Δυστυχώς, στην Ελλάδα ο τουρισμός παίρνει μια επικίνδυνη πορεία προς την παροχή «all-inclusive διακοπές».

Είναι σαφές ότι υπάρχει ζήτηση στην αγορά για «all inclusive», μια τάση που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία πέντε περίπου χρόνια. Μετά λύπης και η Ελλάδα επέτρεψε στον εαυτό της να ξεγελαστεί από αυτό το παγκόσμιο επιχειρηματικό τουρισμό.

Οι παλιές πόλεις στη Λέσβο και τη Ρόδο σφύζουν από ζωή, όμως στα θέρετρα το all-inclusive έχει εξαφανίσει οικογενειακές ταβέρνες, μικρά καταστήματα, μικρά και οικογενειακά ξενοδοχεία, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών. Αυτή η κατάσταση φαίνεται ανάγλυφα και στις Κάτω Γούβες στην Κρήτη, και σε πολλές άλλες περιοχές της Κρήτης και της Ελλάδας .

Μια πάλαι ποτέ ζωντανή τοπική οικονομία έχει μετατραπεί σε μια θλιβερή ερημιά. Τα μικρά οικογενειακά ξενοδοχεία υπήρξαν μια ζωντανή διαφήμιση για την Ελλάδα πριν από πολλά χρόνια και σήμερα αγωνίζονται να επιβιώσουν. Την τελευταία επταετία τα μικρά καταλύματα και όχι μόνο διανύουν μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης εξαιτίας μιας συνεχής άστοχης πολιτικής που είχε ως αποτέλεσμα την αλόγιστη επιδότηση δημιουργίας νέων ‘πεντάστερων’ ξενοδοχειακών μονάδων σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Αυτό οδήγησε στον κορεσμό και στον οικονομικό αθέμιτο ανταγωνισμό απέναντι στις μικρές ξενοδοχειακές μονάδες.

Το οικονομικό πλήγμα που δέχονται ο περιοχές από τη δημιουργία επιπλέον ‘πεντάστερων’ ξενοδοχείων είναι ανυπολόγιστο, αφού για να καταστούν βιώσιμες αναγκάζονται να μειώσουν τις τιμές σε επίπεδα κλινών κατώτερης κατηγορίας και να εφαρμόσουν το σύστημα all inclusive το οποίο όπως αποδεικνύεται καθημερινά δεν στηρίζει ουδόλως την τοπική οικονομία. Αντιθέτως τα ενοικιαζόμενα καταλύματα στηρίζουν με τη δραστηριότητά τους την τοπική οικονομία, αφού παρέχουν μόνο την υπηρεσία της διαμονής και αφήνουν ελεύθερο τον επισκέπτη να κινηθεί στην αγορά.

Αυτή η παγκόσμια τάση διακοπών είναι δημοφιλής στους τουρίστες, οι οποίοι θέλουν, ειδικά κατά την τρέχουσα δύσκολη οικονομική συγκυρία, να αισθάνονται σίγουροι για τα έξοδά τους και επιλέγουν ξενοδοχεία All-inclusive.

Το μοντέλο του Αll-inclusive, είναι καταστροφικό για τους προορισμούς όπου οι τουρίστες καλούνται να “αφήσουν τα πορτοφόλια τους στο σπίτι”; Το προσωπικό είναι σπάνια Έλληνες, η ιδιοκτησία των ξενοδοχείων τις περισσότερες φορές ανήκει σε μια υπερπόντια πολυεθνική εταιρεία και τα κέρδη επαναπατρίζονται στο εξωτερικό. Έτσι, οι τοπικές κοινωνίες βλέπουν μικρό ή μηδενικό οικονομικό όφελος. Μεγαλώνει λοιπόν το κομμάτι του «all inclusive» τουρισμού, στο πλαίσιο του οποίου προπληρώνεται στο εξωτερικό το σύνολο των προσφερόμενων υπηρεσιών (τροφή, ποτά, αναψυκτικά κλπ.) καθώς οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου «κλείνουν» συμφωνίες με τα διεθνή γραφεία με την προϋπόθεση ένα μέρος της πληρωμής τους να γίνεται στο εξωτερικό.

Η διαιώνιση του σημερινού μοντέλου Αll-inclusive απειλεί τον χαρακτήρα των προορισμών, που οι τουρίστες πληρώνουν για να δουν. Το μοντέλο αυτό θα είναι πιο βιώσιμο εφόσον εξασφαλίσει ισότιμες συνθήκες και δώσει δύναμη στις τοπικές οικονομίες.

Όσο για τους ίδιους τους τουρίστες, τι βλέπουν στην Ελλάδα; Όντας μέσα σε ένα ξενοδοχείο, θα μπορούσαν αυτό το περιβάλλον να το βιώνουν στην Τουρκία ή την Πορτογαλία. Καθώς επίσης το να μπαίνουν στη ουρά ενός μπουφέ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί Ελληνική κουλτούρα.

Οι εκάστοτε τουρίστες θα ήταν φρόνιμο να επιλέγουν τοπικά ιδιόκτητα ξενοδοχεία και καταλύματα, όπου μπορούν να έχουν και γεύματα εξίσου φτηνά με το Αll inclusive. Έτσι, θα έχουν τη δυνατότητα να ανακαλύψουν περισσότερα για τον προορισμό και τον τοπικό πολιτισμό, και να αυξηθούν τα οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες.

Πολλά χρόνια πριν ένα μέρος του κάθε ευρώ που δαπανάται σε ένα θέρετρο διαχέονταν στην τοπική οικονομία, αλλά σήμερα το εισόδημα από τον τουρισμό διαρρέει έξω από την Ελλάδα και μόνο ένα μικρό ποσό παίρνει η τοπική οικονομία.

Δυστυχώς, μετρώντας τον αριθμό των αφίξεων στα αεροδρόμια, ως μέσο για την εκτίμηση της επιτυχίας ή της αποτυχίας του τουρισμού, αυτό δεν έχει πλέον καμία αξία για τους χιλιάδες που χάνουν τις επιχειρήσεις τους και τις δραστηριότητες επιβίωσης κάθε σεζόν.

Ατυχώς, η “Αll inclusive” τάση δεν είναι ένα πρόβλημα μόνο στην Ελλάδα, είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που προκαλεί προβλήματα σε πολλές τοπικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Πριν να είναι πολύ αργά το “Αll inclusive” πρέπει να ρυθμιστεί και να αναπτύσσεται με περιορισμούς, διότι ο τουρισμός δεν είναι επιχείρηση μόνο ενός ταξιδιωτικού πράκτορα ή ενός ξενοδοχείο, είναι μια επιχείρηση μιας ολόκληρης κοινότητας.

Τούντα Φιλια ΜΒΑ, Ba, Di. Travel & Hospitality Consultant
General Manager Apokoros Club Hotel & Villas- Activities
Customer Service Manager “Thamiris” Hotels
Sales Ambassador Youplanet.com
Tourism Ambassador HTS
Freelance Article Writer

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook