Τη Δευτέρα, με τη διαδικασία της Ποινικής Διαμεσολάβησης θα εξεταστεί από τον εισαγγελέα ανηλίκων η υπόθεση του 4χρονου αγοριού που φέρεται να κακοποιούσε ο 33χρονος πατέρας του.
Ο εισαγγελέας έκρινε ότι το περιστατικό εφόσον αφορά ζήτημα ενδοοικογενειακής βίας είναι προτιμότερο να μην εισαχθεί στο ακροατήριο δικαστικής αίθουσας αλλά να γίνουν όλα όσα προβλέπει η νομοθεσία με τη θέσπιση του νόμου 3500/2006 που αφορά την πρόληψη και την αντιμετώπιση του φαινόμενου της ενδοοικογενειακής βίας, δίνοντας έτσι στην οικογένεια του κατηγορούμενου την ευκαιρία να λύσει εξωδικαστικά το πρόβλημά της, εφόσον υπάρχει, υπό την παρακολούθηση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Ο 33χρονος, Ινδός υπήκοος, φέρεται να χτυπούσε και να είχε προκαλέσει σωματικές βλάβες στο ανήλικο παιδί του, καθώς στο σώμα του υπήρχαν εμφανείς μώλωπες και σημάδια που έγιναν αντιληπτά από τη νηπιαγωγό του 4χρονου.
Εκείνη υποψιάστηκε κακοποίηση του παιδιού από την οικογένειά του και ενημέρωσε τις αρχές.
Σύμφωνα με την αστυνομία, από την προανάκριση διαπιστώθηκε ότι το ανήλικο αγόρι το χτυπούσε ο πατέρας του και του ασκήθηκε δίωξη για πρόκληση σωματικών βλαβών και ενδοοικογενειακή βία.
Ο πατέρας, από την πρώτη στιγμή αρνήθηκε την κατηγορία και υποστήριξε ότι τα σημάδια στο σώμα του παιδιού προέρχονται από το παιχνίδι και από την συχνή του επαφή σε αγροτικό περιβάλλον, καθώς ο ίδιος και η μητέρα του παιδιού εργάζονται σε κτήματα σε χωριό της ενδοχώρας, κάτι στο οποίο συνέκλινε και η κατάθεση της μητέρας του παιδιού.
Άκρως επιφυλακτικός στο αν έχει υποστεί κακοποίηση το 4χρονο αγόρι, φαίνεται να ήταν και ο ιατροδικαστής που το εξέτασε, καθώς στην έκθεσή του αναφέρει ότι τα σημάδια που φέρει το παιδί είναι πολύ πιθανόν να έχουν προκληθεί από άλλη αιτία και όχι κατ’ ανάγκην από άσκηση βίας.
Ο εισαγγελέας Στέφανος Ζαρκαντζιάς, επέλεξε την οδό της Ποινικής Διαμεσολάβησης για την υπόθεση αναστέλλοντας την ποινική δίωξη κατά του 33χρονου, βάσει των αρχών της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ατόμου, όπως προβλέπει ο νομοθέτης, ώστε να ενισχυθεί η αρμονική συμβίωση των προσώπων στα πλαίσια της οικογένειας.
Τι είναι η Ποινική Διαμεσολάβηση
Η Ποινική Διαμεσολάβηση ούτε ευρέως γνωστή είναι ούτε και εφαρμόζεται συχνά στη χώρα μας από τους εισαγγελείς. Είναι πρόσφατος σχετικά νόμος (του 2006), τον οποίο η Ελλάδα υποχρεώθηκε να ψηφίσει στο πλαίσιο συμμόρφωσης της χώρας μας προς την απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 15.03.2001 και ουσιαστικά αποβλέπει στην αποφυγή της κοινωνικής έκθεσης των οικογενειών ενώπιον των δικαστηρίων.
Ειδικότερα, ο Ν.3500/2006, μεταξύ των άλλων προβλέπει:
1. Στα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας ο αρμόδιος για την άσκηση ποινικής δίωξης εισαγγελέας διερευνά τη δυνατότητα διαμεσολάβησης κατά τη διαδικασία των επόμενων άρθρων.
2. Προϋπόθεση για την έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι η υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι είναι πρόθυμο σωρευτικά:
α) να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
β) να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό-θεραπευτικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησης του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στο φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού-θεραπευτικού προγράμματος και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος.
γ) να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα.
3. Αν το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας είναι ανήλικος, η ποινική διαμεσολάβηση ενεργείται υπέρ αυτού και από κοινού από τον κατά τόπον αρμόδιο εισαγγελέα ανηλίκων και τον ασκούντα την επιμέλεια, εφόσον αυτός δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον φερόμενο ως δράστη του εγκλήματος. Αν δεν υπάρξει ομοφωνία, η διαμεσολάβηση δεν είναι δυνατή. Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να παρίσταται κατ’ αυτήν και να ακούγεται.
(rethnea.gr)