικής Ουκρανίας, συνεχίζοντας την διεκδίκηση και των ανατολικών περιοχών και περιμένοντας άλλη, πρόσφορη συγκυρία για να υλοποιήσουν αυτή την διεκδίκηση. Εξ ου και η προσάρτηση ως Ρωσική απάντηση, που εκτιμώ ότι δεν θα σταματήσει μόνον στην Κριμαία.

Υπάρχουν παράπλευρες συνέπειες από αυτήν την αναταραχή για την Ελλάδα ή έστω συγκυρίες που μπορεί να εκμεταλλευτεί προς όφελός των συμφερόντων της;

Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο και συμφέρον να μην προσχωρήσει σε επιθετικές δηλώσεις κατά της Ρωσίας, πολύ περισσότερο σε κυρώσεις που θα ανέστειλαν την πρόσβαση Ρώσων τουριστών στην εύθραυστη όσο και κρίσιμη τουριστική μας αγορά. Αν σπάσουμε τα δεσμά του Μνημονίου, η Ρωσία είναι μια εναλλακτική διέξοδος για την Ελλάδα, σε πολλούς τομείς.

Γι` αυτό και οι δανειστές μας απαιτούν από τους εδώ συνεργάτες τους προκλητική Ελληνική συμπεριφορα, ώστε να τραυματισθούν, ει δυνατόν ανεπανόρθωτα, οι Ελληνο- Ρωσικές σχέσεις.

Έχετε \”συμπορευτεί\” με την Ελλάδα στο εξωτερικό για πολλά χρόνια. Ποιά ήταν η πιο δύσκολη περίοδος για την χώρα μας από άποψη συμμαχιών και ισχύος και πώς περιγράφετε την τωρινή εικόνα της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή;

Δεν έχει συμμάχους, άρα ούτε και αποτρεπτική ισχύ μια χώρα που έχει καταστεί πλήρως αναξιόπιστη (unreliable). H επανάκτηση αξιοπιστίας και ισχύος είναι επίπονη και μακρά διαδικασία, με πρώτο βήμα την ριζική αλλαγή του πολιτικού προσωπικού.

Κλείνοντας ας μιλήσουμε για νίκες, για να μας χαρίσετε μια νότα ανάτασης. Υπάρχουν διπλωματικές νίκες που θυμάστε και που δεν μάθαμε ποτέ και ακόμα, εσείς προσωπικά από τη θητεία σας ως διπλωμάτης, κρατάτε κάτι για το οποίο είστε περήφανος και θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας. Αλήθεια πώς αποφασίσατε από την επιτυχημένη σας πορεία ως διπλωμάτης να ασχοληθείτε από ένα άλλο πόστο με την πολιτική, ως διπλωματικός σύμβουλος του κ. Τσίπρα;


Δεν θα είχε νόημα η περιγραφή κάποιων προσωπικών επιτυχιών σε επί μέρους διπλωματικές συμπλοκές, την στιγμή που στα μεγάλα θέατρα των διπλωματικών μαχών η Ελλάδα έχει σημειώσει βαρύτατες αποτυχίες.

Καθήκον κάθε συνειδητού δημόσιου λειτουργού είναι να μην αποδέχεται μοιρολατρικά την απαξίωση και καταστροφή της χώρας του. Αυτό ακριβώς το νόημα έχει και η συστράτευσή μου στην προσπάθεια που καταβάλει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Ελένη Ζουμαδάκη
[email protected]