Και όλα αυτά με τις πολιτικές εξελίξεις να “τρέχουν”, λόγω των αποκαλύψεων για την δράση του γραμματέα της κυβέρνησης και τη Χρυσή Αυγή.
Η έξοδος στις αγορές είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός, αλλά γιατί χαιρόμαστε τόσο πολύ; Εφόσον, και ομόλογο και Μνημόνιο σημαίνουν δανεισμός και μάλιστα οι αγορές θα μας δανείσουν με ακριβότερο επιτόκιο.
Ας τα εξετάσουμε αναλυτικά. Όπως όλα δείχνουν, ο σχεδιασμός του οικονομικού επιτελείου για την έκδοση ομολόγου δεν αλλάζει, απλώς η διαρροή για αναβάθμιση την Παρασκευή θα επιτάχυνε απλά τις διαδικασίες και θα όριζε ημερομηνία πιο νωρίς.
Όπως είχε γράψει το newmoney.gr από τις 2 Απριλίου, η πιθανότερη ημερομηνία για την έξοδο, ήταν η εβδομάδα μετά το Πάσχα, αφού θα έχει ανακοινωθεί από τη Eurostat το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Η άφιξη της Γερμανίδας Καγκελαρίου στην Αθήνα, η οποία αναμένεται να δώσει και το πράσινο φως στην προσπάθεια αυτονόμησης της Ελλάδας χρηματοδοτικά, αύξησε την σπέκουλα για έξοδο την Παρασκευή στις 11. Κάποιοι διαρρέουν ότι θα γίνει η έξοδος τελικά την Τετάρτη (9) και η ανακοίνωση σήμερα, Δευτέρα.
Χάνουμε το δάσος και το δέντρο….
Το ζητούμενο, πάντως, δεν είναι η ακριβής ημερομηνία, διότι μέχρι τις 30 Απριλίου η πρεμιέρα -εκτός απρόοπτου-θα γίνει. Το ζητούμενο είναι το επιτόκιο, δηλαδή το κόστος δανεισμού.
Οι ανάδοχοι της έκδοσης που φέρεται να είναι οι Deutsche Bank, Bank of America Merrill Lynch, JP Morgan φέρεται να έχουν ήδη κάνει την έρευνα στους επενδυτές για το κόστος και για αυτό τοποθετείται στο 4,5%.Μία διαφορά 250 μονάδων βάσης της Ελλάδας σε σχέση με την Ιταλία εκτιμάται να είναι η ελάχιστη διαφορά.
Επομένως, εφόσον τα ιταλικά ομόλογα πενταετούς διάρκειας είναι στο 2% περίπου τότε τα ελληνικά θα διαμορφωθούν γύρω στο 4,5%.
Από την άλλη, η αγορά αναφέρει ότι θα είναι γύρω στο 5% με 5,2%, χωρίς να αποκλείουν το χαμηλότερο, διότι λαμβάνουν υπόψιν τις πρώτες εκδόσεις των άλλων χωρών του Μνημονίου που βγήκαν πρώτες στις αγορές, αλλά και τα σημερινά κόστη δανεισμού άλλων περιφερειακών κρατών.
Η Ελλάδα θέλει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Πορτογαλίας, τόσο στις έξοδο, αλλά και στην πορεία που θα ακολουθήσουν στη συνέχεια τα επιτόκια. Το ελληνικό δεκαετές ομόλογο είναι της τάξης του 6,2% και της Πορτογαλίας τώρα στο 3,90%.
Η Πορτογαλία στις 9 Ιανουαρίου προέβη στην έκδοση πενταετούς ομολόγου ύψους 3,25 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,75% και τώρα εκδίδει και δεκαετές για πρώτη φορά από τον Μάιο του 2013, που είχε φτάσει κοντά στο 6%.
Φυσικά, ας μη ξεχνάμε της Ελλάδα τον Μάρτιο του 2012 είχε φθάσει στο 44% και το 2010 κοντά στο 7%!
Τι σημαίνει για τις επιχειρήσεις – μετοχές
Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, μπορεί η ακριβής ημερομηνία να παραμένει στο επίκεντρο, αλλά η ουσία είναι το επιτόκιο. Η μείωση του κόστους δανεισμού σημαίνει εμπιστοσύνη στην οικονομία, παρά την πολιτικές εξελίξεις, μείωση των επιτοκίων εταιρικών ομολόγων, ενώ θα επηρεάσει και τα επιτόκια των τραπεζών στη διατραπεζική αγορά.
Δηλαδή, αύξηση κερδοφορίας, μείωση του κόστους ιδίων κεφαλαίων, αυξήσεις χρηματιστηριακών τιμών και σιγά – σιγά ( αν μάθαμε το μάθημα μας και δημιουργηθεί μίας υγιής αγορά) αυτό θα περάσει στην πραγματική οικονομία, με ενίσχυση ρευστότητας.
Γενικότερα, θα υπάρξει μία ενίσχυση του κλίματος, αλλά για να φανεί αυτό στις τσέπες των πολιτών, αλλά και στους ανέργους θα περάσουν χρόνια, ενώ χρειάζονται και πολιτικές ενίσχυσης των επενδύσεων, αλλά και εξάλειψη της φοροεισπρακτικής πολιτικής. Φυσικά, θα περάσει και στις αποτιμήσεις της κρατικής περιουσίας, με πιθανές αυξήσεις στις τιμές πωλήσεων…
Σχετικά με τις μετοχές, θα γίνει πιο ελκυστική η αποτίμηση των εισηγμένων εταιρειών, λόγω της σχέσης ομολόγων και μετοχών, σχέση την οποία μετρούν οι επενδυτικοί οίκοι για να προβαίνουν σε αξιολογήσεις εταιρειών, αφού το κόστος δανεισμού επηρεάζει ταμειακές ροές και κόστη.
Επομένως, τα παραπάνω εξηγούν γιατί έχει δίκιο η κυβέρνηση να θεωρεί μεγάλο χαρτί την έξοδο στις αγορές, με τον πανηγυρικό χαρακτήρα να θεωρείται, φυσικά, υπερβολή, αφού τόσο το τρίτο Μνημόνιο, όσο και οι εκδόσεις ομολόγων είναι δάνεια… Δεν είναι τσάμπα.
Η διαφορά είναι ότι ανεξαρτητοποιείται μερικώς, με σκοπό να δανείζεται αποκλειστικά από τις αγορές, καθώς το 2016 λήγει και το πρόγραμμα από το ΔΝΤ, όπου μέχρι τότε θα εκταμιεύει 1,8 δισ. Ευρώ κάθε τρίμηνο, αλλά υπάρχει ένα χρηματοδοτικό κενό ύψους 17 δισ. ευρώ για το 2014-2017 .
Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι πλήρως χρηματοδοτημένη για τους επόμενους 12 μήνες, γεγονός που σημαίνει ότι αποτελεί κυρίως ένα τεστ για την Ελλάδα.
Με τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου άνοιξε ο δρόμος για την εκταμίευση των δόσεων ύψους 11,9 δισ. ευρώ (8,3 δισ. ευρώ από την Ευρωζώνη και 3,6 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ), που θα γίνει σε 3 υποδόσεις μέχρι και τον Ιούλιο. Μέχρι το Μάιο θα εκταμιευθούν τα ποσά που χρειάζονται για να πληρωθούν, κυρίως, ομόλογα που λήγουν.
Το οικονομικό επιτελείο αναμένει να καλύψει ένα μέρος του κενού με όποιο ποσό απομείνει από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που χρησιμοποιείται ως μαξιλάρι για πιθανές ανάγκες των Τραπεζών.
Η τρόικα θα επισκεφθεί ακόμα μία φορά την Ελλάδα, τέλη Αυγούστου. Μετά η Ελλάδα μπαίνει σε ένα νέο κύκλο, έχοντας πιθανόν ελαφρύνει το ύψος του χρέους της, έχοντας ίσως εκδώσει και το δεύτερο ομόλογο και διανύοντας μία περίοδο που η εικόνα στο πολιτικό σκηνικό ίσως να αλλάξει…
newmoney.gr