Εναν χρόνο λειτουργίας έκλεισε πρόσφατα η Τράπεζα «Οραμα ΕΛΠΙΔΑΣ», έχοντας δώσει ελπίδα ζωής, σε δεκάδες ανθρώπους. Μέσα σε μόλις 12 μήνες οι εθελοντές δότες μυελού των οστών έφτασαν τους 11.640 και στόχος μέχρι το 2018 είναι ο αριθμός αυτός να ξεπεράσει τους 50.000.
Όμως το πλέον ελπιδοφόρο μήνυμα έρχεται με την γνωστοποίηση πως πρόσφατα, από την «δεξαμενή» εθελοντών του «Οράματος Ελπίδας» έγινε και η πρώτη μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Όπως ανακοίνωσε η ιδρύτρια και «ψυχή» της προσπάθειας κα Μαριάννα Βαρδινογιάννη στον λογαριασμό στο facebook του “Οράματος Ελπίδας”:
«Καλά νέα: Βρέθηκε η πρώτη εθελόντρια δότρια που έτυχε να είναι συμβατή με παιδάκι που χρειαζόταν μόσχευμα μυελού για να νικήσει τη μάχη με τον καρκίνο. Η πρώτη ανάμεσα στους 11.640 δότες! Μια μητέρα 3 παιδιών που έδωσε μόσχευμα μυελού με την ψυχή της και ο μικρούλης στον οποίο έγινε η μεταμόσχευση είναι καλά!»
Το συγκινητικό μήνυμα της εθελόντριας
“Είμαι ένας άνθρωπος που ανέκαθεν προτιμούσα τις πράξεις από τα λόγια. Όταν λοιπόν μου ζητήθηκε να γράψω λίγα λόγια για την εμπειρία μου ως δότρια, σκέφτηκα ότι θα προτιμούσα να ξαναζήσω τη διαδικασία συλλογής Μυελού των Οστών, η οποία πρέπει να σας τονίσω ήταν πολύ πιο εύκολη, ανώδυνη και ακίνδυνη απ’ ότι φανταζόμουν, παρά να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσω τα συναισθήματα που με κατέκλυσαν πριν και μετά τη μεταμόσχευση.
Όταν με ειδοποίησαν ότι είμαι συμβατή με έναν ασθενή, θεώρησα πως θα υποβληθώ σε μια απλή ιατρική επέμβαση. Στη πορεία όμως συνειδητοποίησα ότι δωρίζοντας μυελό των οστών δεν δωρίζω μόνο λίγα από τα αιμοποιητικά μου κύτταρα. Δωρίζω ζωή, χαρά, ελπίδα και αισιοδοξία για το μέλλον.
Συνειδητοποίησα επίσης ότι η σχέση δότη-λήπτη δεν είναι μονόπλευρη. Είναι αμφίπλευρη γιατί ταυτόχρονα έγινα και εγώ λήπτης εκτίμησης, σεβασμού και αγάπης. Μέσα από αυτήν την ‘’απλή ιατρική επέμβαση’’ αναθεώρησα τις πραγματικές αξίες της ζωής μου και επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά ότι το να δίνεις είναι πιο σημαντικό από το να παίρνεις.
Δυστυχώς όμως, το συναίσθημα που με κατέκλυσε φεύγοντας από το νοσοκομείο ήταν μια απέραντη λύπη. Λύπη γιατί τα δωμάτια στο ‘’ ΕΛΠΙΔΑ’’ παραμένουν γεμάτα με παιδιά που περιμένουν απεγνωσμένα να βρεθεί ένας συμβατός δότης. Λύπη γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας που δε γνωρίζουν ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Και τέλος λύπη γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ενώ γνωρίζουν ότι μπορούν να βοηθήσουν θεωρούν ότι δεν τους αφορά.
Κι όμως! Η δωρεά μυελού των οστών μας αφορά όλους. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι αύριο δε θα είναι τα παιδιά μας, οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας, εμείς οι ίδιοι που θα ψάχνουμε για έναν συμβατό δότη.
Θα ήθελα να μπορούσα να βοηθήσω άμεσα όλα αυτά τα παιδιά. Δεν έχω αυτή τη δυνατότητα. Αυτό όμως που μπορώ να κάνω είναι να σας παροτρύνω να γίνεται κι εσείς εθελοντές δότες μυελού των οστών. Και εάν το αποφασίσετε μη σταματήσετε εκεί. Ξεκινήστε τη δική σας μικρή ή μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης. Έτσι θα μπορέσουμε να συμβάλλουμε όλοι μαζί στη δημιουργία μιας τράπεζας εθελοντών δωρητών που θα μας κάνει περήφανους.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυρία Βαρδινογιάννη και όλους τους ανθρώπους του συλλόγου ‘’Όραμα Ελπίδας’’ για την ευκαιρία που μου έδωσαν να προσφέρω ένα τόσο σημαντικό δώρο ζωής. Εύχομαι η προσπάθεια σας να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή ανταπόκριση στο συντομότερο δυνατό χρόνο.”