Τι απέγιναν εκείνα τα παραδοσιακά παιχνίδια που παίζαμε παλιά;
Θυμάμαι πως το κάθε διάλειμμα ήταν μια καινούρια εμπειρία και μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά με τα άλλα παιδιά , κάτι που το θέλαμε και μας έκανε ευτυχισμένους σε αυτή την ηλικία .
Πού χάθηκαν αυτά τα παιχνίδια ;
Λίγο ο φόβος για τους πολλούς κινδύνους που νιώθουμε να μας περιβάλλουν και μας κάνουν να ανησυχούμε για τα παιδιά μας .
Λίγο η τεχνολογία που έχει καθηλώσει και εμάς και τα παιδιά μας στο σπίτι μπροστά σε έναν υπολογιστή ή σε μία τηλεόραση .
Λίγο η έλλειψη ελεύθερου χρόνου.
Λίγο που παλιά πριν μας χτυπήσει η κρίση θεωρούσαμε διασκέδαση το να βγούμε και να ξοδέψουμε λεφτά και είχαμε ταυτίσει τη διασκέδαση με την οικονομική άνεση που διαθέταμε .
Όποιος και αν είναι ο λόγος το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο. Τα παραδοσιακά παιχνίδια εκείνα που παίζαμε μικροί και μας έκαναν πραγματικά ευτυχισμένους , γιατί μας βοηθούσαν να συμμετέχουμε , να ασκούμε τις ικανότητές μας , να μοιραζόμαστε στιγμές χαράς με τους φίλους και να δενόμαστε , δεν υπάρχουν πια .
Τα περισσότερα παιδιά δεν τα γνωρίζουν , δεν τους τα έχουμε μάθει .
Στα διαλείμματα προσπαθούν να διασκεδάσουν αλλά δε νομίζω πως πραγματικά το καταφέρνουν . Η ανάγκη τους να ανανεώνονται στο διάλειμμα και να ξεφεύγουν εκείνα τα λίγα λεπτά από τις υποχρεώσεις των μαθημάτων , είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά . Το σχολείο απαιτητικό , το πρόγραμμά τους φορτωμένο .Νιώθουν από παντού πίεση και λίγα να τους γεμίζουν ψυχικά και πραγματικά .
Πόσο καλύτερη θα ήταν η ενδοσχολική αλλά και η εξωσχολική ζωή τους αν τους δίναμε την ευκαιρία να γνωρίσουν και να παίζουν αυτά τα παιχνίδια.
Τα μήλα , το << πετάει , πετάει ο γάιδαρος >>, το κουτσό , το λάστιχο … Τα θυμάστε ;
Τα θυμάστε δάσκαλοι ; Tα θυμάστε γονείς ; Ας τους τα δείξουμε , ας τους τα μάθουμε .
Θα είναι περισσότερο ευτυχισμένα και ήρεμα όταν γυρίζουν στο σπίτι και πολύ πιο συνεργάσιμα και ορεξάτα όταν μπαίνουν στην τάξη . Σήμερα για τα περισσότερα το διάλειμμα είναι ευχάριστο μόνο γιατί βγαίνουν από την τάξη και δεν κάνουν μάθημα .Ας κάνουμε το διάλειμμα κάτι παραπάνω . Μια ακόμα ευκαιρία μέσα στο προστατευμένο περιβάλλον του σχολείου για συνεργασία , κοινωνικοποίηση , αποδοχή της διαφορετικότητας .
Δε θέλει κόπο και δεν κοστίζει τίποτα.
Δασκάλους και νηπιαγωγούς με μεράκι , και από αυτούς ευτυχώς έχουμε πολλούς , και όρεξη να αλλάξουν τη ρουτίνα
Γονείς με διάθεση να αλλαξουν τη δική τους ρουτίνα και να γίνουν για λίγο ξανά παιδιά . Πότε άλλοτε ήμασταν τόσο ξέγνοιαστοι;
Ας ξεκολλήσουμε από την τηλεόραση , τον υπολογιστή και τις έτοιμες συνταγές . Τα παιδιά περιμένουν από εμάς να τους δείξουμε το δρόμο και σε αυτό .
Και κάτι μου λέει μέσα μου πως αν τους δείξουμε να παίζουν τα μήλα με τους φίλους , το κρυφτό και τόσα άλλα , γιατί ως λαός ήμασταν και σε αυτό το κομμάτι πολύ ευρηματικοί , τότε θα αρχίσει να τους φαίνεται βαρετή η μπάρμπυ , ο σούπερμαν και γενικά η καθιστική και στάσιμη ζωή μπροστά στην τηλεόραση .
Και εμείς θα έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε κάτι καλό στα παιδιά μας από τη δική μας εποχή.
Ελένη Νίκα
Φιλόλογος