Την Κυριακή 4 Μαΐου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση μνήμης για τους πεσόντες του ολοκαυτώματος Μαγαρικαρίου, από τα στρατεύματα Κατοχής το Μάη του 1944, καθώς και για τον Αρχηγό της Εθνικής Αντίστασης καπετάν Γεωργίου Πετρακογιώργη.
Στην εκδήλωση τιμής και μνήμης το παρόν έδωσε η Δήμαρχος Φαιστού κ. Μαρία Πετρακογιώργη Ανυφαντάκη, ο Υφυπουργός Εργασίας κ. Βασίλης Κεγκέρογλου, ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. Μάξιμος Σενετάκης, ο Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης κ. Δεικτάκης Γιώργος, ο Αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου κ. Κουκιαδάκης Ευριπίδης, εκπρόσωπος του υποψήφιου Ευρωβουλευτή κ. Εμμ. Κεφαλογιάννη, Αντιδήμαρχοι του Δήμου Φαιστού, μέλη του Δ.Σ. Φαιστού, Πρόεδροι τοπικών κοινοτήτων, καθώς και υποψήφιοι περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι στις επερχόμενες Αυτοδιοικητικές εκλογές.
Αρχικά, τελέστηκε τρισάγιο στο χώρο του Αδριάντα Καπετάν Γεωργίου Πετρακογιώργη, ενώ στεφάνι κατέθεσαν εκ μέρους των οικογενειών η Δήμαρχος Φαιστού, ο π. Υπουργός κ. Εμμ. Παπαστεφανάκης, καθώς και οι επιζώντες αντάρτες που συμμετείχαν στην ομάδα «Πετρακογιώργη». Στη συνέχεια, ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο Πεσόντων στη θέση Γριά Βρύση και κατάθεση στεφάνων στο χώρο του Ηρώου Πεσόντων, ενώ στη συνέχεια έγινε μια ιστορική αναδρομή του ολοκαυτώματος Μαγαρικαρίου από τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό κ. Κουνδουράκη Εμμ., καθώς και από τον νεότερο αντάρτη της ομάδα κ. Βασίλη Σπαχή, που έδωσε σημαντικές πληροφορίες για τα γεγονότα της εποχής.
Στον σύντομο χαιρετισμό της η Δήμαρχος Φαιστού τόνισε χαρακτηριστικά: «Βρισκόμαστε εδώ σήμερα με αίσθημα ευθύνης στην ετήσια εκδήλωση μνήμης του ολοκαυτώματος Μαγαρικαρίου, από τα στρατεύματα Κατοχής το Μάη του 1944. Ως μαρτυρικά χωριά και πόλεις χαρακτηρίζονται στην Ελλάδα, χωριά ή πόλεις τα οποία έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές από ξένους εισβολείς ή κατακτητές σε περιόδους πολεμικών συγκρούσεων. Αφορά συχνότερα οικισμούς που έχουν υποστεί καταστροφές την περίοδο της κατοχής (1941-1944). Ένα από αυτά δικαίως είναι και το Μαγαρικάρι που φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από την καταστροφή του. Ενώ στις μέρες μας καλούμαστε να ανταποκριθούμε σε έναν διαφορετικό αγώνα επιβίωσης, ως απόγονοι όμως αγωνιστών, έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες καταστάσεις και ξέρουμε πως δεν υπάρχει μεγαλύτερο αγαθό από τον τόπο μας και τα χώματα που πατάμε. Αναγνωρίζουμε πως οι θυσίες για το κοινό καλό, δεν λογούνται ως θυσίες, αλλά ως προσφορά. Ξέρουμε πως το να δίνεις δεν είναι απώλεια, είναι υποχρέωση. Για αυτό σεβόμαστε και τιμούμε εκείνους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα μας, ώστε να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι, φροντίζοντας η νέα γενιά να μαθαίνει την ιστορία του τόπου μας και τους ήρωες που τη δημιούργησαν».