Κοινή διατύπωση σχεδόν της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, αποτελεί το γεγονός ότι η πορεία της χώρας και το μέλλον της από την Μεταπολίτευση και έπειτα είναι στοιχεία άρρηκτα συνυφασμένα με την ευρωπαϊκή της πορεία και προοπτική. Η χώρα, από μακροχρόνια , δικά της και μόνον πολιτικά και οικονομικά λάθη, βρέθηκε από το φθινόπωρο του 2009, υπο την μέγγενη ενός αλληλοτροφοδοτούμενου κύκλου πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής οπισθοδρόμησης.

Όταν εκδηλώθηκε η οικονομική κρίση, που στην περίπτωση της χώρας μας , όπως ορθά αποτύπωσε στον δημόσιο λόγο του και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Δραγασάκης, υπήρξε από δικά μας λάθη, αφήσαμε και πέρασε ανεκμετάλλευτος πολιτικός χρόνος.

Έτσι, από τον αλληλοτροφοδοτούμενο κύκλο κρίσης, επήλθαν σκληρά περιοριστικά μέτρα, που όπως συμβαίνει πάντα, δημιούργησαν και εξέθρεψαν φαινόμενα λαϊκιστικού τυχωδιοκτισμού, ζήσαμε την διάχυση του πιο έξαλλου πολιτικού λόγου, του ακραίου εξτρεμισμού, την εμφάνιση ” αντισυγκεντρώσεων ” , στις Πλατείες συναθροίσθηκαν εκμεταλλευόμενες την αγωνία του κόσμου, δυνάμεις του εθνικισμού και της μισσαλοδοξίας, της εγχώριας αντιευρωπαϊκής ακροδεξιάς που ταυτίζεται με τον Βρετανό εθνικιστική Φάρατζ, φωνές που ξεκινούσαν από τις κραυγές για προδοσία και Γουδί και έφθασαν μέχρι την δολοφονία εργαζομένων με μολότωφ, έως και την επανεμφάνιση της τρομοκρατίας.

Από την περίοδο της κυβέρνησης Παπαδήμου, περάσαμε σε μια περίοδο όπου τις πολιτικές αντιθέσεις διαδέχθηκε μια βαθμιαία πολιτική σύνθεση και συνεννόηση. Με την διπλή εκλογική αναμέτρηση του 2012, η ελληνική κοινωνία έκανε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές, που σαν βασική τους συνισταμένη είχαν την διατήρηση του σταθερού ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Η ελληνική κοινωνία, έκανε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές τετραετίας, επιλέγοντας κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Το κυριότερο, επέλεξε, έδωσε εντολή σύνθεσης και συνεννόησης των δυνάμεων που έχουν βασική και αδιαπραγμάτευτη πολιτική τους θέση την παρουσία της χώρας στην εξέλιξη της διαμορφούμενης ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Σε λίγες μέρες, εμείς, οι Πολίτες, καλούμαστε να εκλέξουμε τις νέες αρχές στις Περιφέρειες, στους Δήμους, καλούμαστε να εκλέξουμε τους εκπροσώπους μας στο αναβαθμισμένο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εκλογικές διαδικασίες που ταυτίζονται μεταξύ τους, καθώς η ιδέα, η έννοια της Περιφερειακής Αποκέντρωσης, της Επικουρικότητας, της θεσμικής εκπροσώπησης των περιφερειακών αρχών, ενισχύεται από την Συνθήκη του Μάαστριχτ και έπειτα. Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Επιτροπή των Περιφερειών, αλλά και άλλα αυτοδιοικητικά φόρα, αποτελούν τα βασικά συστατικά στοιχεία άμεσης εκπροσώπησης των Ευρωπαίων Πολιτών, φέρνοντας εγγύτερα τις κοινοτικές εξελίξεις στις πόλεις και στα χωριά της Ένωσης.

Η χώρα, η κοινωνία μπορεί και πρέπει να κάνει βήματα προς τα εμπρός. Καταβάλαμε επίπονες προσπάθειες σαν Κοινωνία για να έχουμε σήμερα διαμορφώσει συνθήκες που μας δείχνουν ότι μπορούμε να βγούμε από την κρίση. Από την Ελλάδα, που πριν από δυο έτη αποτελούσε αρνητική είδηση στα γερμανικά ταμπλόϊντ και βρισκόταν στο στόχαστρο πολιτικών όπως ο Γερμανός πρώην ηγέτης των Φιλελεύθερων Ρέσλερ, που για λόγους εθνοκεντρικής κατανάλωσης μετατράπηκαν σε απροκάλυπτους εφήμερους λαϊκιστές.

Η Ελλάδα, που ασκεί την Κοινοτική Προεδρία στην ΕΕ., στα δυο αυτά χρόνια εργάσθηκε προς την κατεύθυνση της ανάκτησης της τρωθείσας πολιτικής αξιοπιστίας, δημιούργησε θετικές εξελίξεις στα δημοσιονομικά, το συστημικό τραπεζικό της σύστημα έχει αρχίσει να μπαίνει σε κίνηση αναζητώντας αξιόπιστα διεθνή κεφάλαια με σχετική ευκολία.

Η Ελλάδα, έχει από εδώ και πέρα μόνον μια κατεύθυνση και στρατηγική επιλογή: Να προσδιορίσει με σαφήνεια ότι έχει αφήσει πίσω της οριστικά το παρελθόν, ότι ανατροπή αυτής της πορείας δεν έχει καμία προοπτική, ότι η πολιτική σταθερότητα δεν επηρεάζεται, ότι η πολιτική ατζέντα πρέπει να συνεχίσει να επενδύει στην συνεννόηση και στην προγραμματική πολιτική πρόταση, μέσα από διαρκείς αναζητήσεις.

Η πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, σε μια περίοδο που δημιουργείται ένας σταθερός προσανατολισμός, θα συνεχίσει να ρυθμίζεται από την σταθερότητα, την δημοκρατική ομαλότητα. Και αυτός ο προσανατολισμός, που διαχέει οριζόντια το πολιτικό σύστημα και δημιουργεί κοινά σημεία συνάντησης, οφείλει να λειτουργήσει ως θεσμικός χαρακτήρας του, μακρυά από πολωτικές και διχαστικές συμπεριφορές. Μακρυά από αντιφατικά και άστοχα πολιτικά επιχειρήματα, από επαμφοτερίζουσες στάσεις, καθώς η επικέντρωση στον πολιτικό ρεαλισμό είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο ζητούμενο και για την κυβέρνηση και για την αντιπολίτευση.

Οι μηχανιστικές προσεγγίσεις, οι αναδιατάξεις εκλογικών πελατειών στο όνομα ενός θολού αντισυμβατισμού, η μετακόμιση των παλαιολιθικών αντιλήψεων, θα υποχωρήσουν απέναντι στις πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές, στις υπο διαμόρφωση νέες ερμηνείες, πράξεις και αποφάσεις. Οι εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην Ευρωπαϊκή Βουλή, μπορούν να δείξουν την αφετηρία.

* Ο κ. Γιώργος Ζερβάκης είναι εκπρόσωπος των ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ.
Το άρθρο έχει γραφεί αποκλειστικά για το flashnews.gr.

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook