* Μισθωτοί και αυτοπασχολούμενοι έχασαν 43 δις και γύρισαν στην εποχή του 1984.
* Υψηλή θα διατηρηθεί η ανεργία (το 2020 θα κυμαίνεται 22%-23%)
* Κατά 43 δις μειώθηκαν οι πραγματικοί μισθοί των ελλήνων 2010- 2014 ενώ η αγοραστική τους δύναμη συρρικνώθηκε κάτω από τα επίπεδα του 1984.
Αυτά είναι κάποια… ενδεικτικά ανησυχητικά στοιχεία τα οποία διαπίστωσε η επιστημονική ομάδα του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ κατά την παρουσίαση της Ετήσιας Έκθεσης για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση 2014, σήμερα στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με τον κ. Σάββα Ρομπόλη, ομότιμο καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου και Επιστημονικό Διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας που συντόνισε την εκπόνηση της μελέτης «όσο συνεχίζονται οι ασκούμενες πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης, της λιτότητας και της ανεργίας θα συνεχιστεί και το αδιέξοδο για την ελληνική οικονομία».
Στην Έκθεση τονίζεται η αναγκαιότητα άμεσης παράκαμψης της νεοφιλελεύθερης πορείας με ένα νέο μίγμα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που θα ενισχύει την ανάπτυξη, την απασχόληση και τους μισθούς.
Συγκεκριμένα, επισημαίνεται ότι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν μπορεί να αυξηθεί και να μειωθεί η ανεργία, εάν σε βραχυχρόνια διάρκεια μειωθούν οι τιμές των εγχώριων προϊόντων, αυξηθούν οι μισθοί και εάν σε μακροχρόνια διάρκεια βελτιωθεί η διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα μέσω ενός επενδυτικού προγράμματος τεχνολογικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης.
-Οι μειώσεις του μέσου πραγματικού μισθού και της απασχόλησης συρρίκνωσαν το διαθέσιμο πραγματικό εισόδημα των νοικοκυριών μειώνοντας τις αποδοχές εργασίας μισθωτών και αυτοαπασχολουμένων την περίοδο 2010-2013 κατά 41 δισ. ευρώ.
Έως το τέλος του 2014 η μείωση θα είναι επιπλέον 2 δισ. ευρώ. Συνολικά δηλαδή, την περίοδο 2010-2014 εκτιμάται ότι μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι έχουν απωλέσει 43 δισ!
Επισημαίνεται ότι οι αποδοχές μειώθηκαν από 10% έως 50% κυρίως μέσω επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων, την τελευταία τριετία.
Παράλληλα, η αγοραστική δύναμη παρουσιάζει καθίζηση και είναι χαμηλότερη από εκείνη του 1984.
Όσον αφορά στην ανεργία για το 2014 η εκτίμηση είναι ότι θα παρουσιάσει οριακή αποκλιμάκωση (λιγότεροι περίπου 80.000 άνεργοι) η οποία όμως κατά κύριο λόγο οφείλεται όχι στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας αλλά στη μείωση του εργατικού δυναμικού και στην προσωρινή και επιδοτούμενη απασχόληση. Η εκτίμηση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ είναι ότι το 2020 η ανεργία θα κινείται στο 22-23% του εργατικού δυναμικού (1.150.000 άτομα) με ό,τι αυτό αρνητικό συνεπάγεται για την ελληνική οικονομία, τον κρατικό προϋπολογισμό και τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης.
Το γεγονός ότι η οικονομική πολιτική στην Ελλάδα παραμένει στοχευμένη με προσήλωση στη μείωση των δημοσίων δαπανών και την αύξηση των εσόδων από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, δε θα βοηθήσει αλλά αντιθέτως θα επιδεινώσει εκτός των άλλων την κατάσταση στην πραγματική οικονομία.
Τα 14,5 δισ. ευρώ τα οποία θα είναι τα έσοδα από τη συγκεκριμένη στόχευση δε θα επιτύχουν το στόχο μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος.
Δυσμενείς επίσης εξελίξεις προβλέπονται στη ρευστότητα και τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος οι οποίες σηματοδοτούν την «ώρα μηδέν» για το ασφαλιστικό.
Το οριακό έτος στην εξέλιξη των αποθεματικών του ΣΚΑ είναι το 2016 γεγονός που αναδεικνύει την αναγκαιότητα ενός νέου πλαισίου χρηματοδότησης του συνταξιοδοτικού συστήματος με την ανεύρεση νέων πόρων εκτός κρατικού προϋπολογισμού.