Έγραφε ο γαλάζιος –σύμφωνα με τη στήλη- βουλευτής: «Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κι εγώ το πρωτογενές πλεόνασμα λίγο (σ.σ.: το πρωτότυπο αναφέρει «κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο). Οικονομίας του πρωϊού και ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη (στο πρωτότυπο «θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού»).
Ολα ωραία και μεγάλα φωτισμένα! (όπως και στο πρωτότυπο). Εδώ σας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά (στο πρωτότυπο) τα στατιστικά (τα είδα αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα) κι όχι κ’ εδώ τες φαντασίες μου, τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της κατανάλωσης («της ηδονής» στο πρωτότυπο)».
Σύμφωνα με τον “Μικροπολιτικό” το «Θάλασσα του πρωϊού» είναι ένα από τα λίγα ποιήματα του Καβάφη που παραπέμπουν στη φύση, καθώς ο Αλεξανδρινός θεωρείται ποιητής των κλειστών χώρων. Κάτι σαν το πρωτογενές δηλαδή. Σπάνιο φαινόμενο που δεν το συναντάς κάθε ημέρα…
ΤΑ ΝΕΑ