Ο δρ Τζέιμς Μπράουν, λέκτορας στη Σχολή Ζωής & Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Άστον, εξέπληξε τους ακροατές του εφετινού Βρετανικού Φεστιβάλ Επιστήμης, που διεξάγεται στο Μπέρμιγχαμ, παρουσιάζοντας τα «μυριάδες οφέλη ενός φαρμάκου, που μπορεί να διαφυλάξει την υγεία και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής».
Όπως εξήγησε, «το θαυματουργό φάρμακο αποτρέπει την παχυσαρκία και τον διαβήτη, μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης διαφόρων μορφών καρκίνου, καταπραϋνει το άγχος και την κατάθλιψη, αυξάνει την κινητικότητα και ελαττώνει κατά 40% τον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου».
Επιπλέον, «βελτιώνει την ικανότητα σκέψης και κρίσης, επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ, περιορίζει κατά 50% τον πόνο της αρθρίτιδας, τονώνει την ενεργητικότητα, καταπολεμά την κόπωση και ελαττώνει κατά 23% τις πιθανότητες πρόωρου θανάτου».
«Ποιο είναι αυτό το φάρμακο;», ρώτησε τους ακροατές του. Και απάντησε μόνος του: «Η συστηματική γυμναστική».
Ο δρ Μπράουν τόνισε ότι τα προαναφερθέντα οφέλη δεν παρατηρούνται σε ανθρώπους που τρέχουν σε μαραθωνίους δρόμους, ξημεροβραδιάζονται στα γυμναστήρια ή αφιερώνουν ώρες ολόκληρες στο τζόγγινγκ.
«Παρατηρούνται σε ανθρώπους που απλώς περπατάνε επί μισή ώρα την ημέρα», υπογράμμισε. «Τόσο απαιτείται για να αποκομίσει κάποιος όλες αυτές τις μειώσεις και βελτιώσεις σε τόσο πολλά και διαφορετικά νοσήματα: μισή ώρα την ημέρα».
Ο δρ Μπράουν πρόσθεσε ότι η φιλοσοφία τού «χρησιμοποίησέ το, ειδάλλως θα το χάσεις» ταιριάζει απόλυτα στις επιπτώσεις της καθιστικής ζωής, η οποία οδηγεί σε απώλεια μυϊκής μάζας που όσο περνάνε τα χρόνια τόσο πιο δύσκολα ανακτάται και γι’ αυτό ασκεί ολοένα μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής.
Αυτό αποδείχτηκε σε μελέτη διαρκείας δύο εβδομάδων, με μία ομάδα νεαρών και μία ομάδα ηλικιωμένων εθελοντών, που είχαν το ένα πόδι τους σε γύψο.
Οι νεαροί εθελοντές έχασαν διπλάσια μυϊκή μάζα απ’ όση οι ηλικιωμένοι (ίσως διότι είχαν περισσότερη, κατά την έναρξη της μελέτης), αλλά έπειτα από τέσσερις εβδομάδες προπόνησης στο γυμναστήριο την είχαν ανακτήσει εξ ολοκλήρου.
Στους ηλικιωμένους, όμως, η μυϊκή μάζα δεν είχε αποκατασταθεί στις τέσσερις εβδομάδες, ενώ ούτε καν στις οκτώ δεν είχε επανέλθει στα προ της ακινησίας επίπεδα.
«Είναι πολύ πιθανό να μην την ανακτήσουν ποτέ», είπε ο δρ Μπράουν. Και πρόσθεσε πως η υπερβολική ακινησία μετά τα 60 οδηγεί με το πέρασμα του χρόνου σε μία διαταραχή που ονομάζεται σαρκοπενία και χαρακτηρίζεται από σημαντική απώλεια μυϊκής μάζας, η οποία πάρα πολύ δύσκολη αποκαθίσταται.
Και για την άνοια
Στο ίδιο μήκος κύματος, η δρ Κάρολ Χόλαντ, λέκτορας Ψυχολογίας στο Κέντρο Υγιών Γηρατειών του Άστον, είπε ότι ένα στα τρία κρούσματα άνοιας μπορούν να αποφευχθούν με τις κατάλληλες τροποποιήσεις του τρόπου ζωής, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η συστηματική φυσική δραστηριότητα.
«Η φυσική δραστηριότητα ασκεί τεράστια αντίκτυπο στην πρόληψη ή επιβράδυνση της νοητικής εκφύλισης με την ηλικία», είπε.
«Η νοητική εκφύλιση δεν είναι αναπόφευκτη. Τριάντα λεπτά ήπιας γυμναστικής όπως το περπάτημα την ημέρα, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης νοσημάτων του γήρατος – και η νοητική εκφύλιση είναι ένα από τα προβλήματα που μαστίζουν τους ηλικιωμένους».
tanea.gr