Ένα επιβλητικό μνημείο, που άλλοτε χρησιμοποιήθηκε ως αμυντικό φρούριο και άλλοτε ως φυλακή και τόπος βασανιστηρίων, ανοίγει σήμερα τις πύλες του, προς τιμή της γιορτής του Αγ. Ελευθερίου.

Το εκκλησάκι στις φυλακές του Ιτζεδίν είναι η αφορμή για να γίνει και πάλι επισκέψιμο το φρούριο που αν και φέρει μια βαριά κληρονομιά, ο χώρος δεν είναι επισκέψιμος για το κοινό λόγω επικινδυνότητας των κτισμάτων.

Το φρούριο έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο όμως το μόνο που διατηρείται μέχρι σήμερα φαίνεται ότι είναι η επιβλητική αδιαφορία των ιθυνόντων.

Οι εικόνες που αντικρύζει κανείς σήμερα προκαλούν θλίψη

Το 2007 το Πολεμικό Ναυτικό παρέδωσε το οχυρό στην Κτηματική Υπηρεσία Χανίων.

Από το 2005 ο τότε Δήμος Σούδας αλλά και ο νυν Δήμος Χανίων, με συνεχή γραπτά αιτήματά τους προς τους συναρμόδιους φορείς, το Υπουργείο Πολιτισμού και την Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου «ζητούν παραχώρηση χρήσης του φρουρίου και σύναψη προγραμματικής σύμβασης προκειμένου να συνταχθεί μελέτη επισκευής, αποκατάστασης και ανάδειξης του μνημείου ως επισκέψιμου χώρου ιστορικής μνήμης αλλά και χώρου τέχνης και πολιτισμού», σε σύνδεση πάντα και με τις άλλες παρακείμενες αρχαιότητες. Αξίζει να σταθεί κάποιος στην τελευταία απάντηση της Εταιρίας Ακινήτων του Δημοσίου με ημερομηνία 4-3-2014 προς το Δήμο Χανίων και τον Βουλευτή Χανίων κ. Κ. Βιρβιδάκη μετά από σχετικό τους αίτημα.

Σύμφωνα λοιπόν με την Εταιρία, «πάγια τακτικής της είναι να παραχωρεί δημόσια ακίνητα προς Ο.Τ.Α. πάντα μετά από προσδιορισμό ανταλλάγματος κατά τον επωφελέστερο, για το Ελληνικό Δημόσιο, τρόπο που σημαίνει είτε ως ποσοστό επί της % στα πάσης φύσεως έσοδα από την εκμετάλλευσή του είτε ως Συντελεστή Ετήσιας Μισθωτικής Ανταπόδοσης».  Και βέβαια δεν γίνεται πουθενά λόγος για την ευθύνη που έχει η πολιτεία για να διασώσει και να αναδείξει το μνημείο και τον περιβάλλοντα χώρο του. Αντιθέτως επιλέγουν να το αφήσουν στην τύχη του παραδίδοντάς το στη φθορά του χρόνου, αναφέρει πολύ σωστά η κ. Καλαϊτζάκη.

Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει έιναι ποιός ο λόγος η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ) να κρατά στην ουσία \”φυλακισμένο\” το μνημείο αφού δεν μεριμνά για την διατήρηση και ανάδειξή του και γιατί δεν το παραχωρεί χωρίς ανταλλάγματα στην τοπική κοινωνία που επιθυμεί και θέλει να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι σε ένα ιστορικό μνημειο;

Αρκετοί πολίτες που περνούν καθημερινά και βλέπουν το Φρούριο να ρημάζει, έχουν ευαισθητοποιηθεί και ζητούν άμεσα λύσεις.

Όπως η κ. Ειρήνη Καλαϊτζάκη, κάτοικος της περιοχής των Καλυβών, που μας έστειλε τις φωτογραφίες σημειώνοντας σε κείμενό της:

\”Όλα εγκαταλελειμμένα σήμερα, καταρρέουν μέρα με τη μέρα και μαζί με τις πέτρες χάνονται για πάντα κομμάτια ιστορίας. Ο αμείλικτος χρόνος πραγματοποιεί το αέναο έργο του, βρίσκοντας στην πορεία του άξιους συμμάχους – τους ανθρώπους – που «φροντίζουν» επιμελώς με τα έργα τους στον περιβάλλοντα χώρο μνήμης και όχι μόνο, να καταστρέφουν και να αφανίζουν αδιάκριτα ιστορικά ψήγματα ενός πολύπαθου λαού. Παρουσία μιας πολιτείας ψυχρής και απόλυτης που χρησιμοποιεί τα γρανάζια της γραφειοκρατίας σαν τροχοπέδη για να αποφύγει ίσως τη λήψη σοβαρών αποφάσεων.

Οφείλουμε να διασώσουμε σαν τοπική κοινωνία αλλά και κατ’ επέκταση σαν Έλληνες, την ιστορική μας μνήμη και κληρονομιά αλλά και το εν λόγω μνημείο που μαρτυρά με το δικό του τρόπο τις βουλές μα και τα παθήματα των ανθρώπων. Επιβάλλεται να το πράξουμε απέναντι στο μέλλον της χώρας. Τα μνημεία, τα γεγονότα και οι πηγές – γραπτές και προφορικές – αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της πορείας ενός έθνους στους αιώνες.

Η ύπαρξη μέλλοντος… προϋποθέτει το σεβασμό στο παρελθόν\”.

Και υπεύθυνες δράσεις στο παρόν συμπληρώνουμε

Flashnews.gr