Για το συνέδριο παρέθεσε συνέντευξη Τύπου στην \”Free Press\”, ο εκ των επικεφαλής του Ιδρύματος, κ. Σήφης Βαλυράκης.
Ερώτηση: Ποιος είναι ο σκοπός του Επιστημονικού Συνεδρίου (Workshop) που θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Τρίτη από το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών;
Απάντηση: Το ΙΜΜ διοργανώνει το τρίτο κατά σειρά συνέδριο, στα τελευταία 10 χρόνια με τον ίδιο σκοπό, να συμβάλλει στην εξεύρεση κοινού τόπου συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων για το αναγκαίο, νέο μοντέλο ανάπτυξης της Ελλάδας και την αντιμετώπιση της κρίσης.
Πιστεύομε ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη μιας μακρόπνοης, εθνικής στρατηγικής. Για τον λόγο αυτό και προτείνομε την εκπόνηση ενός «Μακροπρόθεσμου Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης και Βιώσιμης Ανάπτυξης». Απαιτείται κατά την άποψη μας, νέο αναπτυξιακό, μοντέλο ισόρροπης ανάπτυξης, εξωστρέφειας, τόνωσης των εξαγωγών και υποκατάστασης των εισαγωγών και η εκκίνηση ενός «νέου υγιούς αναπτυξιακού κύκλου». Σκοπός μας είναι λοιπόν η προώθηση του πολιτικού προβληματισμού και η αξιοποίηση αυτών των προτάσεων από τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις της χώρας μας .
Ερώτηση: Συμμετέχουν εκπρόσωποι από όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου. Πιστεύετε ότι είναι αυτή μια ένδειξη ότι υπάρχουν περιθώρια συναίνεσης στα μεγάλα ζητήματα;
Απάντηση: Βεβαίως αυτό αποτελεί απόδειξη ότι πράγματι υπάρχουν κατ αρχήν τουλάχιστον, περιθώρια πολιτικής συνεννόησης. Τον περασμένο Απρίλιο έγινε η πρώτη συνάντηση των ερευνητικών ιδρυμάτων των κομμάτων αλλά και σημαντικών πολιτικών στελεχών τους σε μια εφ όλης της ύλης συζήτηση σε \”στρογγυλό τραπέζι\” με τίτλο «Μια νέα ατζέντα για την Ευρώπη και την Ελλάδα» και με στόχο την διατύπωση προτάσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης. Εκεί επισημάνθηκαν αρκετά σημαντικά σημεία σύγκλησης στις θέσεις που διατυπώθηκαν τότε. Την ερχόμενη Τρίτη, θα προσπαθήσουμε ξανά, για την εξεύρεση πολιτικού τόπου σύγκλησης, με βάση τα συμπεράσματα του προηγούμενου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου του Απριλίου. Άρα αυτή θα είναι η δεύτερη προσπάθεια και ελπίζομε σε περισσότερο θετικό και συγκεκριμένο πολιτικό αποτέλεσμα.
Ερώτηση: To θέμα του συνεδρίου είναι η αναζήτηση αναπτυξιακού μοντέλου. Μπορεί να βρεθούν συγκλίσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στο συγκεκριμένο ζήτημα;
Απάντηση: Με τεράστιο κόστος η Ελλάδα κατάφερε να περάσει σε μια φάση σχετικής δημοσιονομικής σταθερότητας. Είναι προφανές ότι απαιτείται εθνικός διάλογος και εθνικός σχεδιασμός για την επόμενη μέρα. Αυτό πρέπει να γίνει έτσι ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο, ότι επιτύχαμε με τόσο βαρύ τίμημα. Το εθνικό σχέδιο πρέπει να βασίζεται πάνω σε συγκεκριμένη επιστημονική ανάλυση, τεκμηρίωση και προτάσεις, και να είναι αποτέλεσμα μιας ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης, να στηρίζεται δηλαδή στον αναγκαίο θετικό συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων.
Στα ζητήματα αυτά υπάρχουν βέβαια διάφορες απόψεις και προσεγγίσεις, η δημιουργική σύνθεση τους λοιπόν είναι απαραίτητη για την συγκρότηση μιας εθνικής στρατηγικής και αυτό αποτελεί καθήκον και υποχρέωση τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης .
Ερώτηση: Λείπει λοιπόν ένα εθνικό σχέδιο για την έξοδο από την κρίση, ενώ είναι απολύτως αναγκαίο. Γιατί;
Απάντηση: Δεν έχει έχομε ακόμα πιστεύω, συνειδητοποιήσει πλήρως, το μέγεθος, τις διαστάσεις, το βάθος, την έκταση και την πολυπλοκότητα κινδύνων που εγκυμονεί η βαθιά και παρατεταμένη διεθνής κρίση που βιώνουμε.
Ερώτηση: Γιατί είναι τόσο δύσκολη στη χώρα μας η εθνική συνεννόηση;
Απάντηση: Εκτός τις υπάρχουσες θεσμικές αδυναμίες, δεν έχομε φοβάμαι, τέτοια παιδεία και παράδοση, θα πρέπει να αποκτήσουμε.
Ερώτηση: Υπάρχει διέξοδος όπως έχουν έρθει τώρα τα πράγματα;
Απάντηση: Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Η πολιτική θεσμική λειτουργία υπάρχει για να επιτυγχάνει κοινούς στόχους που είναι αδύνατο να επιτευχθούν διαφορετικά.
Ερώτηση: Δεν είναι κάπως υποκριτικό να γίνεται συζήτηση περί συναίνεσης την ώρα που υπάρχει ισχυρό ενδεχόμενο εκλογών και κυβερνητικής αλλαγής;
Απάντηση: Τουναντίον, δεν είναι τόσο σημαντικό το πότε θα διεξαχθούν εκλογές, απαιτείται πολιτική σταθερότητα και είναι βέβαιο πως καμιά πολιτική δύναμη δεν μπορεί από μόνη της να σηκώσει το τεράστιο φορτίο. Σήμερα η ανάγκη συγκρότησης εθνικής στρατηγικής συνδυάζεται και οφείλει να συμπορευτεί με τις απαραίτητες συναινετικές διαδικασίες για την τροποποίηση του Συντάγματος. Είναι βέβαιον ότι η επόμενη βουλή θα είναι αναθεωρητική. Ήδη υπάρχουν μια σειρά θετικές προτάσεις από τις πολιτικές δυνάμεις αλλά και τον ίδιο τον πρόεδρο της Βουλής.
Οι αναγκαίες δυναμικές προσαρμογές του Καταστατικού Χάρτη της χώρας μας στα πιεστικά νέα δεδομένα, θα πρέπει να υπηρετούν και να συνδράμουν την εθνική προσπάθεια για την έξοδο από την κρίση. Η συναινετική εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και η συμφωνία για το χρόνο διεξαγωγής των εθνικών εκλογών δεν αφορούν κατ ανάγκη αποκλίνουσες θεσμικές διαδικασίες, οφείλουν να ενταχθούν στον ίδιο σχεδιασμό και να επιστρατευθούν στην υπηρεσία του ίδιου εθνικού στόχου.
Ερώτηση: Κατά τη γνώμη σας είναι μοιρασμένες οι ευθύνες της Τρόικας και της ελληνικής πλευρά για το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε;
Απάντηση: Οι ευθύνες για το τι συνέβη στο παρελθόν και για το τί συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας, αφορούν αποκλειστικά εμάς και μόνο εμάς. Σε ένα άναρχο κόσμο δεν μπορούμε να περιμένουμε από κανέναν να υπηρετήσει τα συμφέροντα μας και να δώσει λύση στα προβλήματα μας, έχομε την ευθύνη και την υποχρέωση να τα λύσουμε οι ίδιοι.
Από την άλλη η «διάσωση» που επιβλήθηκε εκβιαστικά από τους εταίρους μας, με την δραστική εσωτερική υποτίμηση, είχε ως αποτέλεσμα, τη δραματική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, τεράστιες ανισότητες και εφιαλτική ανεργία. Τα προγράμματα στήριξης, ακολούθησαν λάθος συνταγή, απέτυχαν να μειώσουν το δημόσιο χρέος. Οδήγησαν όμως σε υπερχρέωση και στραγγαλίζουν κυριολεκτικά τον ιδιωτικό και τον κοινωνικό τομέα της Ελλάδας.
Είναι εντυπωσιακή σήμερα η δημοσιονομική προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας και ήδη παρουσιάζονται τα πρώτα σημάδια ανάπτυξης. Το βαρύτατο όμως τίμημα που έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός, τα τελευταία 6-χρόνια δεν έχει παγκόσμια, ιστορικό προηγούμενο.
Η βελτίωση στον τομέα των ελλειμμάτων στην Ελλάδα και η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος αφορά το ελληνικό μέρος ευθύνης. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας καλούνται σήμερα να τηρήσουν τις υποσχέσεις που έδωσαν το φθινόπωρο του 2012 για την «κάλυψη των αναγκών της Ελλάδας».
Ερώτηση: Είχε προηγηθεί, με κοινή πρωτοβουλία του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών και του γερμανικού Ιδρύματος Friedrich Ebert, τον Απρίλιο, το Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα «Από την κρίση στην ανάπτυξη: σε αναζήτηση νέων αναπτυξιακών μοντέλων για την Ελλάδα και τον Ευρωπαϊκό Νότο».Ποιο ήταν το κεντρικό συμπέρασμα;
Απάντηση: Η παγκόσμια κρίση ανέδειξε κατά τρόπο επώδυνο τις δομικές αδυναμίες και τα θεσμικά κενά της Ε.Ε. Τα προβλήματα υπερχρέωσης, ύφεσης και ανεργίας, είναι κοινά, για όλο τουλάχιστο τον μεσογειακό ευρωπαϊκό Νότο. Αντιμετωπίζουμε λοιπόν ένα πρόβλημα που δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό. Η λύση στο πρόβλημα δεν μπορεί να είναι μόνο εθνική και αποσπασματική θα πρέπει να είναι συνολική δηλαδή ευρωπαϊκή. Θεωρούμε ότι οι δύο αυτές όψεις του προβλήματος, η ελληνική εθνική και η ευρωπαϊκή είναι συμπληρωματικές και αναπόσπαστες. Από την μια μεριά όμως, η ΕΕ είναι απελπιστικά αργή στις αποφάσεις της και από την άλλη, είναι σαφές πώς δεν μπορούμε να ζητάμε από την ΕΕ πράγματα, που εμείς πρώτοι δεν ήμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε.
Η εξεύρεση κοινού τόπου πολιτικής συνεννόησης, η συναίνεση, η σύγκλιση και η συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων για ένα νέο λειτουργικό, επίκαιρο, παραγωγικό μοντέλο για την Ελλάδα, με στόχο την αντιμετώπιση της φτώχειας, την ανάπτυξη και την απασχόληση, αποτελεί όρο επιβίωσης για την πατρίδα μας.