Σύμφωνα με δηλώσεις της επικεφαλής της ομάδας Κάθριν Κόρλες στην εφημερίδα Washington Post, οι έρευνες στο σημείο δεν έχουν ολοκληρωθεί και πολλοί υποστηρίζουν ότι στο κτήριο, γνωστό και ως «Σπίτι» υπάρχουν ακόμη περισσότερα πτώματα βρεφών και όχι μόνο.
Σημειώνεται ότι εκείνα τα χρόνια, το να μείνει μια γυναίκα έγκυος εκτός γάμου αποτελούσε βαρύτατο έγκλημα. Οι ίδιες οι οικογένειες των γυναικών, τις έδιωχναν προκειμένου να γλυτώσουν την κοινωνική κατακραυγή, ακόμη και στις περιπτώσεις που οι άτυχες γυναίκες έμεναν έγκυοι ύστερα από επίθεση βιασμού.
Άνθρωποι που έζησαν κοντά στο “Σπίτι” θυμούνται τη θλίψη και την κατακραυγή. Τα παιδιά των γυναικών αυτών πήγαιναν στο κοντινό σχολείο που δίδασκαν καλόγριες. Τόσο οι συμμαθητές τους, όσο και οι δασκάλες τους, αναφέρουν, τα αντιμετώπιζαν σαν μιάσματα.
Συχνά οι συμμαθητές τους, τους έκαναν άσχημα αστεία ενώ οι καλόγριες απειλούσαν όποιο παιδί δεν ήταν φρόνιμο ότι \”θα το βάλουν να κάτσει κοντά σε ένα παιδί από Το Σπίτι\”, όπως αναφέρουν οι μαρτυρίες στο άρθρο της Post.
Τα παιδάκια που έφευγαν από \”Το Σπίτι\” για να πάνε στο σχολείο ήταν σχετικά λίγα. Τα περισσότερα, μέχρι εκείνη την ηλικία είτε είχαν «φύγει», είτε είχαν υιοθετηθεί, είτε είχαν χαθεί με τις μητέρες ή μόνα τους. Σύμφωνα με τα επίσημα αρχεία του ιδρύματος, κάθε εβδομάδα πέθαιναν δύο παιδιά, ένα πολύ υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Οι βασικές αιτίες θανάτου ήταν η ασιτία ή οι μολυσματικές ασθένειες.
Εκπρόσωποι του κλήρου στην δυτική Ιρλανδία δηλώνουν πλήρη άγνοια για την ύπαρξη του τάφου καθώς εάν το γνώριζαν θα είχαν ήδη προβεί στο στήσιμο ενός μνημείου για τα αδικοχαμένα μωρά.
Αξιωματούχοι της Ιρλανδικής κυβέρνησης από τα υπουργεία Παίδων, Παιδείας και Δικαιοσύνης διέταξαν να διεξαχθεί επίσημη μελέτη στο σημείο καθώς και έρευνα για τις συνθήκες των θανάτων.