Φάουλ. Η απόφαση κάποιων από το Δημόσιο Πανεπιστήμιο Κρήτης να τιμήσουν έναν Γερμανό καθηγητή γνωρίζοντας πως το βιβλίο του για την Μάχη της Κρήτης έχει προκαλέσει αντιδράσεις.
Ειδικά σε μιαν περίοδο που βρίσκεται στην αιχμή το θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων και η Γερμανία καταγγέλλεται πως με κολπάκια και εξωραϊσμούς προσπαθεί να την γλιτώσει.
Φάουλ. Η διοργάνωση αντι-συγκεντρώσεων από «αγανακτισμένους» , καθώς υπήρχαν και άλλοι τρόποι για να φανεί πως η ανακήρυξη του καθηγητή ως διδάκτορα του Πανεπιστημίου προσβάλει τον Κρητικό λαό.
Σκληρό φάουλ. Η ενέργεια κάποιων του Δημόσιου Πανεπιστημίου εν κρυπτώ και μεταξύ τους , να τιμήσουν τον καθηγητή, δείχνοντας πως αδιαφορούν για την Κρητική κοινωνία.
Δεν ξέρω εάν το τελευταίο θα εξελιχθεί σε πέναλτι, αλλά θεωρώ ότι οι όποιοι καθηγητές του όποιου ΑΕΙ έχουν κάθε δικαίωμα να αναπτύσσουν τις δημόσιες σχέσεις τους, φιλοξενώντας τους όποιους καθηγητές θέλουν, ως ιδιώτες και πληρώνοντας από την τσέπη τους.
Όμως είναι τελείως διαφορετικό, αυτό να γίνεται από ένα Δημόσιο Πανεπιστήμιο που επιδιώκει και θέλει να έχει καλές σχέσεις με την κοινωνία στην οποία φιλοξενείται.
Για παράδειγμα, για σκεφτείτε τι θα γίνει ένα π.χ. το Πανεπιστήμιο Θράκης θέλει να τιμήσει κάποιον εξαίρετο καθηγητή που όμως έχει εκδώσει βιβλίο που θα αναφέρεται στην «Τουρκική» μειονότητα;
Και κάτι τελευταίο. Είναι άλλο ο κάθε καθηγητής να γράφει και να λέει ότι θέλει (δικαίωμά του) και άλλο να τιμάται…για το έργο του, κάτι που αποτελεί και έμμεση αναγνώριση και παραδοχή αυτών που λέει και μάλιστα απο ένα Δημόσιο Ίδρυμα.
Ναπ.Σ.