Η φράση του κινέζου πρωθυπουργού για τα ελληνικά ομόλογα, τόσο ενόψει της διαπραγμάτευσης για το χρέος, όσο και ενόψει νέας προσπάθειας δανεισμού μέσα στο καλοκαίρι ήταν σίγουρα μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις…
Η σαφής αναφορά του Λι Κετσιάνγκ πως «η Κίνα θα συνεχίσει να είναι μακροπρόθεσμος και υπεύθυνος επενδυτής του ελληνικού ομολόγου» δεν έρχεται τυχαία σε αυτή την περίοδο και μάλιστα από την Αθήνα.
Η υπόσχεση αγοράς ελληνικών ομολόγων σχολιάζεται ως κίνηση στρατηγικής σημασίας, είδηση που αναπαράγουν ήδη τα μεγαλύτερα οικονομικά ξένα μέσα, ανάμεσα σε αυτά και η Wall Street Journal.
Το δημοσίευμα καταγράφει την πρόθεση από πλευράς Κίνας να επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα.
Όπως σημειώνει η WSJ ο κινέζος πρωθυπουργός έδωσε τα εύσημα στον έλληνα πρωθυπουργό για την επιτυχή έξοδο στις αγορές, τον επαίνεσε για τις προσπάθειες αναμόρφωσης της οικονομίας, ενώ παρότρυνε τη χώρα να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις.
«Έχω εκφράσει τη βούληση μου στον κ. Σαμαρά ότι όταν η ελληνική κυβέρνηση θα εκδώσει νέα ελληνικά ομόλογα, η Κίνα θα συνεχίσει να είναι μακροπρόθεσμος και υπεύθυνος επενδυτής του ελληνικού ομολόγου», δήλωσε ο Λι Κετσιάνγκ μέσω του διερμηνέα του, γράφει η εφημερίδα.
Το μήνυμα του κινέζου πρωθυπουργού έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα έμπρακτα και να μεταφέρει ένα αισιόδοξο κλίμα προς τα έξω,«χτίζοντας» βήμα βήμα το νέο οικονομικό προφίλ της χώρας.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του κινέζου πρωθυπουργού στην Αθήνα, Κίνα και Ελλάδα υπέγραψαν 19 ξεχωριστές εμπορικές συμφωνίες, αξίας περίπου 7 δισ. δολαρίων που αφορούν μεταξύ άλλων, την ναυτιλία, την ενέργεια, τα οικοδομικά υλικά και τα αγροτικά προϊόντα.
Το ρεπορτάζ επίσης επισημαίνει και καταλήγει ότι η συγκεκριμένη επίσκεψη του Λι Κετσιάνγκ στην Ελλάδα έρχεται να ισχυροποιήσει τους εμπορικούς δεσμούς – εμπορικές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες, σχέσεις που μέσα στο βάθος του χρόνου συσφίγγουν όλο και περισσότερο.
Σύμφωνα με πληροφορίες η θετική κινεζική στάση απέναντι στη χώρα μας οφείλεται στο γεγονός ότι και η Ελλάδα βοήθησε στην επίλυση ζητημάτων που απασχολούσαν την κινεζική πλευρά στο πλαίσιο της ελληνικής προεδρίας, όπως για παράδειγμα όταν η ΕΕ ήθελε να επιβάλει δασμούς σε επενδύσεις κινεζικών φωτοβολταϊκών στην Ευρώπη, κάτι με το οποίο η Ελλάδα διαφώνησε.