Eκδήλωση θα πραγματοποιήσει το Παράρτημα Χανίων της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης – Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στις 9 Νοέμβρη 2014 στο χωριό Παναγιά Κεραμειών, στο χώρο του μνημείου.
\”Ήταν η μεγαλύτερη εκ’ παρατάξεως μάχη που έδωσε ο ΕΛΑΣ στην Κρήτη, κατά των χιτλερικών ναζί.
Έλαβε χώρα κατά το μήνα Νοέμβριο του 1944 σε δύο φάσεις (δύο ημέρες), στις 12 και 14 του Νοέμβρη, και η μια μέρα ανακωχής οφείλεται στις μεγάλες απώλειες των Γερμανών κατακτητών. Η μάχη έγινε στα Κεραμειά, σε έκταση περίπου 10 χιλιόμετρα από το χωριό Κάμποι, ανατολικά έως το Κλεπτοπέραμα δυτικά.
Παρ’ ότι είχαν όλα τα μέσα, τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό της εποχής εκείνης και υπέρτατες μαχητικές μονάδες, οι Γερμανοί ναζί σε εκείνη τη μάχη υπέστησαν βαριά ήττα.
Και ήταν ακόμα πιο βαριά αυτή η ήττα γιατί έγινε από μαχητές με παλιά και σκουριασμένα τουφέκια, αλλά που εμπνεόταν από ανώτερα ιδανικά και πιστεύω, πέραν της μεγάλης εθνικής ψυχής που αναφέρει η ημερήσια διαταγή του 14ου συντάγματος του ΕΛΑΣ, στις 16 -11- 44.
Η Π.Ε.Α.Ε.Α. – Δ.Σ.Ε. όπως κάθε χρόνο, αποτείνει φόρο τιμής στους μαχητές του ΕΛΑΣ της παραπάνω μάχης.
Δεν πρέπει όμως κανένας να μένει μόνο στην αναφορά και στην περιγραφή των γεγονότων, αλλά να αναδεικνύουμε τη διαχρονική τους αξία και να βγάζουμε αναγκαία ιστορικά συμπεράσματα στη σημερινή εποχή.
Τι ζούμε και τι βιώνουμε σήμερα σαν λαός, σαν σύγχρονη κοινωνία;
Βλέπουμε το φασισμό – ναζισμό με τις απίστευτες θηριωδίες, τα ποτάμια αίμα, τις ασύλληπτες καταστροφές, να ξανασηκώνει κεφάλι, όχι μόνο στην πατρίδα μας, αλλά σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο…
Γιατί γίνεται αυτό;
Γίνετε γιατί το σύστημα που τον γεννά είναι παρόν με όλη τη σύγχρονη βαρβαρότητα που βλέπουμε καθημερινά μπροστά μας. Ποιο είναι το σύστημα αυτό; Μα είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε κάποιους έχει ηχηρό όνομα και λέγεται καπιταλισμός στην ανώτερη μορφή του, ιμπεριαλισμός.
Δεν μπορεί να γλιτώσει ο λαός μας, τα πλατιά λαϊκά στρώματα από αυτή την πανούκλα, αν δεν ξεμπλέξει με αυτόν.
Όσο τον ανέχεται σαν θεατής τόσο η καθημερινότητά του θα τραβά τις απίστευτες συμφορές της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, την κατάργηση κάθε κοινωνικού δικαιώματος, που με αίμα είχε κερδίζει τα τελευταία εκατό χρόνια.
Αυτές τις διαπιστώσεις πολλοί τις βλέπουν καθημερινά μπροστά τους, και πολλοί περισσότεροι τις περιγράφουν.
Τι πρέπει να γίνει; Εκεί θα μείνουμε, με αφορισμούς και τυφλή αγανάκτηση και θα περιμένουμε τους μεσσίες να μας σώσουν;
Όχι, και βέβαια όχι!
Αυτό να ακουστεί μέχρι τα αλβανικά βουνά του 1940. ΟΧΙ. Πρέπει από απλοί θεατές να γίνουμε πρωταγωνιστές για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Κάποιοι πάλι θα μας πουν ότι ναι μεν γίνετε αλλά είναι πολύ δύσκολα.
Πάλι απαντάμε: δεν υπάρχουν στα μεγάλα προβλήματα εύκολες λύσεις!
Αλλά ένας λαός αν θέλει να τραβήξει μπροστά, παραμερίζει όλα τα εμπόδια, μικρά και μεγάλα, που του έχουν βάλει μπροστά του, —-, οργανώνεται, γιατί χωρίς οργάνωση δεν κάνεις βήμα, όπως και οι τιμώμενοι πρωταγωνιστές της παραπάνω μάχης. χωρίς οργάνωση δεν μπορείς να νικήσεις, όσο μεγάλη ψυχή κα αν έχεις, πόσο μάλλον όταν έχεις και αυτή, που είναι ένα από τα βασικά διδάγματα που αναδεικνύουμε τιμώντας τους παραπάνω ήρωες.
ΤΙΜΗ και ΔΟΞΑ στους ΜΑΧΗΤΕΣ της ΜΑΧΗΣ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Εμείς συνεχίζουμε τον ωραίο αδικαίωτο αγώνα σας μέχρι τη ΝΙΚΗ που θα έρθει. Όσο σκοτάδι και αν ρίξουν στα γεγονότα οι σημερινοί κυρίαρχοι, το φως της Αλήθειας θα το διαλύσει.\”