Η βουλευτής Ε. Κουρουπάκη με αφορμή την παγκόσμια μέρα κατά του καπνίσματος, επισήμανε τα προβλήματα που έχει η κοινωνία για την σωστή ενημέρωση αλλά και περιφρούρηση της υγείας των παιδιών, και όχι μόνο, όσο αφορά τις βλαπτικές επιδράσεις του καπνού στον οργανισμό.

Στην Αθήνα στις 31 Μαΐου – παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος – ομάδες παιδιών ζητούσαν από τους περαστικούς να ανταλλάξουν το πακέτο των τσιγάρων τους με ένα ειδικό cd που βοηθάει στη διακοπή του καπνίσματος

. 

Εξαιρετική ιδέα αλλά και η εφαρμογή της… πρόκληση! 

Όταν τα παιδιά ζητούν να προστατευτεί η υγεία τους και κατά συνέπεια και αυτή των γονιών τους, σημαίνει ότι τα ίδια τα παιδιά έχουν ήδη κατακτήσει αυτό που οι ενήλικες αρνούνται στην πράξη, παρόλο που θεωρητικά αποτελεί στόχο.

 

Στην Ελλάδα, το Υπουργείο Υγείας και η Βουλή κατέληξαν στο νόμο για την καθολική απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε ο νόμος παραβιάζεται καθημερινά και δεν γίνεται σεβαστός απ’ όλους. 

Εξακολουθεί ,λοιπόν, να αποτελεί ζητούμενο η περιφρούρηση της υγείας των πολιτών από τις βλαπτικές επιδράσεις του καπνού και αποδεικνύεται ότι ένα νομοθετικό μέτρο δεν έχει καμία τύχη εάν δεν το αποδεχθεί και δεν το στηρίξει η κοινωνία στην οποία απευθύνεται.

 

Όταν, λοιπόν, η κοινωνία εμφανίζεται αδιάφορη ή ακόμη χειρότερα ανθίσταται, είναι προφανές ότι για ένα τόσο σοβαρό θέμα δεν έχει ενημερωθεί σωστά. Αυτή η ενημέρωση θα πρέπει να απευθύνεται πρωτίστως στα παιδιά και στους νέους, σε όλους τους ανθρώπους δηλαδή που γεννιούνται με πλήρες δικαίωμα εισπνοής καθαρού αέρα ως φυσιολογικοί οργανισμοί!

Η προσπάθεια πρέπει να στρέφεται όχι προς τον καπνιστή αλλά προς το κάπνισμα και στους μηχανισμούς διάδοσής του. 

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι μηχανισμοί αυτοί καταφέρνουν να βάζουν το τσιγάρο στο στόμα 50.000 παιδιών, διαπλάθοντας 50.000 νέες νοοτροπίες καπνιστών κάθε χρόνο. Αυτή η εκπαίδευση γίνεται σε όλους τους χώρους κοινωνικοποίησης των νέων: στα καφενεία, τα κέντρα διασκέδασης και εστίασης, τα μπαρ, τα εστιατόρια, τις καφετέριες….

 

Παραμένει εξίσου ισχυρό, όμως, και το αντιφατικό πρότυπο του γονιού που ενώ συμβουλεύει, προσπαθώντας να αποτρέψει το παιδί του από το κάπνισμα, με τη δική του συμπεριφορά – όταν ο ίδιος καπνίζει- το ωθεί στο αντίθετο αποτέλεσμα. 

Σε αντιφατικό, λοιπόν, περιβάλλον μεγαλώνουν τα παιδιά στην Ελλάδα και γι’ αυτό προβάλει μεγαλύτερη η ευθύνη της Πολιτείας να ενημερώσει ώστε η αποφυγή του καπνίσματος να αποτελεί συνειδητή επιλογή και προϊόν αυτόνομης βούλησης και όχι αποτέλεσμα καταπίεσης, απαγόρευσης ή επιβολής του αντικαπνιστικού νόμου. 

Η επέκταση της ενημέρωσης στο σχολείο και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος του Υπουργείου Υγείας. 

Μόνο όταν ενημερωθούν σωστά και πεισθούν οι νέοι, η αυριανή κοινωνία, ο νόμος θα γίνει σεβαστός, αποδεκτός από το σύνολο των πολιτών και συλλογικά ωφέλιμος. 

Μόνο με τη συναίνεση της κοινωνίας θα επιτύχουμε την ουσιαστική εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου που είναι νόμος για την προστασία της κοινωνίας,του ύψιστου αγαθού της υγείας και εν τέλει της ίδιας της ζωής!