Η εκλογική διαδικασία της ΠΕΔ, ανέδειξε την παθογένεια της Κρήτης, με την δημιουργία κομματικών συνδυασμών, με πολλές τρικλοποδιές και αποκλεισμούς.
Αντί να υπάρχει ένας συνδυασμός, δημιουργήθηκε ο άξονας Λαμπρινού και Βάμβουκα που ουσιαστικά απέκλεισε 22 δημάρχους.
Κατέκτησαν μία πύρρεια νίκη διχάζοντας βαθιά την Κρήτη, διαδικασία την οποία χρεώνεται ο κος Βάμβουκας που πήγε απέναντι στην συνολική πρόταση των Δημάρχων Χανίων που πίστευαν ότι ο Πρόεδρος της ΠΕΔ πρέπει να είναι κάποιος με αποδεδειγμένες αυτοδιοικητικές ικανότητες, όπως είναι ο Γιάννης Μαλανδράκης.
Σε αυτές τις διαδικασίες, το κριτήριο θα έπρεπε να είναι οι ικανότητες και όχι τα πληθυσμιακά κριτήρια.
Ο κος Λαμπρινός, προς το παρόν δεν έχει δείξει το αναμενόμενο, η πόλη του Ηρακλείου πάσχει σε θέματα καθαριότητας, ο συντονισμός στις υπηρεσίες του Δήμου είναι ελλιπής και γενικότερα δεν υπάρχει όραμα, ενώ ο ίδιος είναι όμηρος των έμπειρων πασοκογενών του συνδυασμού του.
Δυστυχώς η Κρήτη μπαίνει σιγά – σιγά σε μια περίοδο στασιμότητας και μυωπικής διαχείρισης, καθότι η ανυπαρξία πολιτικών πρώτης γραμμής για την διεκδίκηση των δικαίων της από το αθηνοκεντρικό κράτος, ρίχνει το βάρος στον άξονα Λαμπρινού – Βάμβουκα.
Για το μέλλον θα ήταν σοφό να αφήσουν τους ρεβανσισμούς, τις σκληρές διχαστικές πολιτικές και να ενώσουν προοδευτικές δυνάμεις, αφού τα επόμενα πέντε χρόνια είναι μεγάλο χρονικό διάστημα πολιτικής και αναπτυξιακής διαχείρισης για την Κρήτη.
Έχουν υποχρέωση να δικαιώσουν αυτούς που τους ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές για να μην θεωρηθούν ότι εξαπάτησαν τόσο κόσμο και είναι πολιτικά έντιμο και ηθικό να ζητήσουν βοήθεια από παντού για το καλό του τόπου μας.
Έχουν όμως το επίπεδο και την πολιτική νοημοσύνη να το κάνουν;
Είναι ένα ερώτημα που πιστεύω ότι θα απαντηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Μέχρι τότε..
Ιπποκράτης Μανουδάκης