29 Μαρτίου, 2014 | 19:50

Η μείωση του φόρου εισοδήματος σε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα, με απώτατη στόχευση το 15%, αποτελεί πρωταρχικό στόχο της κυβέρνησης, η οποία επιδιώκει τη συστηματική και σταδιακή μείωση όλων των φορολογικών επιβαρύνσεων, που θα ενθαρρύνει τις επενδύσεις και θα ενισχύσει την ανάκαμψη, προκειμένου να καταστεί διατηρήσιμη και αξιόπιστη.

Αυτό αποκάλυψε χθες ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Μαυραγάνης, μιλώντας στο 10ο Tax Forum του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, με χορηγό Επικοινωνίας τη «Ναυτεμπορική» και το naftemporiki.gr, υπογραμμίζοντας ότι με αμείωτη ένταση συνεχίζεται και η συστηματική απλούστευση του φορολογικού μας συστήματος, αλλά και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αφού «δεν χωρά αμφιβολία ότι η πραγματική και δραστική μείωση των φόρων στην Ελλάδα περνάει και μέσα από τη συρρίκνωση της φοροδιαφυγής».

Από την πλευρά του και ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Χ. Θεοχάρης, στην ομιλία του στο ίδιο Συνέδριο, τόνισε ότι η δημοσιονομική σταθερότητα και η επίτευξη πλεονασματικών προϋπολογισμών θα ανοίξουν το δρόμο για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στο μέσο όρο της Ευρωζώνης, από το 2015.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Θεοχάρης εμφανίστηκε αρνητικός σε οποιουδήποτε τύπου νέα περαίωση, αλλά όχι και στον επαναπατρισμό κεφαλαίων, χωρίς όμως τη θέσπιση φορολογικών κινήτρων, παρά με με άρση των ποινικών κυρώσεων και προστίμων.

Αντίθετα, κατά τον κ. Θεοχάρη, όσοι επαναπατρίσουν κεφάλαια από το εξωτερικό θα πρέπει να φορολογηθούν με τους συντελεστές που ισχύουν, ώστε να μην τύχουν ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης, που θα ήταν άδικη έναντι των υπόλοιπων φορολογουμένων στο πλαίσιο της φορολογικής δικαιοσύνης.

Ο κ. Θεοχάρης, κατά τη διάρκεια της χθεσινής ομιλίας του, τόνισε ότι το υπουργείο Οικονομικών έχει τέσσερις βασικούς στόχους, την εξυπηρέτηση των φορολογουμένων, τη συμμόρφωση, την εισπραξιμότητα, αλλά φυσικά και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Ιδιαίτερη πάντως έμφαση, όπως υπογράμμισε, δίδεται στον εκσυγχρονισμό του Ελεγκτικού Πλαισίου, ο οποίος ήδη επιτυγχάνεται με τα ακόλουθα βήματα:

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Θεοχάρης διευκρίνισε ότι βασικά σημεία ενός γενικότερου απαραίτητου εκσυγχρονισμού είναι: νέο Οργανόγραμμα ΓΓΔΕ, εξορθολογισμός διοικητικών δομών (κενά/επικαλύψεις), περιγραφή μόνο των αρμοδιοτήτων χωρίς καταγραφή λεπτομερειών ως προς τον τρόπο που ασκούνται σε αντίθεση με όλα τα ανάλογα κανονιστικά κείμενα, διοίκηση με ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους, διεύθυνση ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και διεύθυνση υποστήριξης ηλεκτρονικά συναλλασσομένων.

Στη σχετική ενότητα του Συνεδρίου με θέμα τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή ως διεθνές φαινόμενο, συντονιστής της οποίας ήταν ο γενικός διευθυντής της «Ναυτεμπορικής» Γιάννης Περλεπές, μίλησαν ο κ. Αλ. Καρακίτης, επικεφαλής υπηρεσιών Transfer Pricing της ΕΥ, και Παν. Πόθος, εταίρος, Κυριακίδης Γεωργόπουλος Δικηγορική Εταιρεία. Ο κ. Καρακίτης  αναφέρθηκε στο σχέδιο δράσης του ΟΟΣΑ και ειδικότερα στις σχεδιαζόμενες δράσεις του για τη διασφάλιση της φορολογίας εισοδήματος στις χώρες στις οποίες παράγεται αξία για τον όμιλο επιχειρήσεων. Οι δράσεις του ΟΟΣΑ αναφέρονται στον εντοπισμό και την άρση των κενών στο διεθνές φορολογικό σύστημα, που επιτρέπουν περιπτώσεις διπλής φορολογίας. Υπογράμμισε ότι το έργο είναι σε εξέλιξη, ωστόσο δημοσιευθέντα σχέδια και συζητήσεις σε επιμέρους δράσεις δείχνουν την κατεύθυνση των εξελίξεων. Επεσήμανε ότι η διαδικασία είναι ανοιχτή σε διαβούλευση και επιχειρήσεις μπορούν να υποβάλουν τα σχόλιά τους στα δημοσιευόμενα σχέδια. Σε σχέση με το πλαίσιο συζήτησης για τους κανόνες τεκμηρίωσης, πρότεινε βελτιώσεις ώστε να παρέχεται μεγαλύτερη ευελιξία στις επιχειρήσεις για την εφαρμογή τους και να είναι πιο εξισορροπημένο το εύρος των πληροφοριών που θα ζητούνται σε σχέση με το συνεπαγόμενο βάρος συμμόρφωσης.

Στις δυνατότητες εφαρμογής στη χώρα μας του γραμμικού φόρου, flat – tax, αναφέρθηκε στην ομιλία του ο αναπληρωτής καθηγητής Δημόσιας Οικονομικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και επιστημονικός συνεργάτης του ΙΟΒΕ, Ν. Καραβίτης.

Ο κ. Καραβίτης υπογράμμισε ότι «ως γραμμικό φόρο εννοούμε κάποια μορφή αναλογικής φορολόγησης σε διάφορες παραλλαγές. Μπορεί να υπάρχει κάποιο αφορολόγητο όριο ή κάποια φορολογική έκπτωση, η φορολογία μπορεί να έχει προοδευτικότητα στους συντελεστές, μπορεί να έχει οροφή στη φορολογητέο εισόδημα, οπότε είναι αντιστρόφως προοδευτική, μπορεί να συμπληρώνει το βασικό εισόδημα».

Το βασικό στοιχείο των εμπνευστών του γραμμικού φόρου, όπως ανέφερε ο κ. Καραβίτης, είναι η ενιαιοποίηση της ατομικής και εταιρικής φορολόγησης μέσα από απλές διαδικασίες.

Αυτό βέβαια προϋποθέτει και ένα απλό φορολογικό σύστημα, όμως όλοι γνωρίζουν, κατά τον κ. Καραβίτη, ότι το ελληνικό φορολογικό σύστημα είναι γνωστό για τις παθογένειές του σε όλα τα επίπεδα.

«Βέβαια αυτό που έχει σημασία», όπως παραδέχθηκε, «είναι ότι εν μέσω κρίσης και λόγω αυτής γίνεται μια προσπάθεια αναμόρφωσης του φορολογικού μας συστήματος προς μια κατεύθυνση που θα το κάνει πιο δίκαιο και οικονομικά και εισπρακτικά πιο αποτελεσματικό. Είναι, όμως, μια μοναδική ευκαιρία να αποκαταστήσουμε τη φορολογική δικαιοσύνη και αποτελεσματικότητα και να βοηθήσουμε στη δημοσιονομική εξυγίανση. Αν και είναι νωρίς ακόμα να κριθεί το νέο φορολογικό σύστημα, μπορούμε να διακρίνουμε τις ουσιώδεις διαφορές του από το προηγούμενο και να θέσουμε το ερώτημα ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσουμε στο μέλλον».

Βασικά χαρακτηριστικά του νέου συστήματος, υπογράμμισε ο κ. Καραβίτης, είναι ότι «δεν διακρίνει πλέον εισοδήματα ατόμων, αλλά πηγών. Αυτή είναι μια πρώτη κίνηση προς τις αρχές του γραμμικού φόρου. Το ίδιο γίνεται και με τον περιορισμό του αριθμού των φορολογικών συντελεστών, κατ’ ουσία σε τρεις, από δώδεκα. Ενθαρρυντική, επίσης, αν και με περιορισμούς είναι η διαφαινόμενη κατεύθυνση κατάργησης απαλλαγών, κινήτρων κ.λπ. και η αντικατάστασή τους, όπου αυτό είναι αναγκαίο, με άλλα δημοσιονομικά μέσα, όπως οι δαπάνες. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι ο οριακός συντελεστής για εισοδήματα από μισθούς υπερβαίνει τον συντελεστή επί των εισοδημάτων από επιχειρηματική δραστηριότητα, ο οποίος μάλιστα ποικίλλει μεταξύ των διαφόρων εισοδημάτων (κέρδη, ενοίκια, υπεραξίες κ.λπ.), δείχνει ότι υπάρχει απόσταση να καλυφθεί για την εκλογίκευση του συστήματος».

Το ερώτημα φυσικά που γεννάται κατά τον κ. Καραβίτη είναι «αν οι αρχές του γραμμικού φόρου μάς διδάσκουν κάτι και αποτελούν κάποια από τα σημεία αναφοράς του μελλοντικού φορολογικού μας συστήματος, ή αν οι επιμέρους οικονομικές και κοινωνικές ομάδες πίεσης που έχουν συμφέροντα από το προηγούμενο καθεστώς προτιμησιακών σχέσεων, πολυπλοκότητας και αδιαφάνειας έχουν ακόμα τη δύναμη να στρέψουν το σύστημα προς τα πίσω».

Σε κάθε περίπτωση ο κ. Καραβίτης ήταν κατηγορηματικός ότι «η φορολογία μας στο μέλλον θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από ενιαίους μοναδικούς συντελεστές. Ο ρόλος της αναδιανομής του εισοδήματος μέσω προοδευτικότητας και φοροαπαλλαγών πρέπει να είναι περιορισμένος για το φορολογικό σύστημα και να περάσει στην πλευρά των δαπανών. Το ίδιο πρέπει να γίνει και για την παροχή επιχειρηματικών φορολογικών κινήτρων, όπου πολιτικές, κυρίως θεσμικού-διαρθρωτικού χαρακτήρα, έχουν πολλά περισσότερα να προσφέρουν στην ανάπτυξη της οικονομίας. Για να γίνουν πραγματικότητα, όμως, όλα αυτά υπάρχουν δύο ισχυρά προαπαιτούμενα: πρώτον, ισχυρή, αδέκαστη, δίκαιη και αποτελεσματική φορολογική διοίκηση, και δεύτερον, χαμηλοί, λόγω της αναλογικότητάς τους, φορολογικοί συντελεστές».

«Η μείωση των ονομαστικών συντελεστών, απαιτεί, πέρα από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, τη μείωση των δαπανών στις απαραίτητες, ιδιαίτερα με δεδομένη την πίεση για κοινωνικές δαπάνες, κυρίως λόγω των δημογραφικών προβλημάτων». Κι εδώ, τα νέα είναι καλά, αφού, όπως επεσήμανε ο κ. Καραβίτης, «ήδη φαίνεται η συγκράτηση των δαπανών, αν και στο μέλλον θα πρέπει να γίνει κάποιος αναπροσανατολισμός στο πώς αυτή πραγματοποιείται και, κυρίως, να μην επανέλθουμε στις εποχές του δημοσιονομικού ξεσαλώματος».

naftemporiki.gr