Έναν μήνα μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και την ανάδειξη της πρώτης «αριστερής» κυβέρνησης , είπα να ξαναδιαβάσω την προεκλογική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα από την Κρήτη και συγκεκριμένα το Ηράκλειο. Και το μετάνιωσα.
Γιατί με έπιασε μια βαθειά μελαγχολία, όταν διάβασα το γνωστό «θα παίζουμε την λύρα και οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη» που είχε πει ο νυν Πρωθυπουργός.
Γιατί μέχρι τώρα, οι αγορές παίζουν το «Money» των Pink Floyd και η κυβέρνησή μας «ζαλισμένη από τον ήχο του χρήματος» προσπαθεί να δει τι θα κάνει και που θα πάει.
Γιατί η μεταφορά των βασικότερων προεκλογικών εξαγγελιών σε «βάθος χρόνου», θυμίζει το «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι».
Γιατί οι συνεχείς εκπτώσεις στο προεκλογικό πρόγραμμα των ΣΥΡΙΖΟ-ΑΝΕΛ αρχίζουν ολοένα και περισσότερο να θυμίζουν την ταμπέλα σε καταστήματα: «Ξεπούλημα λόγω κλεισίματος».
Ελπίζω να διαψευστώ, αλλά το «ήξεις – αφήξεις» των κυβερνητικών και ειδικά του Χανιώτη βουλευτή και υπουργού Γιώργου Σταθάκη, αναφορικά με το ξεπούλημα του Αεροδρομίου Χανίων, δεν αφήνει πολλά περιθώρια.
Το «χρύσωμα του χαπιού» με αλλαγή των όρων, έστω και με την συμμετοχή του δημοσίου, δεν αναιρεί το «ξεπούλημα» κε Βουλευτά μας.
Το μόνο που αναιρεί είναι αυτά που εσείς λέγατε (υπάρχουν και γραπτά και προφορικά) πριν γίνετε κυβερνητικός βουλευτής και υπουργός.
Ναπ.Σ.